Daihatsu Move (1998)

Daihatsu heeft versterking laten aanrukken in de vorm van de Move en de Gran Move. Het Japanse merk maakt daarmee zijn entree in het segment van de ruimtewagens. De keuze van Daihatsu voor compactere modellen lijkt ons een slimme: de prijzen zijn heel aantrekkelijk en dat maakt deze auto"s voor een groot publiek bereikbaar. Inmiddels is er dan ook een duidelijke groei in de markt voor compacte ruimtewagens te constateren, die langzamerhand steeds meer vertegenwoordigers kent. De Gran Move is compact en de Move mag je bijna "minuscuul" noemen in vergelijking met de grote ruimteschepen.
Het ruimte-ukkie van Daihatsu is onderwerp van deze test; we reden met de basisuitvoering met een handgeschakelde vijfbak. De Move maakt de tongen duidelijk los. Er is een groep die er nog niet dood in gevonden wil worden en een club die het een geinig bakkie vindt. Hoort bij zo"n afwijkend gelijnd wagentje.
De simpelste Move kost ruim 19 mille en dat mag je scherp noemen. De Renault Twingo, ook een soort mini-ruimte-wagen, kost zo"n 500 piek meer en daar krijg je dan nog twee deuren minder voor.
Om zo veel mogelijk interieurruimte te realiseren, heeft Daihatsu gekozen voor een blokkendoos-styling: de Move is hoog, smal en hoekig. Het resultaat daarvan is genoeg binnenruimte voor vier grote kerels. Die mogen echter niet te breedgeschouderd zijn, want anders gaan de deuren niet meer dicht. De twee
achterstoelen zijn los van elkaar te verschuiven over een flinke afstand. Zo kun je als er kleinere achterpassagiers aan boord zijn meer bagageruimte "kweken". De Move is gemakkelijk te beladen via de draaiende achterdeur, waar je overigens wel omheen moet lopen omdat-ie scharniert aan de stoepkant.

Goede zit
De stoelen in de Move zijn niet gigantisch van afmetingen, maar bieden een verrassend goede zit. Je houdt het er probleemloos uren op uit.
Ondanks het beperkte aantal verstelmogelijkheden is de rijpositie achter het stuur prima. Het dashboard is eenvoudig van opzet en goed te overzien.
Om de Move te laten moven zet Daihatsu de techniek van de kleine Cuore in. Dat betekent een 843 cc driepitter die tot 41 pk komt. Een snelheidsduivel wordt de Move daar niet mee, maar hij komt heel fatsoenlijk mee in het verkeer. Opmerkelijk daarbij is het aangename driecilinder geluid dat ook op hogere snelheid, als het motortje hard moet werken, niet dominant wordt. De snelweg is echter niet het favoriete werkterrein van de ruimtelijke Daihatsu, ook niet als je de iets snellere handgeschakelde versie hebt. Wel kwamen we met die handbak aan een heel net verbruik van 1:15,2, stukken beter dan de teleurstellende 1:11,8 die we eerder met de automaat scoorden.
Hoewel de 3,31 meter metende Move een korte wielbasis heeft, is het veercomfort heel acceptabel. De wieltjes blijven goed aan de grond en hebben alleen wat moeite met richels. Je koopt natuurlijk niet een Move om keihard de bocht door te gaan, maar we probeerden het natuurlijk wel. Van omvallen is absoluut geen sprake en duidelijk ondersturend gaat de Move de hoek om. Hij ligt daarbij wel wat onrustig.

Goede remmen
Remmen doet de Move voortreffelijk en dat vindt zeker zijn oorzaak in de standaard geventileerde schijfremmen op de voorwielen: uniek in deze klasse. De schakeling van de vijfbak doet netjes zijn werk, al ligt de drie wat verder naar rechts dan je zou verwachten. Even wennen dus. Dat laatste is ook van toepassing op de koppeling die wat hoog aangrijpt.
Wie deze standaard Move koopt, krijgt ook een standaard uitrusting. Dat betekent geen luxe als kaartenvakken of toerenteller, maar wel hoofdsteunen op alle stoelen. Naar wens is overigens een in twee kleuren uitgevoerd koetswerk mogelijk; kost zo"n 700 piek. Z"n prijs is echter een sterk aankoopargument en de consument heeft daar wel oren naar. Als we om ons heel kijken, wordt er al heel wat afgeMoved in ons land.