Renault Laguna Estate (2007) - Test

Estatisch verantwoord

Renault Laguna Estate
AutoWeek 48
AutoWeek 48

Je leest het in AutoWeek 48

Net als bij de vorige Laguna is ook bij de nieuwe generatie de stationwagonversie – we moeten geen 'Grand Tour' meer zeggen, maar 'Estate' – de fraaiste carrosserievariant. Wat heeft hij nog meer in huis dan goede looks?

We hebben nog nooit zo vaak het woord 'kwaliteit' voorbij horen komen als onlangs bij de introductie van de nieuwe Renault Laguna. Geen wonder, want de voorgaande versie heeft een op zijn zachtst gezegd matige reputatie op dat gebied. De nieuweling zal – zo belooft het Franse merk met de hand op het hart – stukken beter gaan presteren op dit vlak. En om die plannen kracht bij te zetten, geven ze de Laguna voortaan drie jaar garantie mee. Bij de voorstelling van de Estate wordt dit nog even onderstreept, niet verbazingwekkend als je bedenkt dat zo'n 70 procent van de totale Laguna-verkopen voor rekening zal komen van de deze versie. De belangen zijn dus enorm. En daar lijken ze zich bij Renault ook van bewust te zijn, want wat styling betreft namen de Fransen ook bij de Estate geen enkel risico. De achterkant is een logisch vervolg op die van zijn voorganger. Maar in onze ogen ziet de Estate er wel harmonieuzer uit dan de hatchbackversie van de Laguna, met die wat vreemd ogende, kleine achterlichten. De Estate is zonder meer een sierlijker verschijning. De slanke D-stijl en de aflopende daklijn geven hem iets sportiefs. Wennen blijft het aan de voorkant met zijn grilleloze motorkap en de typisch vormgegeven koplampen die buitenproportioneel groot zijn. Anders is het zeker, maar dat is niet per definitie beter. Ook de Laguna Estate is geen auto die nekken doet verdraaien, maar zijn wat anonieme uiterlijk zal voor veel mensen juist een pre zijn. In het zakelijke segment kun je beter geen gekke dingen doen.

Frivoler

Als er íets is dat ons weet te overtuigen van Renaults ingezette kwaliteitsoffensief, dan is dat toch wel de aanblik van het interieur van de Laguna Estate. Het dashboard oogt bijzonder hoogwaardig en is afgewerkt met zachte, prettig aanvoelende kunststoffen. Een heel verschil met de soms wat dubieuze plastics die in de vorige Laguna waren te vinden. Renault kan wat kwaliteitsindruk betreft een merk als Volkswagen voortaan recht in de ogen kijken, en de Laguna weet de nieuwe Mondeo op dit vlak zelfs op achterstand te zetten. Hoewel de afwerking dus Duits aandoet, blijft de vormgeving gelukkig Frans. Net even wat frivoler, dus, met oog voor detail. Een aanrader is de beige bekledingskleur in combinatie met lichtgekleurd hout, waarmee je een chic en ruimtelijk ogend interieur krijgt. In onze testauto is het vooral zwart wat de klok slaat, met aluminiumkleurige sierstrips. Net wat sportiever, wat minder klassiek. Het is maar net wat je wilt. Qua ergonomie valt er maar weinig op het Laguna-dashboard af te dingen. Alles zit waar je het verwacht, met in de duurdere versies een intuïtief bedienbare 'joystick' voor de bediening van het navigatiesysteem op de tunnelconsole. Ook het vinden van een goede zitpositie is geen probleem. De comfortabele stoelen kunnen erg ver naar achteren worden geschoven, alleen jammer dat je ook in de laagste stand net een tandje te hoog zit.

Inhoud

De Laguna Estate mag met zijn schuin aflopende achterkant misschien ogen als een lifestylecombi, hij heeft naast knappe looks ook wel degelijk wat inhoud te bieden. Maar liefst 508 liter om precies te zijn, wat keurig genoemd mag worden. Wanneer je de bank neerklapt, wordt dat maximaal 1.593 liter. Handig is daarbij het Easy flex-systeem, waarmee je dat met één druk op de knop kunt doen. Bovendien is de laadvloer in die hoedanigheid keurig vlak. Ook goed bedacht is het mechanisme van de afdekhoes over de bagageruimte; je hoeft maar één rukje aan de greep te geven, en de hoes rolt zichzelf automatisch op. Handig als je met je handen vol boodschappen komt aanlopen.

Hoewel de Laguna door de 'aanbouw' aan de achterkant 10 centimeter is gegroeid, nam het totaalgewicht met slechts 21 kilo toe ten opzichte van zijn hatchback-broer. En inderdaad, je hebt in snelgenomen bochten geen last van een zware achterkant. Sowieso is het prettig sturen met de Estate. Anders dan bij andere Renault-modellen voelt de besturing niet kunstmatig aan; hij biedt zowaar behoorlijk wat gevoel en precisie. Niet dat de Laguna qua rijdynamiek de strijd aankan met de nieuwe Mondeo, daarvoor is de nadruk bij de afstelling teveel op comfort gelegd. Wat natuurlijk ook zijn goede kanten heeft, want de Laguna rijdt erg comfortabel, zonder daarbij week aan te voelen. Een goede mix tussen sportiviteit en comfort, dit onderstel.

Abrupt

Bij de bediening van de pedalen zien we een oud Renault-kwaaltje: de koppeling en het rempedaal grijpen érg abrupt aan. Bij de door ons als eerste gereden 2.0 dCi gebeurt het ons zelfs tweemaal dat de motor afslaat, wat ook een gevolg lijkt te zijn van een al te magere afstelling van de motor bij lage toerentallen. Voor de rest is de tweeliterdiesel overigens een heerlijk soepel stukje techniek. Vanaf zo'n 1.500 toeren bouwt hij de druk geleidelijk op, wat mooi doorgaat tot 4.000 tpm. Wij reden de 150 pk-versie van de 2.0 dCi. Er is ook een 130 pk-variant, maar die is slechts E 1.000 goedkoper. Ons lijkt de keuze dan vrij eenvoudig. Met 150 pk kom je in elk geval nooit iets tekort, echt een prima motor die zijn werk bovendien op een zeer beschaafde manier doet. Eenmaal op bedrijfstemperatuur moet je binnenin echt de oren spitsen om te kunnen horen dat deze motor een nazaat van Rudolf Diesel is. Overigens is de Laguna sowieso een stille auto is, en dat geldt onverminderd voor de Estate.

Zinvolle investering

We verruilen de tweeliterdieselmotor voor zijn even grote benzinebroer. Deze zestienklepper levert 140 pk. Voorlopig is dit trouwens de basismotor, de 1,6-liter met 110 pk staat vooralsnog niet op de planning voor de Estate. Vreemd eigenlijk, gezien het geringe meergewicht ten opzichte van de hatchback, die wél met deze motor te krijgen is. Hoe het ook zij, de tweeliter doet het prima. Hij moet wel een beetje op toeren worden gehouden, maar dat is met de soepel schakelende zesbak met zijn korte schakelwegen geen probleem. Jammer dat hij er niet met automaat is, daarvoor zit je meteen vast aan de duidelijk duurdere turbovariant van deze motor. In het algemeen is de prijspolitiek van Renault echter schappelijk te noemen. De meerprijs van de Estate ten opzichte van het hatchback bedraagt namelijk slechts E 1.200. Gezien het feit dat hij er beter uitziet, ruimer is en dankzij de grotere populariteit ook nog eens waardevaster zal zijn, is dat een zinvolle investering in onze optiek. De Estate heeft een vanafprijs van E 29.800 voor de 2.0 16V in Expression-uitvoering, die standaard al een airco, automatische parkeerrem, ESP, dubbele zijairbags, een sleutelkaart plus een regen- en lichtsensor aan boord heeft. De Dynamique is E 1.750 duurder, maar in ruil daarvoor krijg je wel een navigatiesysteem met groot kleurenscherm en elektrisch inklapbare buitenspiegels.