L Breevoort
Wegverkenner
[size=x-large]Wuling Hongguang (CN) – de Chinese 2CV[/size]
In de autoindustrie is het een onregelmatig terugkerend thema: de simpele, veelzijdige en goedkope auto voor boeren en buitenlui. De 'plattelandswagen' die de meeste vormen van mishandeling zonder morren moet doorstaan. Je kunt zelfs beweren dat de allereerste in grote hoeveelheden geproduceerde auto, de Ford Model T, zo'n plattelandswagen is. Of moet ik zeggen –ook- plattelandswagen. De T-Ford was een forensenauto, bestelbusje en racewagen, maar er waren ook genoeg boeren die er hun land mee ploegden.
In onze contreien is de Citroen 2CV natuurlijk de ultieme plattelandswagen. De Eend was goedkoop, simpel en universeel bruikbaar. Of je nu de kip of het ei vervoerde, het moest kunnen. En door de inventieve vering overleefde dat ei ook nog eens een ritje over onverhard terrein. Rits het dak open, verwijder de achterbank en je hebt een pickup. De 2CV is werkelijk van alle markten thuis.
China is een land met vele miljoenen burgers en buitenlui. De economische opmars speelt zich in de eerste plaats af in de zuidoostelijke kuststrook tussen Shanghai en Guangzhou, maar China is natuurlijk veel groter dan dat. Een groot deel van het immense agrarische achterland, waarin overigens ook miljoenensteden liggen, volgt de welvaartsgroei op enige achterstand. Bij uitstek een land waar de plattelandsauto tot z'n recht komt, en die is er dus ook: de Wuling Hongguang.
Begin 2020 bereikte de Wuling Hongguang een belangrijke mijlpaal: de totale productie overschreed het respectabele aantal van vijf miljoen exemplaren. In tien jaar tijd is dat natuurlijk een uitstekende prestatie voor een model dat grotendeels maar in een land wordt verkocht. Het is lastig en tijdrovend om cumulatieve Chinese verkoopaantallen goed te bepalen, maar ik denk dat er maar een echt Chinese auto meer heeft verkocht, de Haval H6 van Great Wall Motors.
Waar die Haval z'n successen voor een groot deel boekt in de ontwikkelde kuststreek, is de Hongguang een echte plattelandswagen, bedoeld voor de dorpen en steden in het Chinese binnenland. Wuling was als autofabrikant groot geworden door vanaf de jaren '80 Japanse minibusjes (van Mitsubishi) in licentie te produceren. Rond de eeuwwisseling vormde Wuling een alliantie met het veel grotere SAIC (bekend van MG) en General Motors, om zo hun mogelijkheden te vergroten en toegang te krijgen tot de personenwagenmarkt. De minibusjes vormen nog steeds de ruggengraat van het merk, maar de Hongguang was de eerste serieuze personenwagen van het merk.
De Hongguang volgt natuurlijk de regels van de plattelandsauto, maar is wel vormgegeven als een MPV. Daarmee is ook meteen de aantrekkingskracht van het model duidelijk. Je krijgt voor weinig geld een heel groot en variabel interieur. Alle Hongguangs zijn verkrijgbaar als reguliere vijfzitter, als achtzitter met twee drizitsbankjes achterin, maar de populairste variant is de (typisch Chinese?) zevenzitter. Die heeft twee losse stoelen op de tweede rij en een driezitsbank helemaal achterin. Door de weeks klap je alles weg en vervoer je zakken rijst of kudde schapen, in het weekend wordt het een limousine met chauffeur.
De Hongguang wordt door de jaren heen in verschillende varianten aangeboden. Laten we eens door het programma heen lopen.
Wuling Hongguang (CN100/CN101, 1e generatie) 2010-2015
De eerste Hongguang (merkcode CN100) wordt in april 2010 op de Chinese markt gebracht. Het model leunt technisch sterk op de minibusjes van Wuling en is uiterst simpel van opzet. De wagen heeft een platform met eenvoudige veerpoten voor en een starre as met bladveren achter. De zelfdragende carrosserie met gewone portieren is een rechthoekige blokkendoos. De motoren liggen in lengterichting voorin en drijven via een vijfbak de achterwielen aan.
In eerste instantie zijn twee motoren van Chevrolet's S-TEC-familie (in feite Daewoo-motoren) leverbaar: een 1.2 met 86 pk en een 1.4 met 102 pk. Eind 2013 wordt de 1.4 vervangen door een iets grotere 1.5, die met 112 pk ook iets krachtiger is.
De Hongguang is zo'n 4,40 m lang, 1,68 m breed, 1,75 m hoog en rijdt op een wielbasis van 2,72 m. Het is dus een forse auto, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Dacia Lodgy, die conceptueel rechtstreeks afgekeken lijkt van de Hongguang.
Dashboard van de oer-versie.
In 2013 wordt de gefacelifte Hongguang S (zie hieronder) aan het programma toegevoegd, maar in China geldt een gouden regel: als iets verkoopt, dan hou je het in productie. De Hongguang is vanf het begin een succes dus het oorspronkelijk model blijft naast de faceliftversie gevoerd worden. In 2014 krijgt de oer-Hongguang ook nog het dashboard van de faceliftversie (de merkcode is dan CN101) en pas in augustus 2015 stopt de productie.
De geliefde captain chairs van de zevenzitter.
Wuling Hongguang S (CN112, 1e generatie) 2013-heden
In augustus 2013 voert Wuling een flinke facelift uit op de Hongguang, die vanaf dat moment de toevoeging "S" draagt. De update is voornamelijk van cosmetische aard met een iets strakker vormgegeven voor- en achterzijde. Technisch blijft alles bij hetzelfde, al worden meer versies optioneel uitgerust met schroefveren op de (nog steeds starre) achteras. Ook wordt begin 2014 een viertraps automaat leverbaar voor de 1.5 liter motor. De optie blijkt echter niet populair en verdwijnt eind 2015 weer uit het programma.
De grootste verandering is te vinden in het directe blikveld van de bestuurder, want Wuling monteert een geheel nieuw dashboard in de Hongguang S.
Deze wagen is tot op de dag van vandaag verkrijgbaar in China. Sindsdien is er nauwelijks nog wat veranderd aan het ontwerp. Uiteraard worden de motoren steeds aangepast aan de strenger wordende emissie-eisen en zijn er minieme cosmetische veranderingen, maar aan de basis wordt niet gemorreld, ondanks dat er sinds 2018 een Hongguang van de tweede generatie beschikbaar is. Maar je weet het inmiddels, als het verkoopt, dan blijf je het maken.
Wuling Rongguang V (CN110V, 1e generatie) 2015-heden
Nee, geen typefout, het is echt Rongguang. De naam Rongguang hanteert Wuling voor hun grootste reeks van minibusjes, maar de Rongguang V heeft daar niets mee te maken. De auto is echter meer op de commerciële markt (taxibedrijven etc.) gericht en door deze naam wordt de link gelegd met de succesvolle bedrijfswagens van Wuling.
Zoals gezegd, is de Hongguang een MPV met normale portieren. Voor shuttle- en taxibedrijven is dat echter niet de beste oplossing. Zij prefereren een MPV met schuifdeuren en dat leidt tot de Rongguang V, die vanaf januari 2015 te koop. Dit is in feite een 10 cm hogere Hongguang S met een aangepaste neus en schuifdeuren.
Ook deze wagen is er aanvankelijk als 1.2 en 1.5 en is ook nog steeds leverbaar naast z'n opvolger.
Wuling Hongguang S1 (CN113, 1e generatie) 2015-2018
Wuling Confero (CN113, 1e generatie) 2017-heden
Wuling's ambities beperken zich niet tot de Chinese markt. Het merk is vast van plan ook buiten de landsgrenzen succesvol te worden. Voorloper van deze ambities is de Hongguang S1, de exportversie van de Hongguang S, die ook enige tijd in China zelf verkrijgbaar is.
De wagen is iets langer, breder en lager dan de standaard S en heeft een moderner getekende neus, waardoor hij in het geheel wat vlotter oogt. Onderhuids blijft alles bij het oude, al zijn schroefveren achter op deze versie standaard. De wagen verschijnt in augustus 2015 op de Chinese markt en verdwijnt weer bij het verschijnen van de 2e generatie Hongguang S in 2018.
Dat is echter niet het einde van het model, want in 2017 heeft Wuling een eigen fabriek geopend in Indonesië. In die fabriek wordt het model verder geproduceerd voor de Aziatische markt. De wagen wordt daar onder de typenaam Confero verkocht met uitsluitend de 1.5 liter motor. Een jaar later verschijnt een bestelversie (zonder achterbank) als 1.2 onder de naam Formo. Beide wagens zijn onverminderd in productie.
De Indonesische Confero.
Wuling Hongguang S3 (CN120S, 1e generatie) 2017-heden
Halverwege de jaren '10 verschuift ook in China de voorkeur van consumenten geleidelijk van MPV's naar SUV's. Om op deze ontwikkeling in te spelen, verbouwt Wuling de Hongguang tot crossover model. Deze wagen komt in november 2017 op de markt als Hongguang S3. Op de plaatjes lijkt het misschien een opgeleukte Hongguang S met dakdragers en wat plastic op de wielkastranden, maar dit is de meest radicale ontwikkeling van de 1e generatie Hongguang.
De S3 krijgt namelijk een geheel nieuwe multilink achterwielophanging, een zesversnellingsbak op alle versies en een nieuwe motoroptie in de vorm van een 1.5 liter turbo met 150 pk. De 1.2 is niet leverbaar op de S3.
Tevens is weer een geheel nieuw dashboard, helemaal up-to-date met de huidige trends. En natuurlijk beschikt ook de S3 over alle variabele interieurmogelijkheden van de overige Hongguangs. Ook deze wagen maakt nog steeds deel uit van het leveringsprogramma.
Wuling Hongguang S (CN115, 2e generatie) 2018-heden
In 2018 vindt Wuling het tijd voor een geheel nieuwe generatie Hongguang S. Hoewel de afmetingen in grote lijnen gelijk blijven, is de auto onderhuids geheel nieuw. Het structurele deel van de zelfdragende constructie is geheel nieuw ontworpen en beschikt bovendien standaard over de multilink ophanging van de S3. Ook de zesbak wordt standaard op de nieuwe Hongguang S.
De carrosserie krijgt een geheel nieuwe vorm aangemeten.
En ook het dashboard is weer helemaal nieuw en ziet eruit zoals we tegenwoordig verwachten in een serieuze middenklasser.
Wat niet verandert is dat de wagen weer als vijf-, zeven- en achtzitter wordt aangeboden. De 1.2 liter overleeft de generatiewissel niet. De enige motor is nu een 1.5 met 99 pk, die aan de laatste China6-emissienorm voldoet.
Wuling Hongguang V (CN110V, 2e generatie) 2019-heden
In maart 2019 ondergaat de V-serie dezelfde generatiewissel als de Hongguang S. In tegenstelling tot zijn voorganger is heet de wagen nu wel Hongguang.
Optisch is het verschil tussen de V en S kleiner dan bij de eerste generatie, maar onderhuids zijn de verschillen juist groter. Wuling vergroot de wielbasis van deze "taxi-versie" met schuifdeuren namelijk met liefst 13 cm tot een respectabele 2,85 m en monteert de achteras met bladveren. Ook blijft de V 10 cm hoger dan de S.
Het uitgeklede dashboard benadrukt dat de Hongguang V met name bedoeld is voor de zakelijk markt.
De huidige Hongguang line-up
Hiermee zijn we door het hele programma heen en rest nog een overzicht van het huidige leveringsprogramma. Prijzen in yuan (RM
en euro.
1e generatie:
Hongguang S Classic 1.2 (82pk) – RMB 44.800-46.700 - €5.750-6.000
Hongguang S3 1.5 (99pk) – RMB 57.800-72.800 - €7.400-9.300
Hongguang S3 1.5 Turbo (147pk) – RMB 63.800-80.800 - €8.150-10.300
Rongguang V 1.5 (99pk) – RMB 43.800-48.800 - €5.600-6.250
2e generatie:
Hongguang S 1.5 (99pk) – RMB 52.800-58.880 - €6.750-7.500
Hongguang V 1.2 (76pk) – RMB 42.900-46.900 - €5.500-6.000
Hongguang V 1.5 (99pk) – RMB 45.800-50.800 - €5.850-6.500
In het topjaar 2016 verkocht Wuling meer dan 700.000 Hongguangs en stond daarmee stevig in de wereldwijde modellen top tien. Inmiddels zijn de jaarlijkse aantallen een stuk gedaald, maar je ziet aan de prijzen waarom de Hongguang nog steeds een goed verkopende auto blijft. In het kielzog van het succes hebben heel wat Chinese concurrenten een vergelijkbaar product voor vergelijkbare prijzen op de markt gebracht, maar ze staan allemaal ver in de schaduw van de Hongguang.
Wuling heeft zonder meer een echte volksauto neergezet. Als je in China een 2CV wilt, een echte plattelandswagen, dan krijg je dus dit!
Maar wacht, er zijn nog meer Hongguangs…
Waarom zou je een nieuwe naam bedenken, als je al een zeer succesvolle in je portfolio hebt? Dat moeten ze bij Wuling ook gedacht hebben en dus zijn er nog twee modellen op de merkt met dezelfde naam.
Het dichtst bij oorspronkelijke concept blijft de uit 2019 stammende Hongguang Plus. Dit is in feite de grote broer van de Hongguang V. De Plus heeft echter een eigen platform en is leverbaar met de 1.5 Turbo motor uit de S3.
En vers van de pers, de onlangs geïntroduceerde versie met lange wielbasis. Deze Hongguang Plus meet liefst 5,15 m in de lengte.
Waar de Plus nog familieverwantschap vertoont met de oorspronkelijke Hongguang, geldt dat niet voor het tweede model met dezelfde naam. Deze wagen ken je natuurlijk wel, want hij is regelmatig langsgekomen op de hoofdsite van Autoweek, de Hongguang Mini EV. Deze olijke stads-EV bevestigt met ongekende verkoopaantallen Wuling's status als leverancier voor mobiliteit voor de massa. In tegenstelling tot plattelandswagen Hongguang, scoort de Mini EV zijn successen in China's economisch voorop lopende kuststrook. Hieronder foto's van de recent geïntroduceerde "Macaron" update van de Mini EV.
Concept car op de Shanghai Autoshow een paar weken geleden en Wuling overweegt serie-productie, de onwaarschijnlijk schattige Mini EV speedster. Als dat geen goede afsluiter is, weet ik het ook niet meer:
Nog niet uitgelezen? De geschiedenis van het merk Wuling is hier op dit forum te lezen.
[correctie]
In de originele tekst stond dat Hongguang een ladderframe zou hebben, maar dat is natuurlijk de constructie van de Wuling minibusjes. De Hongguang heeft een zelfdragende constructie.
In de autoindustrie is het een onregelmatig terugkerend thema: de simpele, veelzijdige en goedkope auto voor boeren en buitenlui. De 'plattelandswagen' die de meeste vormen van mishandeling zonder morren moet doorstaan. Je kunt zelfs beweren dat de allereerste in grote hoeveelheden geproduceerde auto, de Ford Model T, zo'n plattelandswagen is. Of moet ik zeggen –ook- plattelandswagen. De T-Ford was een forensenauto, bestelbusje en racewagen, maar er waren ook genoeg boeren die er hun land mee ploegden.
In onze contreien is de Citroen 2CV natuurlijk de ultieme plattelandswagen. De Eend was goedkoop, simpel en universeel bruikbaar. Of je nu de kip of het ei vervoerde, het moest kunnen. En door de inventieve vering overleefde dat ei ook nog eens een ritje over onverhard terrein. Rits het dak open, verwijder de achterbank en je hebt een pickup. De 2CV is werkelijk van alle markten thuis.
China is een land met vele miljoenen burgers en buitenlui. De economische opmars speelt zich in de eerste plaats af in de zuidoostelijke kuststrook tussen Shanghai en Guangzhou, maar China is natuurlijk veel groter dan dat. Een groot deel van het immense agrarische achterland, waarin overigens ook miljoenensteden liggen, volgt de welvaartsgroei op enige achterstand. Bij uitstek een land waar de plattelandsauto tot z'n recht komt, en die is er dus ook: de Wuling Hongguang.
Begin 2020 bereikte de Wuling Hongguang een belangrijke mijlpaal: de totale productie overschreed het respectabele aantal van vijf miljoen exemplaren. In tien jaar tijd is dat natuurlijk een uitstekende prestatie voor een model dat grotendeels maar in een land wordt verkocht. Het is lastig en tijdrovend om cumulatieve Chinese verkoopaantallen goed te bepalen, maar ik denk dat er maar een echt Chinese auto meer heeft verkocht, de Haval H6 van Great Wall Motors.
Waar die Haval z'n successen voor een groot deel boekt in de ontwikkelde kuststreek, is de Hongguang een echte plattelandswagen, bedoeld voor de dorpen en steden in het Chinese binnenland. Wuling was als autofabrikant groot geworden door vanaf de jaren '80 Japanse minibusjes (van Mitsubishi) in licentie te produceren. Rond de eeuwwisseling vormde Wuling een alliantie met het veel grotere SAIC (bekend van MG) en General Motors, om zo hun mogelijkheden te vergroten en toegang te krijgen tot de personenwagenmarkt. De minibusjes vormen nog steeds de ruggengraat van het merk, maar de Hongguang was de eerste serieuze personenwagen van het merk.
De Hongguang volgt natuurlijk de regels van de plattelandsauto, maar is wel vormgegeven als een MPV. Daarmee is ook meteen de aantrekkingskracht van het model duidelijk. Je krijgt voor weinig geld een heel groot en variabel interieur. Alle Hongguangs zijn verkrijgbaar als reguliere vijfzitter, als achtzitter met twee drizitsbankjes achterin, maar de populairste variant is de (typisch Chinese?) zevenzitter. Die heeft twee losse stoelen op de tweede rij en een driezitsbank helemaal achterin. Door de weeks klap je alles weg en vervoer je zakken rijst of kudde schapen, in het weekend wordt het een limousine met chauffeur.
De Hongguang wordt door de jaren heen in verschillende varianten aangeboden. Laten we eens door het programma heen lopen.
Wuling Hongguang (CN100/CN101, 1e generatie) 2010-2015
De eerste Hongguang (merkcode CN100) wordt in april 2010 op de Chinese markt gebracht. Het model leunt technisch sterk op de minibusjes van Wuling en is uiterst simpel van opzet. De wagen heeft een platform met eenvoudige veerpoten voor en een starre as met bladveren achter. De zelfdragende carrosserie met gewone portieren is een rechthoekige blokkendoos. De motoren liggen in lengterichting voorin en drijven via een vijfbak de achterwielen aan.
In eerste instantie zijn twee motoren van Chevrolet's S-TEC-familie (in feite Daewoo-motoren) leverbaar: een 1.2 met 86 pk en een 1.4 met 102 pk. Eind 2013 wordt de 1.4 vervangen door een iets grotere 1.5, die met 112 pk ook iets krachtiger is.
De Hongguang is zo'n 4,40 m lang, 1,68 m breed, 1,75 m hoog en rijdt op een wielbasis van 2,72 m. Het is dus een forse auto, vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Dacia Lodgy, die conceptueel rechtstreeks afgekeken lijkt van de Hongguang.
Dashboard van de oer-versie.
In 2013 wordt de gefacelifte Hongguang S (zie hieronder) aan het programma toegevoegd, maar in China geldt een gouden regel: als iets verkoopt, dan hou je het in productie. De Hongguang is vanf het begin een succes dus het oorspronkelijk model blijft naast de faceliftversie gevoerd worden. In 2014 krijgt de oer-Hongguang ook nog het dashboard van de faceliftversie (de merkcode is dan CN101) en pas in augustus 2015 stopt de productie.
De geliefde captain chairs van de zevenzitter.
Wuling Hongguang S (CN112, 1e generatie) 2013-heden
In augustus 2013 voert Wuling een flinke facelift uit op de Hongguang, die vanaf dat moment de toevoeging "S" draagt. De update is voornamelijk van cosmetische aard met een iets strakker vormgegeven voor- en achterzijde. Technisch blijft alles bij hetzelfde, al worden meer versies optioneel uitgerust met schroefveren op de (nog steeds starre) achteras. Ook wordt begin 2014 een viertraps automaat leverbaar voor de 1.5 liter motor. De optie blijkt echter niet populair en verdwijnt eind 2015 weer uit het programma.
De grootste verandering is te vinden in het directe blikveld van de bestuurder, want Wuling monteert een geheel nieuw dashboard in de Hongguang S.
Deze wagen is tot op de dag van vandaag verkrijgbaar in China. Sindsdien is er nauwelijks nog wat veranderd aan het ontwerp. Uiteraard worden de motoren steeds aangepast aan de strenger wordende emissie-eisen en zijn er minieme cosmetische veranderingen, maar aan de basis wordt niet gemorreld, ondanks dat er sinds 2018 een Hongguang van de tweede generatie beschikbaar is. Maar je weet het inmiddels, als het verkoopt, dan blijf je het maken.
Wuling Rongguang V (CN110V, 1e generatie) 2015-heden
Nee, geen typefout, het is echt Rongguang. De naam Rongguang hanteert Wuling voor hun grootste reeks van minibusjes, maar de Rongguang V heeft daar niets mee te maken. De auto is echter meer op de commerciële markt (taxibedrijven etc.) gericht en door deze naam wordt de link gelegd met de succesvolle bedrijfswagens van Wuling.
Zoals gezegd, is de Hongguang een MPV met normale portieren. Voor shuttle- en taxibedrijven is dat echter niet de beste oplossing. Zij prefereren een MPV met schuifdeuren en dat leidt tot de Rongguang V, die vanaf januari 2015 te koop. Dit is in feite een 10 cm hogere Hongguang S met een aangepaste neus en schuifdeuren.
Ook deze wagen is er aanvankelijk als 1.2 en 1.5 en is ook nog steeds leverbaar naast z'n opvolger.
Wuling Hongguang S1 (CN113, 1e generatie) 2015-2018
Wuling Confero (CN113, 1e generatie) 2017-heden
Wuling's ambities beperken zich niet tot de Chinese markt. Het merk is vast van plan ook buiten de landsgrenzen succesvol te worden. Voorloper van deze ambities is de Hongguang S1, de exportversie van de Hongguang S, die ook enige tijd in China zelf verkrijgbaar is.
De wagen is iets langer, breder en lager dan de standaard S en heeft een moderner getekende neus, waardoor hij in het geheel wat vlotter oogt. Onderhuids blijft alles bij het oude, al zijn schroefveren achter op deze versie standaard. De wagen verschijnt in augustus 2015 op de Chinese markt en verdwijnt weer bij het verschijnen van de 2e generatie Hongguang S in 2018.
Dat is echter niet het einde van het model, want in 2017 heeft Wuling een eigen fabriek geopend in Indonesië. In die fabriek wordt het model verder geproduceerd voor de Aziatische markt. De wagen wordt daar onder de typenaam Confero verkocht met uitsluitend de 1.5 liter motor. Een jaar later verschijnt een bestelversie (zonder achterbank) als 1.2 onder de naam Formo. Beide wagens zijn onverminderd in productie.
De Indonesische Confero.
Wuling Hongguang S3 (CN120S, 1e generatie) 2017-heden
Halverwege de jaren '10 verschuift ook in China de voorkeur van consumenten geleidelijk van MPV's naar SUV's. Om op deze ontwikkeling in te spelen, verbouwt Wuling de Hongguang tot crossover model. Deze wagen komt in november 2017 op de markt als Hongguang S3. Op de plaatjes lijkt het misschien een opgeleukte Hongguang S met dakdragers en wat plastic op de wielkastranden, maar dit is de meest radicale ontwikkeling van de 1e generatie Hongguang.
De S3 krijgt namelijk een geheel nieuwe multilink achterwielophanging, een zesversnellingsbak op alle versies en een nieuwe motoroptie in de vorm van een 1.5 liter turbo met 150 pk. De 1.2 is niet leverbaar op de S3.
Tevens is weer een geheel nieuw dashboard, helemaal up-to-date met de huidige trends. En natuurlijk beschikt ook de S3 over alle variabele interieurmogelijkheden van de overige Hongguangs. Ook deze wagen maakt nog steeds deel uit van het leveringsprogramma.
Wuling Hongguang S (CN115, 2e generatie) 2018-heden
In 2018 vindt Wuling het tijd voor een geheel nieuwe generatie Hongguang S. Hoewel de afmetingen in grote lijnen gelijk blijven, is de auto onderhuids geheel nieuw. Het structurele deel van de zelfdragende constructie is geheel nieuw ontworpen en beschikt bovendien standaard over de multilink ophanging van de S3. Ook de zesbak wordt standaard op de nieuwe Hongguang S.
De carrosserie krijgt een geheel nieuwe vorm aangemeten.
En ook het dashboard is weer helemaal nieuw en ziet eruit zoals we tegenwoordig verwachten in een serieuze middenklasser.
Wat niet verandert is dat de wagen weer als vijf-, zeven- en achtzitter wordt aangeboden. De 1.2 liter overleeft de generatiewissel niet. De enige motor is nu een 1.5 met 99 pk, die aan de laatste China6-emissienorm voldoet.
Wuling Hongguang V (CN110V, 2e generatie) 2019-heden
In maart 2019 ondergaat de V-serie dezelfde generatiewissel als de Hongguang S. In tegenstelling tot zijn voorganger is heet de wagen nu wel Hongguang.
Optisch is het verschil tussen de V en S kleiner dan bij de eerste generatie, maar onderhuids zijn de verschillen juist groter. Wuling vergroot de wielbasis van deze "taxi-versie" met schuifdeuren namelijk met liefst 13 cm tot een respectabele 2,85 m en monteert de achteras met bladveren. Ook blijft de V 10 cm hoger dan de S.
Het uitgeklede dashboard benadrukt dat de Hongguang V met name bedoeld is voor de zakelijk markt.
De huidige Hongguang line-up
Hiermee zijn we door het hele programma heen en rest nog een overzicht van het huidige leveringsprogramma. Prijzen in yuan (RM
en euro. 1e generatie:
Hongguang S Classic 1.2 (82pk) – RMB 44.800-46.700 - €5.750-6.000
Hongguang S3 1.5 (99pk) – RMB 57.800-72.800 - €7.400-9.300
Hongguang S3 1.5 Turbo (147pk) – RMB 63.800-80.800 - €8.150-10.300
Rongguang V 1.5 (99pk) – RMB 43.800-48.800 - €5.600-6.250
2e generatie:
Hongguang S 1.5 (99pk) – RMB 52.800-58.880 - €6.750-7.500
Hongguang V 1.2 (76pk) – RMB 42.900-46.900 - €5.500-6.000
Hongguang V 1.5 (99pk) – RMB 45.800-50.800 - €5.850-6.500
In het topjaar 2016 verkocht Wuling meer dan 700.000 Hongguangs en stond daarmee stevig in de wereldwijde modellen top tien. Inmiddels zijn de jaarlijkse aantallen een stuk gedaald, maar je ziet aan de prijzen waarom de Hongguang nog steeds een goed verkopende auto blijft. In het kielzog van het succes hebben heel wat Chinese concurrenten een vergelijkbaar product voor vergelijkbare prijzen op de markt gebracht, maar ze staan allemaal ver in de schaduw van de Hongguang.
Wuling heeft zonder meer een echte volksauto neergezet. Als je in China een 2CV wilt, een echte plattelandswagen, dan krijg je dus dit!
Maar wacht, er zijn nog meer Hongguangs…
Waarom zou je een nieuwe naam bedenken, als je al een zeer succesvolle in je portfolio hebt? Dat moeten ze bij Wuling ook gedacht hebben en dus zijn er nog twee modellen op de merkt met dezelfde naam.
Het dichtst bij oorspronkelijke concept blijft de uit 2019 stammende Hongguang Plus. Dit is in feite de grote broer van de Hongguang V. De Plus heeft echter een eigen platform en is leverbaar met de 1.5 Turbo motor uit de S3.
En vers van de pers, de onlangs geïntroduceerde versie met lange wielbasis. Deze Hongguang Plus meet liefst 5,15 m in de lengte.
Waar de Plus nog familieverwantschap vertoont met de oorspronkelijke Hongguang, geldt dat niet voor het tweede model met dezelfde naam. Deze wagen ken je natuurlijk wel, want hij is regelmatig langsgekomen op de hoofdsite van Autoweek, de Hongguang Mini EV. Deze olijke stads-EV bevestigt met ongekende verkoopaantallen Wuling's status als leverancier voor mobiliteit voor de massa. In tegenstelling tot plattelandswagen Hongguang, scoort de Mini EV zijn successen in China's economisch voorop lopende kuststrook. Hieronder foto's van de recent geïntroduceerde "Macaron" update van de Mini EV.
Concept car op de Shanghai Autoshow een paar weken geleden en Wuling overweegt serie-productie, de onwaarschijnlijk schattige Mini EV speedster. Als dat geen goede afsluiter is, weet ik het ook niet meer:
Nog niet uitgelezen? De geschiedenis van het merk Wuling is hier op dit forum te lezen.
[correctie]
In de originele tekst stond dat Hongguang een ladderframe zou hebben, maar dat is natuurlijk de constructie van de Wuling minibusjes. De Hongguang heeft een zelfdragende constructie.
