Na de discussies hierboven weer op het spoor van het topic.
De Alfa 164 staat bij de schadehersteller en nu is het even spannend hoe het uitgepakt heeft. Verzekering werk loopt nog altijd maar het blijkt maar weer eens dat als mensen geen verantwoordelijkheid nemen het heel lastig wordt. Ik heb het een beetje afgsloten.
Wanneer de schadehersteller klaar is wordt het tijd voor een uitgebreide ronde uitlijnen en balanceren. Dat was nog steeds niet ervan gekomen maar aangezien alles los is geweest staat het zeker niet meer 100% goed.
Tussendoor wel nog even naar een event geweest in Boxtel: Espierienza Alfa Romeo
Leuk concept dat ze bij binnenkomst een foto maken van bestuurder en auto
En dan sta je een keer naast een 916; de auto die Fumia bij Pininfarina getekend heeft direct na de 164. En daarnaast weer de 33 type 3 die Alfa Stile aangepast had om meer op de succesvollere 164 aan te sluiten.
Lekker weer en een gevarieerde opkomst
Even binnen kijken is ook altijd leuk. Een kruising museum en showroom. Duur zijn ze wel maar er zitten ook pareltjes tussen.
Dit lijkt dan onopvallend maar let eens op het logo op de C-stijl. Dit was een serie auto's die af-fabriek extra luxe (inclusief opties die normaal niet te bestellen waren) waren uitgevoerd en in dienst waren als leenauto bij de betere Maserati dealers.
Mooi doorkijkje op de motor
Even schrikken van de prijs (24k!) maar wel in nieuw staat. Tja.. met mijn Corvette wordt gereden.
Ondanks het Opel logo is dit geen Opel.... Een heuse Lotus
Een prachtige Auburn. Aantal jaar geleden ben ik een keer in Auburn, Indiana geweest waar dit merk, Cord en Deusenberg vandaan kwamen. De oude ontwikkelingsafdeling, showroom en kantoren zijn bewaard gebleven in hun originele art-deco stijl en het is nu een museum waar echte paretljes staan. Deze 3 merken waren technisch en qua stijl en prestaties de rest van de wereld ruim voor. Financieel alleen niet. De oude fabriek staat er ook nog en hier is een ander museum gevestigd (NATMUS) waar veel prototypen en studiemodellen van de Detroit Three terecht gekomen zijn. Een Wankel motor Mustang, een elektrisch aangedreven Thunderbird en een prototype GM motorblok met elektromagnetische kleppenbediening ipv nokkenas zijn er zo een paar die ik me kan herinneren.
Een trommelrem aan de buitenkant kende ik eigenlijk alleen van paard en wagen. Maar hier toch op een auto uit 1914. Makkelijk af te stellen zo maar dat leer slijt toch wat harder dan wat we nu gebruiken.
Voor de Benz zit er ook een onderhoudsrondje aan te komen maar daar lijkt tot nu alleen (weer) een setje banden bij te komen. Achterbanden zijn net wat te karig voor de winter. Dat zou dan neerkomen op 60.000km en als ik ze echt kaal zou rijden misschien wel 70.000km. Niet verkeerd. Ik rij trouwens 4 seizoens banden. Er zijn er nu een paar (o.a. Vredestein) die net zo goed zijn als zomerbanden, vooral ook op regen (er is niets beters bij regen dan een zomerband ongeacht alle verkoopspraatjes). Bij sneeuw en ijs presteren ze alleen ook nog aardig goed en ik ga er niet verder mee dan de Eifel en Ardennen in de winter.
Voor de Corvette is de tijd al aangebroken om voor te bereiden op de stalling. Gedurende de winter ga ik de audio versterkers reviseren (nieuwe condensatoren) en proberen de cassette speler weer werkend te krijgen. Daarnaast opzoek naar nieuwe achterwiellagers en bijbehorende ringen. De C4 Corvette heeft een speciale achteras constructie waarbij de aandrijfas een 2e functie heeft als reactiearm van de wielophanging. De as kan op druk en trek belast worden in een bocht en daardoor is de constructie van de wiellagers net wat anders met wat ringen erbij. Een van de slimmere constructies van de C4 die ik altijd mooi gevonden heb. Het was zelfs besproken in de lessen op de HTS-Autotechniek.
Maar eerst... Ik vlieg dit weekend naar Los Angeles voor werk. En gelukkig heb ik er een paar vrije uurtjes in kunnen smokkelen. Ik ga in ieder geval proberen bij het bekende Petersen Automotive Museum te kijken.