MWH: BX.TA.110.IQ.93 - Een jaar aan Saab-updates
- Onderwerp starter MWH
- Startdatum
MWH
Kilometervreter
@JW: Dan klikte je waarschijnlijk net op die foto zelf, dat is inderdaad ook een link. 
@Marc: Dank je!
@406c: De 742-serie vind ik 'te modern', ik heb al een jaren '80 auto. (hoewel ze meer als de Traction rijden trouwens) De 1000MB en daarvóór vind ik weer net te oud voor zomaar erbij, als 'echt oud' ding heb ik de TA al. De 1203 (bus) vind ik geweldig, maar zeldzaam, duur, in bezit onpraktisch en waarschijnlijk rijdt het beroerd. Blijft er eentje over waarvan ik zeg: Wie weet...
@Marc: Dank je!
@406c: De 742-serie vind ik 'te modern', ik heb al een jaren '80 auto. (hoewel ze meer als de Traction rijden trouwens) De 1000MB en daarvóór vind ik weer net te oud voor zomaar erbij, als 'echt oud' ding heb ik de TA al. De 1203 (bus) vind ik geweldig, maar zeldzaam, duur, in bezit onpraktisch en waarschijnlijk rijdt het beroerd. Blijft er eentje over waarvan ik zeg: Wie weet...
Klassiekerrijder
Asfaltkampioen
Mooie avonturen. Ik krijg langzamerhand een zwak voor jaren-'80 Skoda's.
Elco
Kilometervreter
De reis klinkt echt fantastisch, de foto's ondersteunen het. Mooie ontmoetingen en ervaringen, waardoor je niet eens zélf zo'n auto hoeft te bezitten. Afgaand op je verslag stel ik me voor dat je in Tsjechië meer en bijzonderdere ontmoetingen hebt met een Skoda dan in Frankrijk met een BX, Traction of DS. Klopt dat?
MWH
Kilometervreter
@Klassiekerrijder: Juist ooit verguisde auto's zijn als je lang genoeg wacht weer leuk.
@Elco: Klopt! Dat valt me elke keer als we op pad zijn met die Skoda's weer op. Daarvoor hoef je niet eens in Tsjechië te zijn. Ze lokken reacties uit. De anderen reageren dan "maar dat heb je met de Traction toch ook?" Nou, nee dus. Mensen kijken wel naar de Traction, maar de oprecht enthousiaste reacties als bij die Skoda's heb je niet, of zeker niet in die mate. In Frankrijk met de Citroëns ook niet inderdaad.
@Elco: Klopt! Dat valt me elke keer als we op pad zijn met die Skoda's weer op. Daarvoor hoef je niet eens in Tsjechië te zijn. Ze lokken reacties uit. De anderen reageren dan "maar dat heb je met de Traction toch ook?" Nou, nee dus. Mensen kijken wel naar de Traction, maar de oprecht enthousiaste reacties als bij die Skoda's heb je niet, of zeker niet in die mate. In Frankrijk met de Citroëns ook niet inderdaad.
MWH
Kilometervreter
Ik ga toch maar eens een verhaaltje naar voren trekken. Inmiddels zijn er ruim 3500km onder de wielen door gerold, dus mijn nieuwe dagelijkse auto mag je al haast niet nieuw meer noemen. Eigenlijk mag dat sowieso niet, want hij is 10 jaar ouder dan de Linea die hij vervangt…
Zoals ik eerder zei was het plan om eerst de Linea te verkopen, en dan te zien wat er op mijn pad komt. Ik wilde wat ouder, want de Linea vond ik te modern, te digitaal aanvoelen. De ervaringen die ik met jaren ’90 auto’s had bevielen me erg goed, dus dat wilde ik wel zelf proberen. En dan iets praktischer dan de Linea, zo’n kleine sedanklep is met een eigen huis (dus meer klussen) toch best vaak beperkend. Om met de achteruitgang in bouwjaar toch wat comfort te houden, was wel het idee om naar een D-segmenter te zoeken.
Qua opties ben ik ook flink achteruit gegaan. De Linea had alles wat ik ooit wilde, zodat ik er achter kon komen dat ik het meeste nooit gebruik… Dus Climate en Cruise Control zijn geen eisen. Laat staan elektrische lendensteunverstelling of uitstapverlichting… En een turbomotor bleek ook niet bij mijn rijstijl te passen. Qua opties bleef eigenlijk slechts één ding staan: Handmatige airco voor warme dagen is genoeg.
Ik hield het aanbod in de gaten, maar mijn standaardeis ‘kleur binnen en buiten’ maakt het aanbod gering. Iets vreselijk verstandigs als een Mazda 626 kwam langs, maar vond ik toch net niet aanlokkelijk genoeg. Laguna I ph2 stations zijn praktisch onvindbaar, kwam ik achter. Helaas, dat was een enorme kanshebber. Een Safrane is wel weer erg groot. Dan maar uitwijken naar 406 Breaks. Het weinige aanbod daarvan is echter ‘heel goed gebruikt’. Ik had uiteindelijk al half besloten om een hok te kopen, het is ook wel heel praktisch om niet zuinig te hoeven zijn op je auto.
Maar toen. Een Skoda-vriend ging opruimen, en stuurde een lijstje door op de groepsapp, met auto’s waar hij afscheid van wilde nemen. Ik was niet scherp, maar een andere vriend koppelde mij direct aan één van die auto’s. Van een merk/land dat ik nog niet eerder heb gehad, maar wel eens wil hebben. En dat gaat met de jaren alleen maar lastiger worden want het is een dood merk, dus dit is het moment om het te doen. Met een praktische grote achterklep, in een bijzondere kleur en met een beige interieur. Match!!
Zodoende staat hier nu een Saab 9-3 OG op de oprit. Een basismodel van het eerste bouwjaar 1998, maar ik ben helemaal blij met het robuuste jaren ’90 interieur, de stoere elektrische antenne en de atmosferische motor. Voor zijn 24 levensjaren is de 210k die de auto heeft gelopen ook te overzien. Het schakelmechaniek was al gereviseerd, die schijnt losjes te worden bij de 2 ton. Volgens de fabrieksgegevens rijdt hij 1 op 10, maar dat is gemeten in de tijd dat ze nog niet hun best deden om zuiniger te lijken dan ze zijn. Met mijn rustige en anticiperende rijstijl zit ik na de eerste vier tanks zelfs op ruim 1 op 13.
Om vragen voor te zijn: De kleur is Copper Bronze, is 1 jaar geleverd op de 9-3 en weinig verkocht. Er zijn nu 3 9-3's op kenteken in Nederland die als bruin te boek staan, deze, een cabriolet, en de mijne:
Saab 9-3 2.0i 1998 (TV-TD-44) interior by MilanWH, on Flickr
Zoals ik eerder zei was het plan om eerst de Linea te verkopen, en dan te zien wat er op mijn pad komt. Ik wilde wat ouder, want de Linea vond ik te modern, te digitaal aanvoelen. De ervaringen die ik met jaren ’90 auto’s had bevielen me erg goed, dus dat wilde ik wel zelf proberen. En dan iets praktischer dan de Linea, zo’n kleine sedanklep is met een eigen huis (dus meer klussen) toch best vaak beperkend. Om met de achteruitgang in bouwjaar toch wat comfort te houden, was wel het idee om naar een D-segmenter te zoeken.
Qua opties ben ik ook flink achteruit gegaan. De Linea had alles wat ik ooit wilde, zodat ik er achter kon komen dat ik het meeste nooit gebruik… Dus Climate en Cruise Control zijn geen eisen. Laat staan elektrische lendensteunverstelling of uitstapverlichting… En een turbomotor bleek ook niet bij mijn rijstijl te passen. Qua opties bleef eigenlijk slechts één ding staan: Handmatige airco voor warme dagen is genoeg.
Ik hield het aanbod in de gaten, maar mijn standaardeis ‘kleur binnen en buiten’ maakt het aanbod gering. Iets vreselijk verstandigs als een Mazda 626 kwam langs, maar vond ik toch net niet aanlokkelijk genoeg. Laguna I ph2 stations zijn praktisch onvindbaar, kwam ik achter. Helaas, dat was een enorme kanshebber. Een Safrane is wel weer erg groot. Dan maar uitwijken naar 406 Breaks. Het weinige aanbod daarvan is echter ‘heel goed gebruikt’. Ik had uiteindelijk al half besloten om een hok te kopen, het is ook wel heel praktisch om niet zuinig te hoeven zijn op je auto.
Maar toen. Een Skoda-vriend ging opruimen, en stuurde een lijstje door op de groepsapp, met auto’s waar hij afscheid van wilde nemen. Ik was niet scherp, maar een andere vriend koppelde mij direct aan één van die auto’s. Van een merk/land dat ik nog niet eerder heb gehad, maar wel eens wil hebben. En dat gaat met de jaren alleen maar lastiger worden want het is een dood merk, dus dit is het moment om het te doen. Met een praktische grote achterklep, in een bijzondere kleur en met een beige interieur. Match!!
Zodoende staat hier nu een Saab 9-3 OG op de oprit. Een basismodel van het eerste bouwjaar 1998, maar ik ben helemaal blij met het robuuste jaren ’90 interieur, de stoere elektrische antenne
en de atmosferische motor. Voor zijn 24 levensjaren is de 210k die de auto heeft gelopen ook te overzien. Het schakelmechaniek was al gereviseerd, die schijnt losjes te worden bij de 2 ton. Volgens de fabrieksgegevens rijdt hij 1 op 10, maar dat is gemeten in de tijd dat ze nog niet hun best deden om zuiniger te lijken dan ze zijn. Met mijn rustige en anticiperende rijstijl zit ik na de eerste vier tanks zelfs op ruim 1 op 13. Om vragen voor te zijn: De kleur is Copper Bronze, is 1 jaar geleverd op de 9-3 en weinig verkocht. Er zijn nu 3 9-3's op kenteken in Nederland die als bruin te boek staan, deze, een cabriolet, en de mijne:
Saab 9-3 2.0i 1998 (TV-TD-44) interior by MilanWH, on Flickr
ginkelvanmichiel
Kilometervreter
mooi ding! Veel plezier ervan!
Jay DoubleYou
Asfaltkampioen
rzasa zei:
Mijn gedachte. Mooi, dat brons.
Engineer2
Kilometervreter
Heel goede keuze! Ze rijden geweldig en dat beige interieur zit fantastisch goed. Dat brons staat ook heel erg mooi.
Het schakelmechaniek is inderdaad een ding. Verder hebben de turbo motoren ook wel zo hun nukken, maar die gewone "i" is aardig probleemloos. En met een handmatige airco kan het zijn dat de draaiknop die alle luchtstroom standen het niet meer doet. Typisch Saab zit er namelijk een soort kruiskoppeling aandrijving (maar dan van plastic, bijgenaamd de closetrol) achter en die begeeft het ooit eens van ouderdom. En de displays natuurlijk die pixels verliezen. Nou, dan heb je het wel aardig gehad.
Wij hadden een 3-deurs op Diesel (de 3-deaurs heeft standaard altijd zo'n zwarte spoiler ook) en hebben hier met heel veel plezier mee gereden. Ik heb er zelfs eens wat motorblokken mee vervoerd. Helaas is op een dag de motor kapot gelopen door een oliepomp probleem en toen afscheid van genomen. Is nog wel geexporteerd.
Het schakelmechaniek is inderdaad een ding. Verder hebben de turbo motoren ook wel zo hun nukken, maar die gewone "i" is aardig probleemloos. En met een handmatige airco kan het zijn dat de draaiknop die alle luchtstroom standen het niet meer doet. Typisch Saab zit er namelijk een soort kruiskoppeling aandrijving (maar dan van plastic, bijgenaamd de closetrol) achter en die begeeft het ooit eens van ouderdom. En de displays natuurlijk die pixels verliezen. Nou, dan heb je het wel aardig gehad.
Wij hadden een 3-deurs op Diesel (de 3-deaurs heeft standaard altijd zo'n zwarte spoiler ook) en hebben hier met heel veel plezier mee gereden. Ik heb er zelfs eens wat motorblokken mee vervoerd. Helaas is op een dag de motor kapot gelopen door een oliepomp probleem en toen afscheid van genomen. Is nog wel geexporteerd.
ketelapper
Kilometervreter
Wow, wat een gave aanwinst Tijdloos model en in deze kleurencombi naar mijn smaak erg mooi. En staat bekend als oerdegelijk, met daarbij een grote schare liefhebbers, clubs en specialisten. Dus zal prima rijdend te houden zijn. Enjoy!
Tijdloos model en in deze kleurencombi naar mijn smaak erg mooi. En staat bekend als oerdegelijk, met daarbij een grote schare liefhebbers, clubs en specialisten. Dus zal prima rijdend te houden zijn. Enjoy!
MWH
Kilometervreter
Dank jullie allemaal! Ik ben er ook erg content mee. Wat niet betekent dat hij helemaal perfect was of is:
- De vorige eigenaar kende een goed schadebedrijf, dus ik heb daar direct de wielkastranden achter laten herstellen. Die waren nog niet rot, maar wel aangetast. Het eerste punt waar deze 9-3's schijnen te gaan roesten. Dus om het voor de toekomst goed te hebben, direct goed laten doen. De aanbeveling qua spuiter was een goede, want je ziet geen kleurverschil terwijl het me best een lastige kleur lijkt.
- Er zaten wat lelijke plekjes en een deukje (op deze oudere foto te zien) in de achterbumper. Die moest er toch af voor de wielkastranden, dus die is ook hersteld en gespoten.
- De elektrische raambediening van het bestuurdersportier weigerde af en toe. De vorige eigenaar had de contactjes al eens opgeschuurd, en ik ook, maar het bleef terugkomen. Dus bij Saab-onderdelenspecialist Elferink hier in de regio een nieuw bedieningspaneeltje gehaald en erin gezet.
- Toen ik daar toch was, heb ik eens laten vallen dat ik graag afstandsbediening bij mijn centrale vergrendeling wilde hebben. Dat miste ik na een paar dagen al. Dus toch iets van luxe wat ik graag wil. Na wat controleren en deeltjes zoeken bij Elferink kwam ik met een afstandsbediening, ontvangmodule en een ingeleerde Saab weer terug. 15 euro lichter. Dat zijn nog eens leuke prijzen!
- De airco heb ik laten vullen. Daar zat nog 200 van de 800 gram in, was wel nodig.
- Dat heb ik laten doen bij Saab Service Oost. Daar liet ik vallen dat er een dopje van een ventilatierooster ontbrak, en dat ik geen slinger voor de originele krik had. Waarna ik voor niks zo'n dopje en een volledige krikset mee mocht nemen. Weer een plus voor het Saab-wereldje!
- Ik was eigenlijk bij SSO beland om naar een geluid te laten kijken bij een voorwiel. De enige conclusie die twee ervaren monteurs konden trekken, na een flinke controleronde: De band zelf wringt ergens, op de velg of tegen de wieldop. Raar. Nu wielen omgewisseld en hopen dat het eruit trekt, het is al een stuk minder.
- De speaker rechtsvoor doet het niet. Daar heb ik al nieuwe voor, ik moet alleen nog even gaan bedenken hoe ik dat aansluit en een soldeerbout kopen...
Je ziet, het is wel te merken dat ik nu weer een oudere auto heb. Maar dat vind ik alleen maar leuk. (alsof ik niet genoeg klusjes kan bedenken die ik aan BX of Traction zou willen doen )
@Engineer2: Schakelmechaniek is dus al OK, motor is turboloos dus foolproof, ventilatieknop gaat inderdaad heel zwaar (moet nog even zo'n ding op reserve kopen of een modificatie doen) en alle pixels doen het nog! Dingen vervoeren lukt inderdaad prima, daarom wilde ik graag een praktischer auto. Vier wielen achterin gooien gaat makkelijk, en hier ging een flinke werkbank mee :
- De vorige eigenaar kende een goed schadebedrijf, dus ik heb daar direct de wielkastranden achter laten herstellen. Die waren nog niet rot, maar wel aangetast. Het eerste punt waar deze 9-3's schijnen te gaan roesten. Dus om het voor de toekomst goed te hebben, direct goed laten doen. De aanbeveling qua spuiter was een goede, want je ziet geen kleurverschil terwijl het me best een lastige kleur lijkt.
- Er zaten wat lelijke plekjes en een deukje (op deze oudere foto te zien) in de achterbumper. Die moest er toch af voor de wielkastranden, dus die is ook hersteld en gespoten.
- De elektrische raambediening van het bestuurdersportier weigerde af en toe. De vorige eigenaar had de contactjes al eens opgeschuurd, en ik ook, maar het bleef terugkomen. Dus bij Saab-onderdelenspecialist Elferink hier in de regio een nieuw bedieningspaneeltje gehaald en erin gezet.
- Toen ik daar toch was, heb ik eens laten vallen dat ik graag afstandsbediening bij mijn centrale vergrendeling wilde hebben. Dat miste ik na een paar dagen al. Dus toch iets van luxe wat ik graag wil.
Na wat controleren en deeltjes zoeken bij Elferink kwam ik met een afstandsbediening, ontvangmodule en een ingeleerde Saab weer terug. 15 euro lichter. Dat zijn nog eens leuke prijzen! - De airco heb ik laten vullen. Daar zat nog 200 van de 800 gram in, was wel nodig.
- Dat heb ik laten doen bij Saab Service Oost. Daar liet ik vallen dat er een dopje van een ventilatierooster ontbrak, en dat ik geen slinger voor de originele krik had. Waarna ik voor niks zo'n dopje en een volledige krikset mee mocht nemen. Weer een plus voor het Saab-wereldje!
- Ik was eigenlijk bij SSO beland om naar een geluid te laten kijken bij een voorwiel. De enige conclusie die twee ervaren monteurs konden trekken, na een flinke controleronde: De band zelf wringt ergens, op de velg of tegen de wieldop. Raar. Nu wielen omgewisseld en hopen dat het eruit trekt, het is al een stuk minder.
- De speaker rechtsvoor doet het niet. Daar heb ik al nieuwe voor, ik moet alleen nog even gaan bedenken hoe ik dat aansluit en een soldeerbout kopen...
Je ziet, het is wel te merken dat ik nu weer een oudere auto heb. Maar dat vind ik alleen maar leuk.
(alsof ik niet genoeg klusjes kan bedenken die ik aan BX of Traction zou willen doen ) @Engineer2: Schakelmechaniek is dus al OK, motor is turboloos dus foolproof, ventilatieknop gaat inderdaad heel zwaar (moet nog even zo'n ding op reserve kopen of een modificatie doen) en alle pixels doen het nog! Dingen vervoeren lukt inderdaad prima, daarom wilde ik graag een praktischer auto. Vier wielen achterin gooien gaat makkelijk, en hier ging een flinke werkbank mee
:
MWH
Kilometervreter
Inmiddels staan de Traction en BX in de winterstalling. De Traction heb ik op assteunen gezet, daarvoor wilde ik deze winter namelijk wat zaken bij de wielen aanpakken: Nieuwe banden (dit type banden staat heel goed bekend lang mee te kunnen en er zijn veel oudere exemplaren in omloop, maar voor mijn eigen gemoedsrust vind ik 20 jaar leeftijd wel het maximum) en de remmen minder laten trillen. De banden moet ik nog verder mee, maar de remmen zouden beter moeten zijn, daarvoor heeft een Tractionclubgenoot op zijn zelfgemaakte opstelling de remtrommels geslepen:
https://youtu.be/Sp-f5M85oV0
Henny staat bekend als enorme techneut die graag verder denkt hoe iets makkelijker/beter kan en hij heeft al meerdere sets trommels zo geslepen. Ik heb er wel vertrouwen in dat het beter wordt. De onrondheid is van 0,14 resp. 0,2mm naar 0.03mm gegaan, waar het werkplaatshandboek zegt dat het 0.06mm mag zijn. Ik ben benieuwd, maar ga het resultaat pas in de lente merken.
Oh ja, ere wie ere toekomt: Mijn vriendin vond het leuk om eens te klooien met filmpjes en Henny had van alle stappen wat toegestuurd. 1+1=video.
https://youtu.be/Sp-f5M85oV0
Henny staat bekend als enorme techneut die graag verder denkt hoe iets makkelijker/beter kan en hij heeft al meerdere sets trommels zo geslepen. Ik heb er wel vertrouwen in dat het beter wordt. De onrondheid is van 0,14 resp. 0,2mm naar 0.03mm gegaan, waar het werkplaatshandboek zegt dat het 0.06mm mag zijn. Ik ben benieuwd, maar ga het resultaat pas in de lente merken.
Oh ja, ere wie ere toekomt: Mijn vriendin vond het leuk om eens te klooien met filmpjes en Henny had van alle stappen wat toegestuurd. 1+1=video.
Klassiekerrijder
Asfaltkampioen
Gefeliciteerd met de Saab, mooie kleurcombi en praktische kar (trekhaak ook, essentiële optie).
Marc 827 3500
Wegverkenner
Veel plezier met de Saab. Wat een fraaie kleur zeg!
Gewoon Dirk
Wegverkenner
Gefeliciteerd met de Saab, ik denk nog altijd vol plezier terug aan mijn OG 9-3 Cabriolet in midnight blue. Ook dat was een atmosferische 2.0, niet de snelste maar wel bullitproof. Met doorsnee onderhoud kan je hier nog heel lang plezier van hebben, tenzij het voor die tijd al gaat jeuken voor iets anders natuurlijk.
MWH
Kilometervreter
En ik ben weer één gebeurtenis verder, de foto's van onze zomervakantie zijn geüpload. We zijn met de BX naar de Franse Alpen gereden, om daar de Route des Grandes Alpes te rijden. Mijn vriendin heeft een blessure waardoor ze iets minder actief kan zijn dan ze normaal wil, dus dit was mijn kans op een heerlijke rij-vakantie! Rustig aan, col voor col door de Alpen, als je geen zin meer hebt zoek je een camping, soms een dagje langer blijven staan, lekker ongedwongen. Ik moest mijn best doen om niet na elke bocht stil te staan voor foto's, want wat zijn er ongelofelijk veel prachtige uitzichten in de bergen. En die worden alleen maar mooier van een BX erop! Een impressie.
We kwamen nog een bijzondere club tegen: Een hele reeks zelf rijdende Lancia Lambda's, die onderweg waren naar de Lambda Centenary Meeting in Italië ter ere van het honderdjarig bestaan van het model. Er waren zelfs een paar Australiërs tussen, die hun auto hiervoor speciaal verscheept hadden! Ik heb nog een tijdje met ze staan praten, daar ontkwam ik niet aan omdat ze om de BX heen stonden toen ik terug kwam. Vonden ze ook leuk.
In Barcelonette kwamen we langs de Ronde Historique des Alpes - Ubaye / Haut Verdon, een rally voor met name klassieke rallyauto's. Ook even gestopt en wezen kijken natuurlijk.
De Cime de la Bonette (een lusje bovenaan de Col de la Bonette) is met 2802m de hoogste openbare verharde weg in Europa. Ik ben er met mijn ouders met de DS eens geweest, nu wilde ik er met mijn eigen auto langs nu we toch in de buurt waren. De weersvoorspelling was slecht, wat veel mensen er blijkbaar van weerhield deze top te beklimmen. Op het uitzichtspunt waren we de enige, nogal bijzonder. En de BX heeft het maar mooi gered! Hij kreeg het blijkbaar alleen een beetje warm in de ijle lucht, want na het parkeren bovenaan gooide hij er wat kvs uit. Nou ja, precies op het juiste moment dan maar. Als dat alles is. Bij de markeersteen:
Citroën BX 19 GT 1984 (59-RRX-4) au Cime de la Bonette by MilanWH, on Flickr
We hadden geen haast, het is vakantie. Maar goed ook, af en toe moet je even wachten. Daar had de fietser op de foto geen zin in. Deze foto hangt nu bij me aan de muur, ik vind hem sfeervol en humoristisch tegelijk.
Toch nog wat gewandeld en beestjes gespot.
Een irritante rammel in de uitlaat (een schotje in de demper) werd steeds erger en irriteerde me dermate dat ik probeerde er wat aan te doen op een camping. Dat leverde geen resultaat, behalve een brandwond op mijn arm.
En zie daar, het eindpunt, de Middellandse Zee!
Daarna zijn we doorgereden naar het Citromuseum, drie hallen vol met naoorlogse Citroëns met lage kilometerstanden in ongerestaureerde staat. Een heel bijzondere collectie. Bij elke auto staat de herkomst beschreven, leuk om al die verschillende samenlopen van omstandigheden te lezen die ertoe leidden dat de auto heel zijn leven zo weinig gebruikt is. Zoals een AX die een vroege 2CV moest vervangen. Mevrouw kon niet wennen aan het ontbreken van de centrifugale koppeling van de 2CV, dus de AX heeft nooit meer dan 174km gereden. En meer van dat soort gekkigheid.
Citromuseum Castellane by MilanWH, on Flickr
Daarna nog even bij familie langs geweest, en toen was het alweer tijd voor de terugweg. De rammel in de uitlaat is er nog steeds, maar de BX heeft het feilloos gedaan en staat inmiddels alweer in de winterstalling.
Alle vakantiefoto's inclusief spots zijn hier te bekijken: https://www.flickr.com/photos/48535413@N06/albums/72177720303319957
Rustig aan, col voor col door de Alpen, als je geen zin meer hebt zoek je een camping, soms een dagje langer blijven staan, lekker ongedwongen. Ik moest mijn best doen om niet na elke bocht stil te staan voor foto's, want wat zijn er ongelofelijk veel prachtige uitzichten in de bergen. En die worden alleen maar mooier van een BX erop! Een impressie. We kwamen nog een bijzondere club tegen: Een hele reeks zelf rijdende Lancia Lambda's, die onderweg waren naar de Lambda Centenary Meeting in Italië ter ere van het honderdjarig bestaan van het model. Er waren zelfs een paar Australiërs tussen, die hun auto hiervoor speciaal verscheept hadden! Ik heb nog een tijdje met ze staan praten, daar ontkwam ik niet aan omdat ze om de BX heen stonden toen ik terug kwam. Vonden ze ook leuk.
In Barcelonette kwamen we langs de Ronde Historique des Alpes - Ubaye / Haut Verdon, een rally voor met name klassieke rallyauto's. Ook even gestopt en wezen kijken natuurlijk.
De Cime de la Bonette (een lusje bovenaan de Col de la Bonette) is met 2802m de hoogste openbare verharde weg in Europa. Ik ben er met mijn ouders met de DS eens geweest, nu wilde ik er met mijn eigen auto langs nu we toch in de buurt waren. De weersvoorspelling was slecht, wat veel mensen er blijkbaar van weerhield deze top te beklimmen. Op het uitzichtspunt waren we de enige, nogal bijzonder. En de BX heeft het maar mooi gered! Hij kreeg het blijkbaar alleen een beetje warm in de ijle lucht, want na het parkeren bovenaan gooide hij er wat kvs uit. Nou ja, precies op het juiste moment dan maar. Als dat alles is. Bij de markeersteen:
Citroën BX 19 GT 1984 (59-RRX-4) au Cime de la Bonette by MilanWH, on Flickr
We hadden geen haast, het is vakantie. Maar goed ook, af en toe moet je even wachten. Daar had de fietser op de foto geen zin in. Deze foto hangt nu bij me aan de muur, ik vind hem sfeervol en humoristisch tegelijk.
Toch nog wat gewandeld en beestjes gespot.
Een irritante rammel in de uitlaat (een schotje in de demper) werd steeds erger en irriteerde me dermate dat ik probeerde er wat aan te doen op een camping. Dat leverde geen resultaat, behalve een brandwond op mijn arm.
En zie daar, het eindpunt, de Middellandse Zee!
Daarna zijn we doorgereden naar het Citromuseum, drie hallen vol met naoorlogse Citroëns met lage kilometerstanden in ongerestaureerde staat. Een heel bijzondere collectie. Bij elke auto staat de herkomst beschreven, leuk om al die verschillende samenlopen van omstandigheden te lezen die ertoe leidden dat de auto heel zijn leven zo weinig gebruikt is. Zoals een AX die een vroege 2CV moest vervangen. Mevrouw kon niet wennen aan het ontbreken van de centrifugale koppeling van de 2CV, dus de AX heeft nooit meer dan 174km gereden. En meer van dat soort gekkigheid.
Citromuseum Castellane by MilanWH, on Flickr
Daarna nog even bij familie langs geweest, en toen was het alweer tijd voor de terugweg. De rammel in de uitlaat is er nog steeds, maar de BX heeft het feilloos gedaan en staat inmiddels alweer in de winterstalling.
Alle vakantiefoto's inclusief spots zijn hier te bekijken: https://www.flickr.com/photos/48535413@N06/albums/72177720303319957
ginkelvanmichiel
Kilometervreter
Wat een prachtige BX-foto’s! Folder-waardig!
Jay DoubleYou
Asfaltkampioen
Mooi museum in Castellane inderdaad.
Dave R1517
Kilometervreter
Schitterende foto's van een, zo te lezen, heerlijke reis. Ik kan me voorstellen dat je niet uitgefotograffeerd raakt.
Marc 827 3500
Wegverkenner
Wat een geweldige fotos. Zoals anderen al hebben gezegd. Ze kunnen zo in de brochure. Mede omdat de auto er zo netjes uit ziet. Chapeau! Lijkt me een geweldige reis auto.
MWH
Kilometervreter
Dank jullie! De BX is inderdaad de perfecte reisauto voor zo'n trip. Snel op bestemming als je dat wil, en ter plekke zijn comfortabel cruisen en sportief raggen beide mogelijk. Ik zei op een gegeven moment tegen mijn vriendin: Je zal maar in een Porsche op zo'n heerlijke col moeten rijden. Stuiterend van bocht naar bocht. Dan vind ik het zweven van de BX vele malen fijner!
PBO
Startmotor
MWH zei:Mijn vriendin heeft een blessure (..........) Ik moest mijn best doen om niet na elke bocht stil te staan voor foto's, want wat zijn er ongelofelijk veel prachtige uitzichten in de bergen. En die worden alleen maar mooier van een BX erop!
En die arme vriendin elke keer maar weer uitstappen voor weer een bergkiekje mét BX
Voor de rest sluit ik me aan bij de andere reageerders: Mooie plaatjes. En best nog wat auto's gespot die je hier niet (meer) ziet en/of uit het straatbeeld zijn verdwenen. Dat Citroënmuseum ook al regelmatig over gelezen: Als ik ooit een keer in die regio ben een verplicht nummer. Mooie trip om met de BX te doen.
MWH
Kilometervreter
@PBO: Haha, scherp hoor! Dat had ze snel bekeken inderdaad, op veel foto's ligt ze stiekem onderuit over de voorstoelen.
Qua spots viel het me eigenlijk tegen dit jaar. Dat zal vooral komen doordat we veel echt hebben gereden, en daarnaast veel in de natuur zijn geweest. Pas wanneer je in de bewoonde wereld rustig rond gaat lopen komt je van alles tegen in de kleine hoekjes van zo'n dorp, is mijn ervaring.
Qua spots viel het me eigenlijk tegen dit jaar. Dat zal vooral komen doordat we veel echt hebben gereden, en daarnaast veel in de natuur zijn geweest. Pas wanneer je in de bewoonde wereld rustig rond gaat lopen komt je van alles tegen in de kleine hoekjes van zo'n dorp, is mijn ervaring.
MWH
Kilometervreter
Een foto in Timo's topic deed me ineens denken aan al die keren dat wij waren gespot in de Alpen. Bij alle interessante hellingen staan fotografen, die niet alleen de echt presterende fietsers fotograferen (waarvan er trouwens niet heel veel waren, wij hadden blijkbaar goed gekozen qua data) maar ook de interessante auto's. En de BX viel daar voor de meesten ook onder, gelukkig. Eenmaal thuis kwam ik er achter dat er achterlijke bedragen per (digitale) foto gevraagd worden, denk aan zo'n 15 euro. Dus van de ongeveer 20 foto's waar ik uit kon kiezen heb ik er uiteindelijk slechts één gekocht. Wel kan je hier nog een serie met watermerken bekijken.
En de gekochte, die ik heb gekozen omdat we daar beide zichtbaar op de foto staan:
En de gekochte, die ik heb gekozen omdat we daar beide zichtbaar op de foto staan:
Design Driven
Wegverkenner
Mooie fotos van de BX en leuk die 9-5 in de collectie. Die kleur veranderd volgens mij in elk soort light.
MWH
Kilometervreter
Leuk, er blijft dus verbazing in omloop. Het verbaasde me zelf eigenlijk ook, maar het liep zo dat ik het niet kon laten... Had ik eindelijk genoeg plek voor mijn auto's rond huis, ga ik uitbreiden...
Begin oktober kreeg ik op een maandagochtend een appje van een onbekend nummer. Ik besluit het niet direct te openen, maar kijk ’s avonds pas wat er aan de hand is. Iemand die zich niet voorstelt geeft aan mijn nummer van garage Classic Paradise te hebben gekregen als zijnde Skoda-liefhebber. Blijkbaar hebben ze daar mijn Skoda-vakanties wel meegekregen, en mijn nummer stond in het systeem door de werkzaamheden aan de BX van vorig jaar. Deze apper zegt dat hij een Skoda heeft die al tientallen jaren in een schuur staat. Weggooien kan altijd nog, maar hij zou het leuker vinden als deze gered wordt. De papieren zijn bij een brand verloren gegaan, dat is wel een dingetje.
Er zitten wat foto's bij van een stoffige schuur, en de Skoda blijkt een 110L. Als ik nog eens een Skoda-auto wilde dan zou dat een 100/110 zijn, zoals je uit de eerdere afleiding had kunnen concluderen. En ik fantaseerde wel eens over het uitvoeren van een groot autoproject, zonder bemoeienis van mijn vader. Om dan een vergeten origineel Nederlands exemplaar op de weg te helpen, dat zou wel heel gaaf zijn. Dus afgesproken om te gaan kijken, op een dag dat ook minstens één van de Skoda-vrienden mee zou kunnen.
Op naar Noord-Limburg. Daar staat de auto in een nette schuur in een hoekje. Daar blijkt hij een paar jaar geleden beland te zijn, na ruim 30 jaar in een simpeler schuur midden in het dorp te hebben gestaan. Daar was hij beland nadat de oom van de verkoper 'de auto zat was omdat hij in een bocht rechtdoor ging'. En de familie had ruimte daar in de schuur, wegzetten was blijkbaar makkelijker dan verkopen... Die schuur is een paar jaar geleden gesloopt, toen hebben ze de auto nog overgeheveld. De verkoper had de auto officieus van zijn oom gekregen, maar hij zit meer in de Mercedessen en hij was inmiddels tot de conclusie gekomen dat hij toch nooit wat ging doen met de Skoda. Hij had de auto al eens geadverteerd, maar destijds kreeg hij alleen reacties van buitenlanders die vervolgens niet kwamen opdagen. Nu deed hij nog één poging om een liefhebber te vinden, voordat hij er 'een barbecue van ging slijpen'.
Na zulke lange stilstand moet technisch alles gebeuren, dat zie ik nog wel zitten en was dus niet de focus van het bezoekje. De motor leek ook vast te zitten... Maar ik was vooral benieuwd naar de basis, de carrosserie van de auto. Ik heb geen laservaring, dus om dan een megaproject binnen te halen leek me niet verstandig. De body bleek aan alle kanten voorzien van oppervlakkige roest, en krokante randjes zijn hem niet vreemd. Maar echte gaten zaten er niet op de belangrijke plekken. Het interieur was ook opvallend netjes voor een auto die tientallen jaren stil stond. Blijkbaar was de ventilatie in de oude schuur goed op orde. De papieren van de auto waren bij een brand verloren gegaan, maar de laatst geregistreerde eigenaar leeft nog om e.e.a. aan verhaal te verifiëren en die wilde eventueel wel helpen met op kenteken krijgen. Dus ik heb de gok gewaagd en de hand geschud op de aanschaf van een groot stuk oud ijzer.
Ik typ later verder.
Nog een fotootje die de verkoper liet zien van hoe hij in de vorige schuur stond, een paar jaar terug bij het verhuizen:
Het verbaasde me zelf eigenlijk ook, maar het liep zo dat ik het niet kon laten... Had ik eindelijk genoeg plek voor mijn auto's rond huis, ga ik uitbreiden... Begin oktober kreeg ik op een maandagochtend een appje van een onbekend nummer. Ik besluit het niet direct te openen, maar kijk ’s avonds pas wat er aan de hand is. Iemand die zich niet voorstelt geeft aan mijn nummer van garage Classic Paradise te hebben gekregen als zijnde Skoda-liefhebber. Blijkbaar hebben ze daar mijn Skoda-vakanties wel meegekregen, en mijn nummer stond in het systeem door de werkzaamheden aan de BX van vorig jaar. Deze apper zegt dat hij een Skoda heeft die al tientallen jaren in een schuur staat. Weggooien kan altijd nog, maar hij zou het leuker vinden als deze gered wordt. De papieren zijn bij een brand verloren gegaan, dat is wel een dingetje.
Er zitten wat foto's bij van een stoffige schuur, en de Skoda blijkt een 110L. Als ik nog eens een Skoda-auto wilde dan zou dat een 100/110 zijn, zoals je uit de eerdere afleiding had kunnen concluderen. En ik fantaseerde wel eens over het uitvoeren van een groot autoproject, zonder bemoeienis van mijn vader. Om dan een vergeten origineel Nederlands exemplaar op de weg te helpen, dat zou wel heel gaaf zijn. Dus afgesproken om te gaan kijken, op een dag dat ook minstens één van de Skoda-vrienden mee zou kunnen.
Op naar Noord-Limburg. Daar staat de auto in een nette schuur in een hoekje. Daar blijkt hij een paar jaar geleden beland te zijn, na ruim 30 jaar in een simpeler schuur midden in het dorp te hebben gestaan. Daar was hij beland nadat de oom van de verkoper 'de auto zat was omdat hij in een bocht rechtdoor ging'. En de familie had ruimte daar in de schuur, wegzetten was blijkbaar makkelijker dan verkopen... Die schuur is een paar jaar geleden gesloopt, toen hebben ze de auto nog overgeheveld. De verkoper had de auto officieus van zijn oom gekregen, maar hij zit meer in de Mercedessen en hij was inmiddels tot de conclusie gekomen dat hij toch nooit wat ging doen met de Skoda. Hij had de auto al eens geadverteerd, maar destijds kreeg hij alleen reacties van buitenlanders die vervolgens niet kwamen opdagen. Nu deed hij nog één poging om een liefhebber te vinden, voordat hij er 'een barbecue van ging slijpen'.
Na zulke lange stilstand moet technisch alles gebeuren, dat zie ik nog wel zitten en was dus niet de focus van het bezoekje. De motor leek ook vast te zitten... Maar ik was vooral benieuwd naar de basis, de carrosserie van de auto. Ik heb geen laservaring, dus om dan een megaproject binnen te halen leek me niet verstandig. De body bleek aan alle kanten voorzien van oppervlakkige roest, en krokante randjes zijn hem niet vreemd. Maar echte gaten zaten er niet op de belangrijke plekken. Het interieur was ook opvallend netjes voor een auto die tientallen jaren stil stond. Blijkbaar was de ventilatie in de oude schuur goed op orde. De papieren van de auto waren bij een brand verloren gegaan, maar de laatst geregistreerde eigenaar leeft nog om e.e.a. aan verhaal te verifiëren en die wilde eventueel wel helpen met op kenteken krijgen. Dus ik heb de gok gewaagd en de hand geschud op de aanschaf van een groot stuk oud ijzer.
Ik typ later verder.
Nog een fotootje die de verkoper liet zien van hoe hij in de vorige schuur stond, een paar jaar terug bij het verhuizen:
Jay DoubleYou
Asfaltkampioen
Ben niet direct Škoda-liefhebber, maar leuk dat deze gered wordt.
MWH
Kilometervreter
Dank jullie! Wat betere plaatjes van hoe we het aantroffen bij de bezichtiging:
Na het handschudden weer op de terugweg. Zegt de vriend die mee was: Nu we er toch zijn, zullen we langs Boekel rijden, kijken of Jo de Bie thuis is? Dat is een oud-Skodadealer die nog een flinke lading spul voor échte Skoda’s heeft. Ik was er nog nooit geweest, het zal in de toekomst vast handig blijken om hem te kennen. Dus daar aangebeld, rondgekeken en nog een achterlicht meegenomen die ik sowieso nodig had, om hem niet voor niets te laten lopen. Ook had hij nog een onderdelenboek voor dit model dubbel, en ik mocht er wel eentje kopen. Precies van het juiste jaar! Ideaal, a.d.h.v. die onderdeelnummers kan je heel veel vinden.
Toen begon het echte regelen. Eerst dat ding hier zien te krijgen. Ik heb geen BE-rijbewijs, dus het vinden van een aanhanger met lage toegestane maximum massa waar de Skoda op kon was niet eenvoudig. De meeste autotransporters zijn tenslotte geschikt voor moderne, zwaardere auto's. Uiteindelijk vond ik in Zutphen een adres (JMS) waar een teruggekeurde autotransporter gehuurd kon worden, met een TMM van 1400kg en laadvermogen van ruim 1000kg. Dat kan mooi achter de Saab die 1600kg mag trekken. Ervaring met het rijden met aanhangers had ik eigenlijk ook niet, maar hoe moeilijk kan het zijn? Ik ben wel gewend aan veel auto's wisselen, en ben me bewust van wat er om me heen zit. Gewoon doen dan maar.
Het idee was om wat andere Skoda's ter decoratie mee te laten rijden, maar ziekte zorgde ervoor dat dat beperkt bleef tot één exemplaar. Toch leuk om er op zo'n manier echt een dagje uit van te maken. Mijn vriendin wilde ook wel mee, en besloot om een filmcompilatie te maken:
https://www.youtube.com/watch?v=ARV9Uis0xSs
Afijn, rijden met de aanhanger ging helemaal prima (toch maar eens BE gaan halen, wel makkelijker) en het ding stond thuis. Het van de aanhanger af krijgen was nog het meeste gedoe, want hoewel we hadden vastgesteld dat alle wielen wel konden draaien, de totale weerstand was toch behoorlijk hoog...
Zoals Barri terecht opmerkt, het kenteken activeren was toen taak 1. Tenslotte heb je niets aan een gerestaureerde auto als je die daarna niet op kenteken krijgt. Die horrorverhalen zijn wel bekend.
Ik had de RDW al gebeld over dit geval, en volgens de dame aan de telefoon was het heel simpel. Gewoon langskomen met de auto en hij zou worden geactiveerd en op naam worden gesteld. Dat vond ik erg vreemd, aangezien ik geen enkel bewijs had dat ik legaal aan deze auto ben gekomen. Daarom heb ik toch geprobeerd om het verhaal zo netjes mogelijk te onderbouwen. Van de verkoper kreeg ik een contractje mee met de handtekening van zijn oom erop, die de auto als laatste in bezit had gehad. En zelf tikte ik een verhaal met uitleg en foto's van de locatie van de vondst.
Een Skodavriend had nog twee gebruikte banden in de juiste maat liggen, die mocht ik gebruiken om de twee platte banden te vervangen. De andere 2 originele banden waren namelijk gewoon nog op te pompen! Op 4 opgeblazen banden zal het wel een stukje beter rollen.
7/12 had ik de afspraak bij de RDW. Dag vrij genomen, kar weer opgehaald in Zutphen (dat is een eind om, maar ik had weinig keuze) en erop lieren maar weer. Dat lukt allemaal. Voor de zekerheid bij de RDW even nagevraagd of hij voor deze keuring echt van de kar af moet, want er hoeft niets onder de auto te gebeuren. Helaas, ze konden geen uitzondering maken omdat anderen mee kunnen kijken. Skoda van de kar af lukte ook nog, maar toen stond ik 50m bij de deur vandaan waar ik zijn moest. Geen beweging in te krijgen… Die wielen zitten echt goed vast. Ik had geen zin om hem voor dat stukje weer de kar op te krijgen, dus met een spanband achter de bumper heb ik hem aan de trekhaak van de Saab het terrein over gesleept, af en toe uitstappend om bij te sturen.
De keurmeester keek naar de matching numbers (de koppeling tussen kenteken en chassisnummer blijft wél bewaard bij een slapend/geëxporteerd kenteken), mat de wielbasis op en begon toen druk te tikken. Allerlei gegevens moesten opnieuw worden ingevoerd, en blijkbaar kunnen ze dan niet zomaar de modelgegevens uit een database trekken zoals ik dacht. Dus dingen als exacte motorinhoud en vermogen hebben we bij elkaar geGoogled. Ergens stond nog een bouwjaar 1966 in het systeem. Dat kan niet, want toen bestond de S110 nog niet. Elders stond wel een datum 1971 die matcht met het chassisnummer volgens mijn boek. Gelukkig wist een andere enthousiaste keurmeester ‘mijn’ keurmeester te overtuigen dat die andere datum wel moest kloppen.
Volgens keurmeester én baliemedewerker moest ik een paar dagen wachten tot ik het kenteken in huis had om verder te kunnen gaan. Maar eenmaal thuis ben ik direct ingelogd bij de RDW en stond het kenteken al op mijn naam, klaar om direct te schorsen. Digitaal werken kennen ze niet bij RDW Almelo blijkbaar… Anyway, horde 1 is genomen en nu kan ik echt beginnen. Verwacht geen sneltreinvaart, ik ben veel te goed in lummelen en doe alleen wat wanneer ik er echt zin in heb. Het wordt een meerjarenplan. Maar in elk geval heb ik nu een eigen doel bij de Tsjechië-tripjes, in plaats van alleen fotograaf spelen.
Na het handschudden weer op de terugweg. Zegt de vriend die mee was: Nu we er toch zijn, zullen we langs Boekel rijden, kijken of Jo de Bie thuis is? Dat is een oud-Skodadealer die nog een flinke lading spul voor échte Skoda’s heeft. Ik was er nog nooit geweest, het zal in de toekomst vast handig blijken om hem te kennen. Dus daar aangebeld, rondgekeken en nog een achterlicht meegenomen die ik sowieso nodig had, om hem niet voor niets te laten lopen. Ook had hij nog een onderdelenboek voor dit model dubbel, en ik mocht er wel eentje kopen. Precies van het juiste jaar! Ideaal, a.d.h.v. die onderdeelnummers kan je heel veel vinden.
Toen begon het echte regelen. Eerst dat ding hier zien te krijgen. Ik heb geen BE-rijbewijs, dus het vinden van een aanhanger met lage toegestane maximum massa waar de Skoda op kon was niet eenvoudig. De meeste autotransporters zijn tenslotte geschikt voor moderne, zwaardere auto's. Uiteindelijk vond ik in Zutphen een adres (JMS) waar een teruggekeurde autotransporter gehuurd kon worden, met een TMM van 1400kg en laadvermogen van ruim 1000kg. Dat kan mooi achter de Saab die 1600kg mag trekken. Ervaring met het rijden met aanhangers had ik eigenlijk ook niet, maar hoe moeilijk kan het zijn? Ik ben wel gewend aan veel auto's wisselen, en ben me bewust van wat er om me heen zit. Gewoon doen dan maar.
Het idee was om wat andere Skoda's ter decoratie mee te laten rijden, maar ziekte zorgde ervoor dat dat beperkt bleef tot één exemplaar. Toch leuk om er op zo'n manier echt een dagje uit van te maken. Mijn vriendin wilde ook wel mee, en besloot om een filmcompilatie te maken:
https://www.youtube.com/watch?v=ARV9Uis0xSs
Afijn, rijden met de aanhanger ging helemaal prima (toch maar eens BE gaan halen, wel makkelijker) en het ding stond thuis. Het van de aanhanger af krijgen was nog het meeste gedoe, want hoewel we hadden vastgesteld dat alle wielen wel konden draaien, de totale weerstand was toch behoorlijk hoog...
Zoals Barri terecht opmerkt, het kenteken activeren was toen taak 1. Tenslotte heb je niets aan een gerestaureerde auto als je die daarna niet op kenteken krijgt. Die horrorverhalen zijn wel bekend.
Ik had de RDW al gebeld over dit geval, en volgens de dame aan de telefoon was het heel simpel. Gewoon langskomen met de auto en hij zou worden geactiveerd en op naam worden gesteld. Dat vond ik erg vreemd, aangezien ik geen enkel bewijs had dat ik legaal aan deze auto ben gekomen. Daarom heb ik toch geprobeerd om het verhaal zo netjes mogelijk te onderbouwen. Van de verkoper kreeg ik een contractje mee met de handtekening van zijn oom erop, die de auto als laatste in bezit had gehad. En zelf tikte ik een verhaal met uitleg en foto's van de locatie van de vondst.
Een Skodavriend had nog twee gebruikte banden in de juiste maat liggen, die mocht ik gebruiken om de twee platte banden te vervangen. De andere 2 originele banden waren namelijk gewoon nog op te pompen! Op 4 opgeblazen banden zal het wel een stukje beter rollen.
7/12 had ik de afspraak bij de RDW. Dag vrij genomen, kar weer opgehaald in Zutphen (dat is een eind om, maar ik had weinig keuze) en erop lieren maar weer. Dat lukt allemaal. Voor de zekerheid bij de RDW even nagevraagd of hij voor deze keuring echt van de kar af moet, want er hoeft niets onder de auto te gebeuren. Helaas, ze konden geen uitzondering maken omdat anderen mee kunnen kijken. Skoda van de kar af lukte ook nog, maar toen stond ik 50m bij de deur vandaan waar ik zijn moest. Geen beweging in te krijgen… Die wielen zitten echt goed vast. Ik had geen zin om hem voor dat stukje weer de kar op te krijgen, dus met een spanband achter de bumper heb ik hem aan de trekhaak van de Saab het terrein over gesleept, af en toe uitstappend om bij te sturen.
De keurmeester keek naar de matching numbers (de koppeling tussen kenteken en chassisnummer blijft wél bewaard bij een slapend/geëxporteerd kenteken), mat de wielbasis op en begon toen druk te tikken. Allerlei gegevens moesten opnieuw worden ingevoerd, en blijkbaar kunnen ze dan niet zomaar de modelgegevens uit een database trekken zoals ik dacht. Dus dingen als exacte motorinhoud en vermogen hebben we bij elkaar geGoogled. Ergens stond nog een bouwjaar 1966 in het systeem. Dat kan niet, want toen bestond de S110 nog niet. Elders stond wel een datum 1971 die matcht met het chassisnummer volgens mijn boek. Gelukkig wist een andere enthousiaste keurmeester ‘mijn’ keurmeester te overtuigen dat die andere datum wel moest kloppen.
Volgens keurmeester én baliemedewerker moest ik een paar dagen wachten tot ik het kenteken in huis had om verder te kunnen gaan. Maar eenmaal thuis ben ik direct ingelogd bij de RDW en stond het kenteken al op mijn naam, klaar om direct te schorsen. Digitaal werken kennen ze niet bij RDW Almelo blijkbaar… Anyway, horde 1 is genomen en nu kan ik echt beginnen. Verwacht geen sneltreinvaart, ik ben veel te goed in lummelen en doe alleen wat wanneer ik er echt zin in heb. Het wordt een meerjarenplan. Maar in elk geval heb ik nu een eigen doel bij de Tsjechië-tripjes, in plaats van alleen fotograaf spelen.
Jay DoubleYou
Asfaltkampioen
Weer een leuk project om te volgen.
MWH
Kilometervreter
@406c; I.v.m. Covid waren er een tijdje wat zaken anders mogelijk bij de RDW, maar al die voordelen zijn er inmiddels vanaf heb ik begrepen. Thuisbezoek bij particulieren kan ik overigens nergens vinden. Misschien dat het bij Diante op naam van een bedrijf kon?
Mijn idee is vooral technisch betrouwbaar maken. Het uiterlijk wil ik graag proberen te behouden, hoewel de voorschermen wel erg slecht zijn. Einddoel is met dit ding naar Tsjechië kunnen, hoewel daar vast nog wat tochtjes aan vooraf gaan om onderdelen op te halen. Ik zei al eens gekscherend: voor mijn pensioen moet hij klaar zijn. En dat duurt nog een jaar of 35... En misschien kom ik er wel achter dat het toch eigenlijk helemaal niets voor mij is, zo'n grote klus. Dan kan hij weer weg, de Skodavriend die mee was had ook serieus interesse... Maar daar ga ik voorlopig niet van uit.
Mijn idee is vooral technisch betrouwbaar maken. Het uiterlijk wil ik graag proberen te behouden, hoewel de voorschermen wel erg slecht zijn. Einddoel is met dit ding naar Tsjechië kunnen, hoewel daar vast nog wat tochtjes aan vooraf gaan om onderdelen op te halen. Ik zei al eens gekscherend: voor mijn pensioen moet hij klaar zijn. En dat duurt nog een jaar of 35...
En misschien kom ik er wel achter dat het toch eigenlijk helemaal niets voor mij is, zo'n grote klus. Dan kan hij weer weg, de Skodavriend die mee was had ook serieus interesse... Maar daar ga ik voorlopig niet van uit.
ginkelvanmichiel
Kilometervreter
Gefeliciteerd!
Mooi dat de RDW soepel was bij het heractiveren. Eerder moest de auto dan helemaal APK-klaar te zijn, en moest je hem vooraf laten schouwen! Maar dat hoeft dus blijkbaar niet meer!
Mooi dat de RDW soepel was bij het heractiveren. Eerder moest de auto dan helemaal APK-klaar te zijn, en moest je hem vooraf laten schouwen! Maar dat hoeft dus blijkbaar niet meer!
