Inmiddels is het alweer ruim twee maanden geleden dat ik hier iets gepost heb, tijd voor een update dus. Gisteravond weer thuis gekomen na een heerlijke vakantie van ruim twee weken, uiteraard weer met de ‘Biza.
Schoon voor vertrek
;
Vooraf hadden we al wel een beetje een idee in welke richting we wilden, maar als je gaat kamperen houdt je toch een beetje rekening met de weersvooruitzichten. Eerst dachten we er over om een aantal dagen in Oostenrijk te verblijven om vervolgens door te gaan richting Slovenië/Kroatië. Echter waren de verwachtingen voor Oostenrijk en Slovenië gevuld met vrij veel neerslag, dus uiteindelijk besloten om direct naar Kroatië te gaan. Allebei vonden we 1450km op één dag, plus het eventuele oponthoud, wat te veel op één dag, zeker als je daarna nog een forse tent moet opzetten. Een dag vooraf maar een goedkope overnachting in Oostenrijk geboekt, 1000 kilometer op één dag is nog wel goed te doen.
In de beschrijving van de locatie stond het volgende;
Please note that during winter, the property can only be reached by a snow mobile that can be requested against a surcharge
Dit lezende dacht ik meer aan een besneeuwde weg, waar geen sneeuw geruimd word oid. Echter daar aangekomen bleek dat we nog bijna een kwartier over een smal gravelpad, voorzien van haarspeldbochten omhoog moesten. Met volgens Google Maps een gemiddeld stijgingspercentage van 16% en uitschieters naar 25. Nu voel ik me niet gauw ongemakkelijk in de auto, maar op een gravelpaadje van soms slechts 2,5 meter breed, waar constant het stuur alle kanten optrekt behalve rechtdoor, je zo af en toe een haarspeldbocht ziet waarvan de binnenbocht zo steil is dat je wel eens aan de grond zou kunnen komen, was ik blij dat we uiteindelijk boven waren
. Uiteraard de motor nog een aantal minuten laten nadraaien, want de auto had het flink warm gekregen. Ondanks de buitentemperatuur van 12 graden (op 1400m hoogte), stond de koelfan nog een hele tijd op volle kracht te draaien
. Iets wat ik nog nooit eerder en ook nog nooit weer gehoord heb. Onder vrijwel alle omstandigheden draait hij hooguit zeer zachtjes.
Eenmaal boven heb je, zodra het een beetje helder is, wel een fantastisch uitzicht.
De reis naar beneden was ook weer een klein avontuur, aangezien het helemaal boven nog serieus mistig was. Uiteraard voor vertrek de motor een paar minuten laten lopen, zodat de olie een beetje in de rondte is geweest, want een minimum aan gas geven zou het eerste kwartier nog niet nodig zijn. Ik verbaasde mij vooral hoe veel ik nog moest bijremmen in de eerste versnelling, want het is niet alsof een 1.9TDI weinig remt op de motor. En ondanks dat ik mijn pad vrij zorgvuldig koos, veegde de beschermplaat onder de motor nog regelmatig even over de grond. Daar zal de Eibach ongetwijfeld aan bijdragen. Tijdens de rit naar boven heb ik dit echter totaal niet opgemerkt, al is een zwoegende TDI nu ook niet bepaald stil natuurlijk…
Klaar voor vertrek;
Afijn, achteraf had ik de dashcambeelden moeten bewaren, want op de foto’s zie je de diepte totaal niet terug.
Eenmaal beneden koers gezet naar de eerste camping, in Rovinj (Kroatië). De eerste kilometers gingen behoorlijk voorspoedig, totdat we bij Ljubljana al een flinke vertraging opdeden. Vanaf dat moment gaf mijn Tomtom live traffic ook geen vertragingen meer aan. Tussen Koper en de grens met Kroatië houdt de snelweg even op, eenmaal Koper uit kom je op een heerlijk weggetje waar de trekkracht en het onderstel nu goed tot z’n recht komen. Dus dat eerste deel schoot nog lekker op, totdat we in de file voor de grens konden aanschuiven. Hier dik anderhalfuur vertraging gepakt, ondanks het reizen op maandag. Ondanks de brandende zon, een buitentemperatuur van 39 graden heeft de Ibiza geen krimp gegeven en de airco hield het lekker koel op 22 graden. Eenmaal de grens gepasseerd schoot het weer lekker op, dus zaten wij uiteindelijk om 16u aan een welverdiend biertje, terwijl de Ibiza uitzicht had op de Adriatische kust.
Verder weer een combinatie tussen wat culturele dingen en ontspanning. Eveneens nog wat dingen bezocht waar we 7 jaar geleden ooit met een groep vrienden geweest zijn.
Na een weekje hadden we alles wel weer gezien, dus tijd voor een nieuwe bestemming. Ditmaal wat verder zuidelijk, nabij National Park Krka. Uiteraard weer diverse plekken bezocht en een bezoek aan Krka mocht niet ontbreken. Oke, het is een stervensdrukke toeristentrekker, maar het natuurschoon is echt prachtig!
Hieronder het amfitheater van Solin, een Romeinse stad nabij Split. De stad zelf zou ooit zo’n 60.000 inwoners hebben gehad. Zegmaar drie keer zo groot als Pompeï, ik vind het ronduit indrukwekkend voor die tijd! Het amfitheater zou plek hebben geboden aan 17.000 toeschouwers, tijdens de gladiatorengevechten
Op de camping kregen we nog het gezelschap van een andere Ibiza. Een niet verlaagde, op 17 of 18 inch koetswielen, geen gezicht! Doe mij maar mijn verlaagde, voorzien van bescheiden 15 inch.
Het nadeel aan deze regio was de temperatuur, en dan met name ’s avonds en ’s nachts. Rond middernacht was het steeds nog zo’n 30 graden en het koelde hooguit af tot een graad of 26. Dus na vier dagen hadden wij de belangrijkste dingen die we wilden zien gehad, en hadden we het toe aan een echt goede nachtrust, dus op naar koelere oorden!
Het werd Slovenië, in de buurt van Bled, alleen net uit de drukte. Vooraf had ik niet echt een verwachtingspatroon van het land, maar in mijn korte ervaring vind ik het echt een dondersfijn land! Enerszijds is de natuur enorm groen en is bijna het hele land bos, maar ook de inwoners zijn echt vriendelijk. Een enorm contrast met Kroatië en ook mijn ervaringen in Frankrijk.
Je moet er wat voor over hebben..
Maar het uitzicht is echt fabelachtig,
Vervolgens wat het weer tijd om huiswaarts te gaan, de livetraffic van Tomtom heeft ons weer wat fileleed bespaard, en wat mooie lokale wegen in Beieren laten ervaren. Ondanks dat, waar het goed mogelijk was, de cruise control op 150 stond, gisteren een ritverbruik van 1 op 21,3 gescoord. Die 1.9 TDI is echt gemaakt voor de echt lange ritten, zolang je de wind niet te veel op kop hebt, geeft de BC bij 150 een verbruik aan van 4,9L/100km..! Bij die snelheden is de Ibiza nu echt helemaal in z’n element, ondanks dat hij was volgeladen ligt hij dan heerlijk op de weg, en is er nog ruim voldoende speelruimte onder het gaspedaal.
In de vakantie totaal 4223km afgelegd;
Waarin ik ‘m eigenlijk geen moment gespaard heb, of een poging heb gedaan om zuinig te rijden, maar gemiddeld 1 op 20 sta ik echt van te kijken.
Door de krachtkuur en de nieuwe veren en dempers komt de wagen echt maximaal tot z’n recht. Met name helling op zijn er maar weinig auto’s die mee kunnen komen. Heerlijk, die verbaasde blikken!
Echter blijkt het al een beetje uit de titel, deze vakantierit was ook een soort van afscheidstournee. Vandaag heb ik een leaseauto in ontvangst genomen, een heuse VW UP!. Met een vermogen en trekkracht die ongeveer gelijk zijn aan de waarden die de Ibiza er tijdens zijn krachtkuurtje bij kreeg. Achteraf gezien had ik de recente investeringen allemaal niet gedaan, want ik ben bang dat ik er maar weinig van terug zie. Echter is in mijn branche is een lease auto vrij uniek, zeker als starter. Ik was er dus ook totaal niet van uit gegaan, en heb veel preventief onderhoud uitgevoerd aan de Ibiza. Achteraf wel enigszins zonde, aan de andere kant kan ik deze auto met een lekker gevoel verkopen, want ondanks z’n kilometerstand is het een topper! Missen, dat ga ik hem absoluut, maar financieel kon ik hier gewoon niet omheen. Ergens doet het toch een beetje zeer, het afscheid van je eerste auto..
Daarmee komt er denk ik ook een einde aan dit topic. Over een Lease UP! Is nou eenmaal vrij weinig spannends te vertellen. Laat staan dat mijn auto-hart er op een of andere wijze van gaat kloppen. Nee, voor vervoer van A naar B is het best heel prima, en is dit exemplaar gelukkig voorzien van zowel cruise control als airco. En zelfs parkeersensoren achter
…?
Ook nog eens voorzien van fantastische four-seasons, mijn excuus naar de omkijkende voetgangers vanmiddag, maar zo hard ging ik echt niet door die bocht…
