NGTR Contest 101 - Het eerste autobezit.

Nico GTR

Asfaltkampioen
Ik loop naar buiten, een klein rood wagentje op 14 inch dopjes staat daar in de regen. Niet wat ik had bedacht ooit, maar wel betaalbaar, goedkoop in de maandlasten en hopelijk ook zuinig. Want snel was het niet.

Ik stap in, sleutel had ik erin laten zitten en ik zie mijn moeder wegrijden. Ik draai de sleutel om.......klik! Huh? Nog eens! KLIK! Het lijkt net of ik deze niet mag kopen. Ik loop naar binnen. Hij start niet!
"huh wat raar" zegt de verkoper en loopt mee naar buiten. Gaat in de auto zitten, zet de auto op slot, van t slot, op slot, van t slot. Starten en ja hoor hij loopt.....huh raar. Nu ja. Zal wel niks zijn.

Ondertussen zijn we 5 minuten verder, is mijn moeder al weg en staat de radio niet op mijn favoriete zender. Met rotmuziek door de speakers net niet helemaal beseffend wat er nu net is gebeurd rijd ik het terrein af in mijn eerste eigen auto.
Wat een heerlijk gevoel, net nadat ik het dorp uitrijd zie ik daar het blauwe hok van mijn moeder al staan. Pff gelukkig, nu maar ff uitzoeken hoe die radio werkt. Radio 538! De bekende Jingle komt uit de speakers gevolgd door Jelte zijn stem die het eerste nummer van dit uur aankondigt. Ah lekker! Rust, relax.

3 weken later heb ik al wat onderhoud gedaan aan de auto, aan familie en vrienden laten zien. Geen verdere problemen gehad met nu een wel heel lege tank. Ik ga voor de eerste keer helemaal alleen naar Eindhoven rijden! YES! Een zeer rijk gevoel maakt zich van mij meester als ik 38 liter in de auto stop, "he dat was toch 50, nu ja zal wel niet zo leeg zijn geweest dus" en ik na het afrekenen de sleutel omdraai.....auto niet op slot gedaan dus klik! Shit niet nu!
Vrees en stress komt naar boven in mijn maag, waarom heb ik een Renault gekocht. WAAROM! Ik moet natuurlijk een auto kopen die het niet doet.
Gelukkig doet ie het voor de garage, maar dan nog! Motorkap open, nogmaals proberen en de 1.2 springt in leven. Iets soepeler dan voorheen dus vooruit.....
Leeuwarden, Eindhoven genieten zeg! Parkeren was nog even stress maar ik heb de verdere week genoten van het zicht dat ik had op dat kleine rode karretje. Want wat reed dat goed!

De weken en maanden daarna waren heel prettig, hij leek het goed te doen. Was alleen wat vervelend na het wassen en stofzuigen met starten maar goed, dat was hem vergeven. Na het eerste autoevenement waar ik nu ook wat op het grasveld mocht zetten als lid velgen gehaald en doorgereden naar Eindhoven. In de avond maar direct schoonmaken in mijn douche. Die waren vies zeg! Wat een remstof.
Daags erna onder de auto zetten, moet ik nu andere wielbouten hebben? Nee deze zijn ook conisch. Ach zal wel loslopen. Ehm setting van de momentsleutel.....ik had die Defender velgen op 180 gezet....maar dat is niet benodigd. Ach 110 zal goed zijn. Als ze los zitten hoor ik ze wel tikken.
Elke kuil hoorde ik een tikje.....gadverdamme! Koop dan ook nieuwe bouten. Nou ja als ik naar huis rijd vrijdag trek ik ze nog wel even na...op 120 Nm allemaal nagetrokken, en ze zaten allemaal op 110 vast. Het klikje was overal hetzelfde.....nou ja! Ik beeld het me in.

Rally rijden is leuk, zeker als je organisatorische taken bezit van een van de 3 grootste rallies in Nederland. Clio deed dienst als GTC auto, hartstikke leuk lekker de hele dag alle special stages bekijken en al die auto's controleren.
En toen op het laatste GTC gebeurde het! 3 keer rond en niet meer starten. Het eerste echte probleem was ingetreden en ik voelde me er ontzettend vervelend bij.
Voordeel aan een rally is dat er veel mensen zijn met wat sleutelervaring en bij ons GTC stond een steward die monteur was. "Mja ik heb wel een trucje" zegt hij terwijl hij een engelse sleutel maatje 12 pakt, en een tang met plastic handvat.
maatje 12 vastpakkend met de tang drukt hij die tegen het startrelais en zegt doorstarten....en ja hoor na 5 moeilijke slagen slaat ie inderdaad aan.
Hmmmm dus die startmotor moet ook nog denk ik terwijl ik hem uitvoerig bedank. Ach terug naar basecamp, het is 12 uur snachts en we hebben nog niet gegeten. Het hele circus loopt zometeen op zijn einde en dan moeten we maar zien wat we doen.
Auto geparkeerd en met wisselende gedachten in mijn hoofd zet ik de motor af. Hopen dat ie straks start....shit he, ik ben al mijn vertrouwen in mijn auto verloren, wat een rotgevoel!

Prijsuitreiking volg ik maar half, ik denk alleen aan mijn rooie rakker. Gelukkig kan ik nog lachen aan het einde van deze rally. Het was wel superleuk natuurlijk!
Zullen we biertje doen in t hotel....ja laten we maar doen! Ik loop naar mijn auto gevolgd door mijn vrienden/studiegenoten. Niet starten he.....gadverdamme, nou ja Frank help eens, jij starten ik sluit dat startrelais wel weer kort. VROEM! Goh fijn Nico een startmotor die stuk is.....nee, rotding.
Mijn gedachten zijn nu eerder bij het niet laten afslaan van mijn auto dan met echt autorijden. Nou ja.....hotel is vlakbij. Dan kan ik daar blijven zien we morgen wel verder.

Ik loop de volgende ochtend naar de auto om terug te gaan naar basecamp, nou goed...zal wel weer wat trucjes moeten uithalen. kuchkuch vroem! HE? Nou ja....raar ding!

Week later heb ik slipcursus dus ik vervang de startmotor maar, doe nog wat onderhoud in de vorm van bougies en een luchtfilter en 3x raden....weer niet starten!

Net als ik me begin af te vragen of ik niet gewoon dit ding aan de kant moet zetten is er een RTC bijeenkomst in Eindhoven, ja wil ik wel heen maar weet niet of mijn auto start. "ach anders duwen we je toch ff aan Nico" Ja oke...ik kom wel. Ineens gedraagt ie zich voorbeeldig, mede door mijn angstvallige gewoonte om de auto niet op startonderbreker te laten komen. "Maar als je lampje snel knippert dan herkent ie je sleutel niet" huh? Maar hoezo startte die wel toen ik mijn startrelais kortsloot, iets wat ik nog niet met mijn nieuwe startmotor had gedaan. Nou ja.....dan dwing je hem langer te lezen en dan ziet ie het net wel.....aha!

Na uitlezen van de UCH om zeker te weten dat het de sleutel is en niet de transponderring of de UCH zelf! Staat het daar sleutel niet herkend....damn! Nou ja ik weet waar het aan ligt....goed wat nu, nieuwe sleutel. Dealer.....182 euro meneer.....wat! Dan haal ik het er wel uit. "Kan dat?" Geen idee maar dat zoek ik wel uit..
Op school vertel ik het verhaal aan Stefan, mijn docent die oud Renault monteur is.....oh geeft u maar efkes hier. 5 minuten later heeft ie de hele sleutel gesoldeerd en is het probleem niet meer aanwezig.
Alles werkt zoals het hoort.....jeetje.

Ik ben weer van mijn auto aan t genieten, wat rijd het fijn. Maar gossie die stress! Niet meer.....oh die zijn goedkoop geworden die eerste Laguna's.....die had opa altijd. Zal ik?
 
Mooi verhaal. Alle begin is enerverend.
Docent Stefan is goud waard.
 
Leuk geschreven Nico!

Voor mij heel herkenbaar, dat een doodnormale auto je zo'n goed gevoel kan geven, en zoveel plezier!
 
Hahaha, velgen schoonmaken in de douche, hilarische anekdote Nico (maar vertel dit vooral nooit aan een vrouw ;-) )

Veel plezier nog met de Clio en succes met de zoektocht naar een Laguna.
 
Thanks pjotr

Niseko zei:
Hahaha, velgen schoonmaken in de douche, hilarische anekdote Nico (maar vertel dit vooral nooit aan een vrouw ;-) )

Veel plezier nog met de Clio en succes met de zoektocht naar een Laguna.

Ach ja.

Thanks, en als ik dat doorzet zal het van de zomer zijn. ;) Maar ja, eerst maar goed over nadenken.
 
Terug
Bovenaan