Toyota MR2 2.0 GT-i (1996)

Het idee achter de Toyota MR2 is niet nieuw. Als je gaat kijken naar mogelijkheden om een perfect rijdende auto te creëren, dan is een eerste vereiste een haast perfecte gewichtsbalans voor/achter. En dat valt meestal niet mee, want hoe compenseer je aan de achterzijde voor het flinke motorgewicht dat boven en soms nog voor de voorwielen hangt? Je kunt het natuurlijk ook simpeler oplossen en de motor gewoon in het midden hangen. Dat is een strategie die meer autofabrikanten in het verleden voor sportmodellen hebben toegepast. Sportmodellen, want een sedan met de motor op de plaats waar anders de achterbank staat, is niet zo'n succes. Voor de tweede en huidige MR2, die in 1989 verscheen, werd dit recept dus toegepast. En daar komt de 'M' in de naam vandaan: 'mid-engined'.
Wat moet een echte sportauto nog meer hebben? Veel vermogen! Ok‚, doen we. Dus huist er in het midden een 175 pk sterke 2,0-liter viercilinder 16-kleppenmotor, die borg staat voor in alle opzichten flitsende prestaties. Wat nog meer? Achterwielaandrijving! Doen we ook en daar komt de 'R' in de titel vandaan. Maar voor de ware sportfanaat zijn er meer vereisten. Passagiers? Onzin! Dus is de MR2 een tweezitter en weet u meteen waar de '2' voor staat. Informatiever kan een type-aanduiding niet zijn.

Spartaans

Maar we zijn er nog niet, want voor de kenners gaat er natuurlijk niets boven een open sportwagen. Dat ging Toyota echter iets te ver, dus werd het een Targa. Door het uitnemen van de dakpanelen wordt hij half-open. En last but not least is een ware 'sportscar' spartaans. Spartaans? Met elektrische verstel- en verwarmbare spiegels, elektrische raambediening, radio-cassettespeler met 6 speakers, centrale vergrendeling, verstelbaar stuur en ga zo maar door? Inderdaad, want spartaans staat ook voor barre beproevingen en beproeven doet de MR2 zijn inzittenden regelmatig. Maar daarover straks meer.
Met zijn totale concept is de sportieve Toyota een heerlijk scheurijzertje. Precies het juiste machientje om je op bochtige weggetjes, haarspeldbochtwegen en bergtrajecten uit te leven. Een auto om te boenderen en te brullen. Met zijn perfecte balans kun je hem werkelijk haaks de bocht om gooien. Hij doet precies wat je als bestuurder van hem verlangt. Met een korte polsbeweging klik je de bak in het volgende verzet. De grenzen van de wegligging liggen beangstigend ver. Zo ver dat je ze normaliter nooit bereikt, en dat kweekt overmoed. Gaat het een keer mis, dan is met een snelle polsbeweging en een passende gaspedaalreactie de auto direct weer in het gareel. Door de perfecte gewichtsbalans is er namelijk geen sprake van een doorzettend pendule-effect als de voor- of achterkant uitbreekt. En oh, oh, oh, wat hebben we genoten met die MR2. We konden er geen genoeg van krijgen om open of dicht, rustig of snel over tal van niet eerder verkende binnenwegen te zoeven. Maar al dat geluk kent ook een keerzijde. Zo is de bagageruimte bijvoorbeeld nihil. Voorin rust het reservewiel en blijft er nog geen ruimte voor een tandenborstel over. Maar geen nood, die kan mee in een van de bakjes achteraan de console, naast je rug. Je paspoort kan daar ook nog bij en misschien één of twee cassettes voor de uitstekende geluidsinstallatie. Dan is het in het interieur op. Achter de motor kun je vervolgens in een kleine bak nog een of twee plooibare tassen kwijt. Deze hoeven gelukkig niet met de dakpanelen te vechten als je open wilt rijden. Deze staan dan namelijk achter de stoelen, vastgegespt met veiligheidsgordels.
Een andere keerzijde is het werkelijk oorverdovende geluidsniveau als je met wat hogere snelheden open op de snelweg wil rijden. 79,5 Decibel is bij 100 al een marteling, maar bij 120 km/h is het met 84 dB echt geen pretje meer. Bovendien is de constructie van het targadak niet ideaal. Je hebt ontzettend veel last van wind en gebulder. Dat had beslist beter gekund. Dicht doet de MR2 70,5 en 73 dB, een stuk beter, maar door klank en timbre van het geluid nog steeds niet plezierig.
Nu zult u vast denken: 'Waar zeurt die vent over! Ik zou willen dat ik een MR2 had!' 'Tuurlijk, het lijkt zeuren, maar geloof ons, als je de MR2 dagelijks wilt rijden en iedere dag een flink stuk snelweg moet nemen, dan is de lol er gauw af. Nee, de Toyota is een heerlijke auto, maar dan voor sportief rijden over kronkelende binnenweggetjes en natuurlijk voor een lange rijvakantie. Alleen moet er dan wel een pakje Biotex mee om de paar kleren die je mee kunt nemen, regelmatig te kunnen wassen.