Dave R1517
Kilometervreter
Tja, vorige maand hebben we onze Avantime verkocht. Maar wat koop je dan daarna? Wat kan er qua sensatie en beleving tippen aan een Avantime......?
Ik had in eerste instantie mijn zinnen gezet op een Mégane RS (van 2006-2007). Zo'n auto is wat jonger, komt qua design nog een beetje in de buurt van een Avantime en zal, in RS trim, toch ook wel voor wat sensatie en beleving kunnen zorgen. Althans, dat dacht ik. Maar na een proefrit in zo'n auto kwam ik er achter dat er helemaal geen beleving in zo'n auto zit. Snelheid wel ja, ongelooflijk was accelereert dat. Maar verder is het een slaapverwekkende auto.
Te steriel, misschien wel te goed gebouwd Mijn vrouw (beslist ook mee) had ook niet zo'n trek in een Mégane RS en dus was de conclusie al snel dat we iets anders moesten verzinnen.
Toen hebben we even gedacht het op een totaal andere boeg te gooien. We zijn naar een R11 TSE ('83) wezen kijken, daarna na een R20 ('82) en ook even naar een Alpine GTA. Eigenlijk voor de grap, want zo'n auto is toch niet praktisch en........ja wat eigenlijk. De Alpine V6 GT die we zijn gaan bekijken was in prima conditie, origineel Nederlands, met onderhoudshistorie er bij, nog maar 96-en een beetje duizend kilometer gelopen en voorzien van de opties Radio Renault, grijze velours bekleding en neerklapbare achterbank Op de terugweg konden mijn vrouw en ik eigenlijk meer argumenten vinden om het wel te doen, dan dat we de nadelen zagen. (allebei al een beetje verliefd, en ja, ook nog op elkaar ) Maar goed, ik weet dat je je met een Alpine aardig kunt verkijken. De buitenkant van polyester kan er geweldig uit zien, terwijl er daaronder een hoop ellende afspeelt (rot chassis, elektronische problemen, slechte koeling (met brand als eventueel ergste gevolg)). Dus eerst maar eens goed informatie inwinnen via de diverse Renault contacten en de Alpine club.
Toen ik eenmaal wist waar je overal op moet letten, en toen ik hoorde dat deze V6 GT en historie bij de Alpine club bekend was en dat er vanuit de Alpine club het bericht kwam "dit is voor zover wij weten een heel mooi en goed exemplaar", toen.......... was deze ineens al VERKOCHT. Balen met de grote B.
Verder kijken dan maar. Ander auto's bekeken, andere Alpine's gezocht maar eigenlijk viel alles nu tegen. We betrapten ons er op dat we alles automatisch met de Alpine vergeleken...... Maar ach, we hoefden niet perse snel een auto te vinden. Voor het dagelijkse verkeer is de Laguna prima inzetbaar, de R12 en R17 die we hebben, staan ook (bijna) altijd te trappelen om mee te mogen en als het weer echt bar en boos is (pekel e.d.) en we met twee auto's op pad moeten, dan kunnen we altijd de Mégane van moeder of de 307 van mijn schoonouders lenen. Dus we besloten om vooral niet te haasten en rustig verder te kijken wat er op ons pad zou komen.
En dan, dan controleer je je email op een dinsdagavond en staat er een berichtje tussen van de voorzitter van de Alpine club. De bewuste Alpine staat weer te koop, bij een ander bedrijf. Nog geen 5 km verderop. Dus wat doe je? Je pakt de telefoon en belt. Dat was dus gisteren. Ik ben de woensdagmorgen altijd vrij en heb dus vanmorgen van 10:00 uur tot ca. 12:15 uur bij het bedrijfje en de Alpine doorgebracht. Auto bekeken, stuk gereden, naar een bedrijf gereden waar ze wel een brug hadden om de onderkant te bekijken, nog eens alles bekeken, de prijs op het woord gegooid en uiteindelijk, hoewel er wel wat puntjes aan de Alpine te verbeteren zijn, heb ik dus mijn handtekening gezet. Vanaf volgende week mag ik me "alpinist" noemen.
Genoeg geschreven, tijd voor foto's:
Ik had in eerste instantie mijn zinnen gezet op een Mégane RS (van 2006-2007). Zo'n auto is wat jonger, komt qua design nog een beetje in de buurt van een Avantime en zal, in RS trim, toch ook wel voor wat sensatie en beleving kunnen zorgen. Althans, dat dacht ik. Maar na een proefrit in zo'n auto kwam ik er achter dat er helemaal geen beleving in zo'n auto zit. Snelheid wel ja, ongelooflijk was accelereert dat. Maar verder is het een slaapverwekkende auto.
Te steriel, misschien wel te goed gebouwd Mijn vrouw (beslist ook mee) had ook niet zo'n trek in een Mégane RS en dus was de conclusie al snel dat we iets anders moesten verzinnen.Toen hebben we even gedacht het op een totaal andere boeg te gooien. We zijn naar een R11 TSE ('83) wezen kijken, daarna na een R20 ('82) en ook even naar een Alpine GTA. Eigenlijk voor de grap, want zo'n auto is toch niet praktisch en........ja wat eigenlijk. De Alpine V6 GT die we zijn gaan bekijken was in prima conditie, origineel Nederlands, met onderhoudshistorie er bij, nog maar 96-en een beetje duizend kilometer gelopen en voorzien van de opties Radio Renault, grijze velours bekleding en neerklapbare achterbank
Op de terugweg konden mijn vrouw en ik eigenlijk meer argumenten vinden om het wel te doen, dan dat we de nadelen zagen. (allebei al een beetje verliefd, en ja, ook nog op elkaar ) Maar goed, ik weet dat je je met een Alpine aardig kunt verkijken. De buitenkant van polyester kan er geweldig uit zien, terwijl er daaronder een hoop ellende afspeelt (rot chassis, elektronische problemen, slechte koeling (met brand als eventueel ergste gevolg)). Dus eerst maar eens goed informatie inwinnen via de diverse Renault contacten en de Alpine club.Toen ik eenmaal wist waar je overal op moet letten, en toen ik hoorde dat deze V6 GT en historie bij de Alpine club bekend was en dat er vanuit de Alpine club het bericht kwam "dit is voor zover wij weten een heel mooi en goed exemplaar", toen.......... was deze ineens al VERKOCHT.
Balen met de grote B.Verder kijken dan maar. Ander auto's bekeken, andere Alpine's gezocht maar eigenlijk viel alles nu tegen. We betrapten ons er op dat we alles automatisch met de Alpine vergeleken...... Maar ach, we hoefden niet perse snel een auto te vinden. Voor het dagelijkse verkeer is de Laguna prima inzetbaar, de R12 en R17 die we hebben, staan ook (bijna) altijd te trappelen om mee te mogen en als het weer echt bar en boos is (pekel e.d.) en we met twee auto's op pad moeten, dan kunnen we altijd de Mégane van moeder of de 307 van mijn schoonouders lenen. Dus we besloten om vooral niet te haasten en rustig verder te kijken wat er op ons pad zou komen.
En dan, dan controleer je je email op een dinsdagavond en staat er een berichtje tussen van de voorzitter van de Alpine club. De bewuste Alpine staat weer te koop, bij een ander bedrijf. Nog geen 5 km verderop. Dus wat doe je? Je pakt de telefoon en belt. Dat was dus gisteren. Ik ben de woensdagmorgen altijd vrij en heb dus vanmorgen van 10:00 uur tot ca. 12:15 uur bij het bedrijfje en de Alpine doorgebracht. Auto bekeken, stuk gereden, naar een bedrijf gereden waar ze wel een brug hadden om de onderkant te bekijken, nog eens alles bekeken, de prijs op het woord gegooid en uiteindelijk, hoewel er wel wat puntjes aan de Alpine te verbeteren zijn, heb ik dus mijn handtekening gezet. Vanaf volgende week mag ik me "alpinist"
noemen.Genoeg geschreven, tijd voor foto's:
Laatst bewerkt:
