Citroën C1 1.0i Ambiance (2007)

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	C1 1.0i Ambiance
Versnellingen	5, Semi Automaat
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2007
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

2 december 2007

Na een onderbreking van enkele jaren staat er bij ons weer een Citroën op de oprit, een nieuwe 5-deurs C1 1.0 Ambiance Sensodrive. Een C5 Break met diverse kinderziekten c.q. kwaliteitstekorten maakte in 2004 een voorlopig einde aan een lange periode van Citroën rijden. Er kwam een lease Volvo V50 2.0D. In 2005 werd deze opgevolgd door een gebruikte Volvo S60 D5, wat een fijne auto was dat! Een paar maanden geleden wijzigde echter onze mobiliteitsbehoefte. De caravan werd ingeruild voor een fantastische kampeerauto. Het gebruik van de S60 voor uitsluitend het dagelijkse woonwerkverkeer van mijn vrouw, plus nog wat overige privé-kilometers pakte duidelijk veel te duur uit. Tijd dus voor een heroverweging.

Op aanraden van een goede vriend werd een proefrit gemaakt in een Toyota Aygo. De Toyota verkoper vroeg zich overigens wel af of deze stap naar kleiner en goedkoper niet een te grote stap zou zijn. Tot onze aangename verrassing bleken de rijeigenschappen, het rijcomfort en de beschikbare ruimte behoorlijk volwassen te zijn voor zo’n kleine auto. Alleen de bagageruimte is meer een bagagekrapte, maar met een bezetting van maximaal twee personen en weinig of géén vakantiekilometers is dat wel overkomelijk. Mijn vrouw en ik waren direct enthousiast. De geboden inruilprijs voor de Volvo viel in eerste instantie behoorlijk tegen en na heroverweging eigenlijk ook nog, maar gek genoeg went het lage bedrag op de een of andere manier snel. De lange levertijd van de Aygo was echter een tegenvaller: twaalf tot veertien weken.

We besloten ook onze Citroën dealer, van Oord in Maarssen, weer eens te bezoeken. Met dit bedrijf hebben we twaalf jaar lang heel prettige ervaringen gehad. De ontvangst daar was aangenaam losjes en persoonlijk. De C1 vonden we beiden net iets leuker dan de Aygo. Ook de inruilvoorwaarden waren fractioneel beter. Bovendien kon de C1 veel sneller geleverd worden, dus de keus was niet heel moeilijk. We kozen voor de bijzondere blauwe kleur Bleu d‘Argon. Vanwege het drukke woonwerkverkeer in de regio was een Sensodrive ook niet te versmaden. Waarom kiest het gros van de automobilisten nog steeds voor zo’n beetje ‘alles’ automatisch behalve het schakelen? Wij gaan dit keer voor gemak en comfort.

Voor welke opties hebben we gekozen? Het pakket met radio/Cd-speler, handbediende airco en toerenteller is een ‘must’ voor als je deze zaken al jaren in je auto’s gewend bent, dus bijbesteld. Ook kennen we al jaren de overduidelijke voordelen van winterbanden. De Michelin winterbanden kwamen om de standaard 14 inch stalen velgen en de zomerbanden werden om een set fraaie 14 inch lichtmetalen Dezent F velgen gelegd. We hebben ons niet tot ‘laag en breed’ rubber laten verlokken, dit vanwege mindere rijeigenschappen op o.a. nat wegdek en de afwezigheid van veercomfort. Op advies van de Citroën verkoper hebben we ook nog een Waxoyl behandeling en een klep voor het open dashboardvak op het opdrachtformulier laten noteren.

Hoe zijn onze ervaringen met de C1 tot nu toe?
Allereerst bevalt de Sensodrive buitengewoon goed. Wat een fantastisch ding! Vlot doorschakelend naar hogere versnellingen als je niet zo’n haast hebt en langer een versnelling vasthoudend (tot circa 4.000 toeren) als je een vlot sprintje wilt trekken. Mijn vrouw was eerst niet zo in voor een automaat maar nu wil ze niet anders meer.

Al rijdend laat het driecilinder motortje zich met een typische brom goed horen. Het klinkt een beetje als een boxermotor. Een driecilinder is toch wat anders dan een vier- of vijfcilinder. We storen ons er echter niet aan. Bij een constante snelheid valt het geluid overigens wel mee. Ook rammeltjes en kraakjes blijven gelukkig achterwege.

Door de korte wielbasis hobbelt de C1 merkbaar op wat minder egaal wegdek. Daar moet je komende uit een grote auto wel aan wennen. Verder is het veercomfort voor zo’n kleine auto prima. De auto voelt in scherpe bochten en op hogere snelheden voldoende zeker aan.

De zit op de wat kleine stoel valt alleszins mee. De ondersteuning van rug en bovenbenen is in orde. Wel zit je voor je gevoel meer op de stoel dan er in. De zit is ook relatief hoog, naar onze smaak is dat niet verkeerd. Onze vroegere Xantia hebben we op de genoemde punten als minder ervaren.

Het brandstofverbruik is aangenaam laag. Over de eerste 500 km hebben we met hoofdzakelijk druk woonwerkverkeer een verbruik van rond de 1 op 17 gerealiseerd. Een keurig verbruik en een belangrijk pluspunt uit oogpunt van exploitatiekosten. Volgens opgave van de ANWB moet bij een gebruiksduur van vier jaar en 60.000 km deze auto te berijden zijn voor minder dan 30 eurocent per kilometer. We zijn benieuwd of we dat gaan realiseren.

Na de aflevering hebben we nog geen gedwongen bezoek aan de dealer hoeven brengen. Een onderhoudsbeurt of het verhelpen van een probleem is niet aan de orde geweest. Hebben we hier inderdaad te doen met Toyota kwaliteit in een Citroën jasje?

Al met al zijn we tot nu toe heel erg tevreden met dit ‘bakkie’.

Update 17-12-2007
Na de levering van de C1 is er inmiddels bijna een maand verstreken. De kilometerteller geeft nu een totaalstand van ruim 2.100 km aan. De (gratis) inspectiebeurt leverde geen enkele bijzonderheid op.

Het afgelopen weekend hebben we ongeveer 1.200 km over Nederlandse en Duitse autosnelwegen gestuurd. We konden opvallend goed meekomen met het overige verkeer en het zit- en geluidscomfort viel gedurende de heen- en terugreis van circa zes uur beslist niet tegen. Een minpuntje is dat op slechtere soorten wegdek het veercomfort van de C1 duidelijk minder is dan bij een grotere auto. Maar toch, een aantal uren met een snelheid van rond 130 ‘echte’ kilometers per uur kruisen houd je prima vol.

Het is ons opgevallen dat de achterzijde van de auto vrij snel vervuilt. Dat is denk ik inherent aan de vrij rechte achterkant van deze auto. Het gevolg is wel dat je al snel vuile handen krijgt bij het openen van de achterruit om toegang te krijgen tot de bagageruimte.

Het achteruitzicht via de binnenspiegel is ook niet zo geweldig. Het dak loopt namelijk relatief ver door naar beneden en je hebt daardoor eigenlijk meer zicht op het wegdek dan op het achterop komende verkeer. Dit wordt nog verergerd door het duidelijk te korte blad van de achterruitwisser. Deze laat een aantal centimeters ruit aan de bovenzijde ongewist. Daarom toch maar even langs de dealer gereden. Ze hadden nog wel wat langere wisserbladen in het magazijn. Een exemplaar met een lengte van 40 cm paste perfect. Kosten: noppes, een prima service van Van Oord.

Over de eerste 1.737 kilometer hebben we 103 liter benzine verbruikt, dat is dus een verbruik van bijna 1 op 17. Dat moet in principe nog wel wat zuiniger kunnen bij minder fileverkeer en minder snelwegkilometers.

Ondanks de genoemde kleine minpuntjes blijven we nog steeds heel tevreden met ons ‘bakkie’. Van verdere ontwikkelingen houden we u op de hoogte.

Update 29-03-2008
De C1, of Harley zoals mijn oudste zoon gekscherend zegt, heeft er inmiddels 6.800 probleemloze kilometers opzitten. Geen rammeltjes, kraakjes of piepjes. Ook geen lekkages, zoals diverse andere drielingbezitters melden. Heel saai eigenlijk, het voiture doet gewoon wat je van een auto verwacht en dat is best plezierig.

Het brandstofverbruik is met 1 liter euro op 18 a 19 kilometer nog wat gunstiger geworden. In verband met het aanbreken van de lente en de hogere dagtemperaturen heb ik vandaag de winterbanden op stalen velg door de zomerbanden op lichtmetalen velgen vervangen. Ik moet zeggen dat die toch wel een stuk beter smoelen. Verder is er op dit moment niets bijzonders te melden.