BMW 328i High Executive (2012)

De nieuwe 328i heeft niet langer een zespitter onder de kap. Sterker nog, met uitzondering van de 335i levert BMW alleen nog maar viercilinders met turbo in zijn best verkochte model. BMW haalt 245 pk uit zijn viercilinder. Dat schommelt tussen de 'oude' zespitters van de 325i (218 pk) en 330i (272 pk) in. Naar dat smeuïge zescilindergeluid kun je echter fluiten; voor een fijne geluidsbeleving hoef je niet bij de 328i te zijn. De viercilinder turbomotor biedt in dat opzicht geen enkele sensatie. En dat is toch wel een kleine afknapper, want er valt genoeg te sleutelen aan een uitlaatsysteem om ook van een viercilinder nog iets leuks te maken. Het blijft nu allemaal erg braaf. Wel is het BMW-blok mooi stil en beresterk; 350 Nm koppel staat al vanaf 1.250 tpm paraat en sprintjes raffelt de 328i dan ook achteloos af. De achttrapsautomaat is een erg fijn ding; in de Comfort-stand schakelt-ie best sloom, maar wel mooi vloeiend, in de Sportstand reageert de bak al een stuk alerter en klinkt er uit de uitlaat zelfs een zachte brom bij het overschakelen.

De achilleshiel van de moderne turbomotoren is het verbruik. Op papier ziet het er altijd veelbelovend uit; het verbruik van de 328i (6,3 l/100 km) is in theorie zelfs indrukwekkend. Met een normale rijstijl kwamen we op een gemiddeld verbruik van 9,2 l/100 km, toch serieus meer dan wordt opgegeven en nauwelijks minder dan het praktijkverbruik van de zescilinder 325i met automaat die we eerder al eens testten.

De 328i stuurt relatief zwaar, maar de installatie geeft de bestuurder wel veel gevoel. Onze testauto is voorzien van Variable Sport Steering, dat met twee overbrengingsverhoudinge werkt en snelheidsafhankelijke bekrachtiging.

Meer comfort

De 328i is comfortabeler dan ooit. Met een knopje links naast de pook (het Driving Experience Control) beïnvloed je de mate van stuurbekrachtiging, de alertheid van het gaspedaal en de schakelsnelheid van de automaat. Het adaptieve M-onderstel voegt daar ook nog eens de hardheid van de dempers aan toe. In standje C is de auto daardoor bijna zacht, in S gedraagt-ie zich zoals het een BMW betaamt; net een tandje strakker en sportiever. Al met al is de Dreier erg mooi uitgebalanceerd.

Auto's als de 3-serie koop je niet omdat ze zo ruim zijn. Zo slikt de kofferbak maar 480 liter. Op de achterbank is het voor volwassenen goed uit te houden. De 3-serie is achterin zelfs ruimer dan ooit, maar de beenruimte houdt niet over en je hebt te maken met een hoge middentunnel vanwege de cardanas. De cockpit ziet er erg goed uit. Rustig van opzet, met mooie materialen en ergonomisch doordacht. Het geheel oogt wat druk, maar alle knopjes zitten op de juiste plaats, alles functioneert logisch en het iDrive-systeem bedien je intuïtief.

Op de BMW zit niet alleen start-stop, maar ook de zogenaamde Eco prostand van het eerdergenoemde Driving Experience Control. Dan wordt de airco efficiënter benut, schakelt de bak eerder op en voelt het gaspedaal aan als een spons, zodat je geleidelijker versnelt. In het schermpje tussen snelheidsmeter en toerenteller kun je zien met hoeveel kilometer je actieradius toeneemt als je de Eco pro-stand gebruikt.