rke
Wegverkenner
De vraag houdt in dat je zekere eisen stelt. Iets willen verbeteren houdt in dat je scherp gestelde, uitdagende eisen stelt aan iets wat niet volmaakt is.
Maar kijk eens naar een moderne auto en naar wat de gebruiker en de overheid van die auto vraagt.
- We moeten het ding als botsautootje kunnen gebruiken. Natuurlijk niet omdat ik zelf zit te suffen, niemand zit te suffen. Maar er gebeuren toch regelmatig ongelukken omdat iemand heeft zitten suffen. Omdat bij het ontwerp van auto's al jaren het accent bij veiligheid ligt, zit het met die veiligheid wel snor. Bedenk eens dat een gewassen grinttegel van 60 bij 30 30 kg weegt. Een auto weegt 1500 kg (inclusief lading en dergelijke), evenveel als een stapel van vijftig grinttegels. Toch testen we de auto's op de mogelijkheid van een botsing. En die test voeren we uit met 65 km/uur. Alsof we de stapel tegels van vijf verdiepingen hoogte laten vallen.
Ik zou "au" willen zeggen als ik dat op mijn knar krijg, maar die kans krijg ik vast niet.
- De overheid stelt namens ons eisen aan de stank en de afmetingen. Denk aan de hoeveelheid roet, de hoeveelheid verbrandingsresten, het gewicht, de afmetingen en dergelijke. Naast alle eisen van lampjes en andere speeltjes. Bovendien maakt de overheid voertuigen met bepaalde kenmerken goedkoper of duurder. Een dikke V12, zo veel er bij. Rijden op een accu, zoveel er af. Daar hebben we de overheid voor en ze doen hun best.
- Kopers kijken ook naar andere eigenschappen. Eigenschappen als vorm, formaat en inrichting.
Heeft het voertuig wel zesendertig bekerhouders,
kan ik meerdere uren op die stoelen blijven zitten,
is de auto wel 7 meter lang,
kan er wel een sleurhut van zoveel ton mee versleept worden,
is het voertuig niet duurder dan zoveel euro,
zit er wel een ster in de gril,
is er wel zo die en die techniek in verwerkt,
geeft het voertuig mij wel de status die ik wil hebben?
Als je al deze eisen op een rijtje zet, heeft mede-blogger afentoe helemaal gelijk. Moderne voertuigen gaan al sinds de vorige eeuw richting perfectie. Auto's worden steeds veiliger, steeds luxer, steeds makkelijker te bedienen en langzaam aan ook steeds zuiniger. De nieuwste ontwikkelingen beloven zelfs behoud van veiligheid en luxe door de brandstoftank en plofmotor te vervangen door een accu met elektromotor.
Het antwoord op de vraag van dit topic kan dus zijn: Het hoeft helemaal niet beter. Natuurlijk zijn er de nieuwste hebbedingetjes zoals eigen wifi en hifi in de auto, een anders gevormd stuk plastic aan de voorkant van de auto, geavanceerde regelingen om koersvastheid te verbeteren en klimaatsystemen die iedere passagier optimale luxe bieden. Maar, eerlijk gezegd klinkt dit als geneuzel in de marge. Een willekeurige nieuwe auto is vandaag de dag voor iedereen bruikbaar - enkele uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Uitzonderingen als de loodgieter met zijn mobiele werkplaats, de 150 kg obesitaslijder, de huismoeder met vijftien kindertjes.
Maar de doorsnee auto is voor een doorsnee westerling prima bruikbaar. Lada of Bentley, je kan er prima mee rijden.
Auto's zijn dus perfect?
Nee.
Er speelt meer mee. Er is een grapje: the most dangerous part of a car is the nut that connects the seat with the steering wheel. Met andere woorden, het gevaarlijkste onderdeel van de auto is de bestuurder.
Mensen verongelukken nog steeds doordat mensen fouten maken. Ieder mens maakt fouten en ik maak er vele. Maar wat kan er dan toch beter?
De mens achter het hoepeltje kan dus beter. Een groot deel van dit verhaal kennen we allemaal wel: We moeten verdraagzaam zijn in het verkeer. De zoveelste vrachtwagen die voorrang nodig heeft voor laten gaan. De zoveelste tuttebel die heerlijk sloom rijdt toch de ruimte geven. Toch weer stoppen voor dat immer-rot stoplicht. Niet proberen met wat bumperkleven of die pietje-precies-Vmax echt niet sneller durft. Niet iedere bocht proberen of de stabiliteitsregeling weer ingrijpt.
Als je echtgenote dit soort dingen tegen je zegt noem je het zeuren.
Maar we zijn mensen. En mensen gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Is het ijdele hoop dat mensen ooit zo zullen rijden zoals hierboven beschreven? Zijn we niet al sinds het begin der tijden bezig met dit goede voornemen?
En het milieu kan beter. Ons blauwe bolletje heeft nu al veel moeite alle viezigheid en verbrandingsgassen te verwerken. Het vervoer heeft een behoorlijk aandeel in de productie van deze ongewenste rommel. Ons vervoer waarin we een voertuig slechts een fractie van de mogelijke levensduur van dat voertuig gebruiken en al ruim voor tijd dumpen. Het vervoer waarvoor we veel energie verbruiken omdat we beschermd willen zijn.
Hoppa, nieuw voertuig, nieuwe blingbling, meer bescherming. Ook een nieuwe CO2 stoot en een berg vervuiling, waar gehakt wordt vallen spaanders.
Maar hoe kan het dan beter?
Gaan we de mens vervangen door een computer? Instelbare, consequente vriendelijkheid; in 99,9% van de gevallen supersnel de correcte beslissing. Geen dwaas meer die het stuurwiel met de stoel verbindt.
En gaan we dan andere eisen stellen aan het voertuig? Als primaire eisen betaalbaar, schoon, energiezuinig en recylebaar. In de ecomarathon rijden ze 700 km met een liter brandstof, ik haal er slechts 20.
Mijn gok is dat dit nog een verre toekomstdroom is. Een auto die echt zelfstandig kan rijden zal misschien over een tiental jaar te koop zijn. En de kans bestaat dat de rij-nog-zelver na een gewenningsperiode van een twintigtal jaar als een soort dinosaurus met een ontwikkelingsstoornis beschouwd wordt. Maar het zal zeker nog dertig jaar duren voordat de ouderwetse auto waarin een mens nog de absolute controle heeft een zeldzaam verschijnsel is op de wegen. En al die tijd zal het blikken doosje een kreukelrandje moeten hebben wat de inzittenden beschermt tegen die dino's in antieke doosjes daar buiten.
Maar wat moeten we dan? Gaan we accepteren dat een auto in een fractie van een seconde in je doodskist kan veranderen? Zoals onze voorvaderen ook deden toen er in heel Nederland slechts een handvol auto's reden? Gaan we weer de heer in het verkeer spelen? Gaan we het mobieltje voortaan negeren achter het stuur?
Fieterdefietfiet, Whatsapp roept...
Krakerdekraakkraak, Fockwa roept...
En gaan we dat ook zo massaal doen dat mensen elkaar weer zodanig vertrouwen dat ze zonder dat loodzware bescherming de straat op durven?
Want, eerlijk is eerlijk, we lijken wel Amerikanen die met hun pistooltjes spelen. Bigger is better, fuck the environment. We have the right to defend ourselves. In Nederland belachelijk, in the USA bijna ondenkbaar dat het anders kan.
Jammer alleen dat 'the environment' terug gaat 'fucken'. Met ziektes die dankzij vervuiling bestaan. Met voedseltekorten. Met watertekort en wateroverlast, precies op de verkeerde plekken.
Maar kijk eens naar een moderne auto en naar wat de gebruiker en de overheid van die auto vraagt.
- We moeten het ding als botsautootje kunnen gebruiken. Natuurlijk niet omdat ik zelf zit te suffen, niemand zit te suffen. Maar er gebeuren toch regelmatig ongelukken omdat iemand heeft zitten suffen. Omdat bij het ontwerp van auto's al jaren het accent bij veiligheid ligt, zit het met die veiligheid wel snor. Bedenk eens dat een gewassen grinttegel van 60 bij 30 30 kg weegt. Een auto weegt 1500 kg (inclusief lading en dergelijke), evenveel als een stapel van vijftig grinttegels. Toch testen we de auto's op de mogelijkheid van een botsing. En die test voeren we uit met 65 km/uur. Alsof we de stapel tegels van vijf verdiepingen hoogte laten vallen.
Ik zou "au" willen zeggen als ik dat op mijn knar krijg, maar die kans krijg ik vast niet.
- De overheid stelt namens ons eisen aan de stank en de afmetingen. Denk aan de hoeveelheid roet, de hoeveelheid verbrandingsresten, het gewicht, de afmetingen en dergelijke. Naast alle eisen van lampjes en andere speeltjes. Bovendien maakt de overheid voertuigen met bepaalde kenmerken goedkoper of duurder. Een dikke V12, zo veel er bij. Rijden op een accu, zoveel er af. Daar hebben we de overheid voor en ze doen hun best.
- Kopers kijken ook naar andere eigenschappen. Eigenschappen als vorm, formaat en inrichting.
Heeft het voertuig wel zesendertig bekerhouders,
kan ik meerdere uren op die stoelen blijven zitten,
is de auto wel 7 meter lang,
kan er wel een sleurhut van zoveel ton mee versleept worden,
is het voertuig niet duurder dan zoveel euro,
zit er wel een ster in de gril,
is er wel zo die en die techniek in verwerkt,
geeft het voertuig mij wel de status die ik wil hebben?
Als je al deze eisen op een rijtje zet, heeft mede-blogger afentoe helemaal gelijk. Moderne voertuigen gaan al sinds de vorige eeuw richting perfectie. Auto's worden steeds veiliger, steeds luxer, steeds makkelijker te bedienen en langzaam aan ook steeds zuiniger. De nieuwste ontwikkelingen beloven zelfs behoud van veiligheid en luxe door de brandstoftank en plofmotor te vervangen door een accu met elektromotor.
Het antwoord op de vraag van dit topic kan dus zijn: Het hoeft helemaal niet beter. Natuurlijk zijn er de nieuwste hebbedingetjes zoals eigen wifi en hifi in de auto, een anders gevormd stuk plastic aan de voorkant van de auto, geavanceerde regelingen om koersvastheid te verbeteren en klimaatsystemen die iedere passagier optimale luxe bieden. Maar, eerlijk gezegd klinkt dit als geneuzel in de marge. Een willekeurige nieuwe auto is vandaag de dag voor iedereen bruikbaar - enkele uitzonderingen daar gelaten natuurlijk. Uitzonderingen als de loodgieter met zijn mobiele werkplaats, de 150 kg obesitaslijder, de huismoeder met vijftien kindertjes.
Maar de doorsnee auto is voor een doorsnee westerling prima bruikbaar. Lada of Bentley, je kan er prima mee rijden.
Auto's zijn dus perfect?
Nee.
Er speelt meer mee. Er is een grapje: the most dangerous part of a car is the nut that connects the seat with the steering wheel. Met andere woorden, het gevaarlijkste onderdeel van de auto is de bestuurder.
Mensen verongelukken nog steeds doordat mensen fouten maken. Ieder mens maakt fouten en ik maak er vele. Maar wat kan er dan toch beter?
De mens achter het hoepeltje kan dus beter. Een groot deel van dit verhaal kennen we allemaal wel: We moeten verdraagzaam zijn in het verkeer. De zoveelste vrachtwagen die voorrang nodig heeft voor laten gaan. De zoveelste tuttebel die heerlijk sloom rijdt toch de ruimte geven. Toch weer stoppen voor dat immer-rot stoplicht. Niet proberen met wat bumperkleven of die pietje-precies-Vmax echt niet sneller durft. Niet iedere bocht proberen of de stabiliteitsregeling weer ingrijpt.
Als je echtgenote dit soort dingen tegen je zegt noem je het zeuren.
Maar we zijn mensen. En mensen gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Is het ijdele hoop dat mensen ooit zo zullen rijden zoals hierboven beschreven? Zijn we niet al sinds het begin der tijden bezig met dit goede voornemen?
En het milieu kan beter. Ons blauwe bolletje heeft nu al veel moeite alle viezigheid en verbrandingsgassen te verwerken. Het vervoer heeft een behoorlijk aandeel in de productie van deze ongewenste rommel. Ons vervoer waarin we een voertuig slechts een fractie van de mogelijke levensduur van dat voertuig gebruiken en al ruim voor tijd dumpen. Het vervoer waarvoor we veel energie verbruiken omdat we beschermd willen zijn.
Hoppa, nieuw voertuig, nieuwe blingbling, meer bescherming. Ook een nieuwe CO2 stoot en een berg vervuiling, waar gehakt wordt vallen spaanders.
Maar hoe kan het dan beter?
Gaan we de mens vervangen door een computer? Instelbare, consequente vriendelijkheid; in 99,9% van de gevallen supersnel de correcte beslissing. Geen dwaas meer die het stuurwiel met de stoel verbindt.
En gaan we dan andere eisen stellen aan het voertuig? Als primaire eisen betaalbaar, schoon, energiezuinig en recylebaar. In de ecomarathon rijden ze 700 km met een liter brandstof, ik haal er slechts 20.
Mijn gok is dat dit nog een verre toekomstdroom is. Een auto die echt zelfstandig kan rijden zal misschien over een tiental jaar te koop zijn. En de kans bestaat dat de rij-nog-zelver na een gewenningsperiode van een twintigtal jaar als een soort dinosaurus met een ontwikkelingsstoornis beschouwd wordt. Maar het zal zeker nog dertig jaar duren voordat de ouderwetse auto waarin een mens nog de absolute controle heeft een zeldzaam verschijnsel is op de wegen. En al die tijd zal het blikken doosje een kreukelrandje moeten hebben wat de inzittenden beschermt tegen die dino's in antieke doosjes daar buiten.
Maar wat moeten we dan? Gaan we accepteren dat een auto in een fractie van een seconde in je doodskist kan veranderen? Zoals onze voorvaderen ook deden toen er in heel Nederland slechts een handvol auto's reden? Gaan we weer de heer in het verkeer spelen? Gaan we het mobieltje voortaan negeren achter het stuur?
Fieterdefietfiet, Whatsapp roept...
Krakerdekraakkraak, Fockwa roept...
En gaan we dat ook zo massaal doen dat mensen elkaar weer zodanig vertrouwen dat ze zonder dat loodzware bescherming de straat op durven?
Want, eerlijk is eerlijk, we lijken wel Amerikanen die met hun pistooltjes spelen. Bigger is better, fuck the environment. We have the right to defend ourselves. In Nederland belachelijk, in the USA bijna ondenkbaar dat het anders kan.
Jammer alleen dat 'the environment' terug gaat 'fucken'. Met ziektes die dankzij vervuiling bestaan. Met voedseltekorten. Met watertekort en wateroverlast, precies op de verkeerde plekken.
