rke
Wegverkenner
Vroeger maakte ik er voor mijzelf altijd een heel drama van.
Welke kleur moet mijn nieuwe bolide zijn?
Mijn eerste auto was een C-Kadett in koninklijk oranje.
Nederlandser dan dat kon niet en als er ooit een voetbalclubje in die jaren werledkampioen was geworden, had ik de juiste kleur auto gehad. Maar ik vond het een vreselijke kleur. Een "Starky and Hutch" sportstreep hielp maar bitter weinig in mijn ogen, waarschijnlijk vooral omdat het "de auto van de gewone man" was.
Het was een vervelende kleur. Even een spatbordje opnieuw spuiten gaf zo veel kleurverschil dat het zelfs mij stoorde. Later heb ik hem uit wanhoop maar met bootlak donkerblauw met witte accenten gemaakt en dat stond hem best goed. Wit interieurtje er bij, al het chroom onder de witte verf gesmeerd (wat er dus vrolijk weer afbeladderde) en hier en daar wat plastic wit gemaakt. Besmettelijker kon niet maar het stond hem goed.
Anyway: dat koninklijke oranje was een logisch gevolg van het kopen van een dertiendehandsje en koninklijk oranje werd opgevolgd door zeer realistisch (metalic, jawel !!) roestbruin.. Echt roest afgewisseld met namaakroest.
Sindsdien roep ik dat het mijn gluteus maximus zal oxideren welke kleur verf er op een auto zit, mits je maar verf ziet en geen roest.
Maar toen ik mijn eerste leaseauto mocht uitzoeken van de baas, heb ik toch nog even getwijfeld. "Welke kleur wilt u hem hebben", vroeg de verkoper? In de meegekregen folder stond een brandweerrrode Peugeot 309 met donker glas, een zeer luxe optie in die jaren. Het "doet mijn die maar" was er uit geflapt voordat ik een seconde nagedacht had over de praktische kanten van die kleur en ik reed een brandweer-auto zonder "doe dit doe dat".
De gedachte daarbij was ook: Een rode is sneller.
Ik heb een tijdlang brandweerrood geroepen bij een neiuwe bestelling tot meneer Skoda op het idee kwam deze kleur niet meer zonder meerprijs te leveren. Ik had daarom een blauwe besteld en uiteindelijk een groene gekregen. Sinds dat moment ben ik meer gaan kijken naar de auto's die in voorraad waren en op korte termijn geleverd konden worden. En, sinds ik weer dertiendehands rij, is een kleur kiezen een utopie. Een soort "iedere kleur is te koop, behalve de kleur die ik wil".
Maar ik kwam toevallig een grappig tekeningetje tegen van hetgeen de grote, grijze massa koopt. En ik vond het te leuk om niet te laten zien.
Wat mij vooral opvalt is dat een lastige kleur als zwart flink vertegenwoordigd is.
[size=x-small]Zwart is in mijn ogen vooral geschikt voor een lijkwagen of een taxi en het is ongeveer de meest besmettelijke kleur die je kan vinden.[/size]

Welke kleur vind jij een geschikte kleur voor een nieuwe auto? Zo'n militair matgroen grondverf-kleurtje of gewoon saai metallic grijs?
Welke kleur moet mijn nieuwe bolide zijn?
Mijn eerste auto was een C-Kadett in koninklijk oranje.
Nederlandser dan dat kon niet en als er ooit een voetbalclubje in die jaren werledkampioen was geworden, had ik de juiste kleur auto gehad. Maar ik vond het een vreselijke kleur. Een "Starky and Hutch" sportstreep hielp maar bitter weinig in mijn ogen, waarschijnlijk vooral omdat het "de auto van de gewone man" was.
Het was een vervelende kleur. Even een spatbordje opnieuw spuiten gaf zo veel kleurverschil dat het zelfs mij stoorde. Later heb ik hem uit wanhoop maar met bootlak donkerblauw met witte accenten gemaakt en dat stond hem best goed. Wit interieurtje er bij, al het chroom onder de witte verf gesmeerd (wat er dus vrolijk weer afbeladderde) en hier en daar wat plastic wit gemaakt. Besmettelijker kon niet maar het stond hem goed.
Anyway: dat koninklijke oranje was een logisch gevolg van het kopen van een dertiendehandsje en koninklijk oranje werd opgevolgd door zeer realistisch (metalic, jawel !!) roestbruin.. Echt roest afgewisseld met namaakroest.
Sindsdien roep ik dat het mijn gluteus maximus zal oxideren welke kleur verf er op een auto zit, mits je maar verf ziet en geen roest.
Maar toen ik mijn eerste leaseauto mocht uitzoeken van de baas, heb ik toch nog even getwijfeld. "Welke kleur wilt u hem hebben", vroeg de verkoper? In de meegekregen folder stond een brandweerrrode Peugeot 309 met donker glas, een zeer luxe optie in die jaren. Het "doet mijn die maar" was er uit geflapt voordat ik een seconde nagedacht had over de praktische kanten van die kleur en ik reed een brandweer-auto zonder "doe dit doe dat".
De gedachte daarbij was ook: Een rode is sneller.
Ik heb een tijdlang brandweerrood geroepen bij een neiuwe bestelling tot meneer Skoda op het idee kwam deze kleur niet meer zonder meerprijs te leveren. Ik had daarom een blauwe besteld en uiteindelijk een groene gekregen. Sinds dat moment ben ik meer gaan kijken naar de auto's die in voorraad waren en op korte termijn geleverd konden worden. En, sinds ik weer dertiendehands rij, is een kleur kiezen een utopie. Een soort "iedere kleur is te koop, behalve de kleur die ik wil".
Maar ik kwam toevallig een grappig tekeningetje tegen van hetgeen de grote, grijze massa koopt. En ik vond het te leuk om niet te laten zien.
Wat mij vooral opvalt is dat een lastige kleur als zwart flink vertegenwoordigd is.
[size=x-small]Zwart is in mijn ogen vooral geschikt voor een lijkwagen of een taxi en het is ongeveer de meest besmettelijke kleur die je kan vinden.[/size]

Welke kleur vind jij een geschikte kleur voor een nieuwe auto? Zo'n militair matgroen grondverf-kleurtje of gewoon saai metallic grijs?