Renault Mégane Coupé TCe 115 Energy GT-Line (2012)

De derde generatie van de Renault Mégane gaat alweer vier jaar mee en dus werd het zachtjesaan tijd hem eens in de puntenslijper te stoppen. Iets wat Renault op een uiterst voorzichtige manier heeft gedaan. Hoe herken je hem? Aan leddagrijverlichting (natuurlijk) en wat hoogglanszwart en chroom op de neus. Dat is het. Maar het belangrijkste nieuws is een nieuwe benzinemotor. Een typisch geval van downsizen, want de 1,2-liter TCe vervangt de zestienkleps 1,6-liter. De turbocompressor van de nieuwe motor compenseert het verlies aan slagvolume ruimschoots. De kleinere motor heeft 5 pk meer dan zijn voorganger en komt daarmee op 115 stuks. Het koppel stijgt van 151 naar 190 Nm, en komt bovendien nog eens veel eerder vrij. En dat bij een verbruiksafname van een kwart: pure winst dus.

De Mégane Coupé valt op door zijn onderscheidende voorkomen. Hoge flanken, een lage raampartij die naar achteren snel oploopt en een hoge achterkant met een klein ruitoppervlak. Zelfs de simpelste uitvoering ziet er al uit of hij elke GTI-achtige rauw lust. Ruimtelijk gevoel is achter in de Mégane Coupé ver te zoeken. Voorin word je echter goed bediend. We rijden een GT-Line-versie en die heeft fijne, stevige sportstoelen.

Het dashboard is mooi afgewerkt en opgeruimd dankzij het multifunctionele knoppencluster tussen de voorstoelen. De bedieningselementen van de audio-installatie en de klimaatregeling zitten elk in hun eigen 'eilandje', waardoor het overzichtelijk blijft. Het Renault-stuur ligt erg goed in de hand en is lekker stevig geprofileerd bij tien voor twee. De startknop zit in de middenconsole. Het display voor de navigatie lijkt wegklapbaar, maar is dat niet.

Andere auto

Renault heeft zijn best gedaan van de Coupé echt een andere auto te maken dan de vijfdeurs Mégane. De flanken zijn hoog, de C-stijlen enorm en de bovenste en onderste lijnen van de zijruiten kruisen elkaar in de C-stijl en wisselen daar van rol; een mooi designelement. De auto heeft een gedrongen achterkant en een klein ruitje, met als gevolg een zeer matig zicht naar achteren.

De Mégane Coupé biedt veel stuurgevoel. Jarenlang was dit een zwak punt van Renaults, maar de Fransen hebben geleerd en tegenwoordig behoren de modellen van het merk vaak tot de leuker sturende auto's. Zo ook deze Mégane Coupé. Je voelt precies wanneer de voorwielen beginnen weg te glijden en dat kun je dan opvangen door het gaspedaal iets te liften. De elektrische stuurbekrachtiging voelt soms wel wat synthetisch aan. Vering en demping zijn vrij hard, op het sportieve af.

Laten we echter vooral naar de nieuwe motor kijken, want die maakt echt indruk. Het is maar een 1,2-litertje, maar hij is verrassend soepel. Die 115 pk klinkt niet al te indrukwekkend, maar bij de Mégane komt het vermogen er al snel in. Dat geldt ook voor het koppel van de Renault-motor, die ook nog eens flink wat newtonmeters aflevert. Je verlangt eigenlijk niet eens naar de sterkere 1,4-liter TCe, zijn zwaardere broer met meer inhoud en 130 pk. De zesbak in de Mégane werkt mooi precies, maar voelt soms een tikje hakerig aan.