Mr Bart
Startmotor
Ik heb mijn sedan met redelijk ruimte en comfort ingeruild voor een oudere Hyundai i20, die nog niet veel gelopen heeft (130k).
Eerst dacht ik: het zal wel flink wennen zijn qua inleveren qua comfort, ik rijd toch meestal alleen en hoef meestal niet veel bagage mee te nemen. Eigenlijk is het enorm meegevallen: zitting is verstevigd, schakelen gaat smooth, airco werkt snel, muziek (heb vaak radio aan) is prima/diepe bassen al op laag volume, belasting+verzekering zijn lage kosten en qua brandstof lijkt het ook alsof ik een stuk minder hoef te tanken en zelfs met parkeren pas je vaak nog net ergens tussen (waar dat met mijn sedan vaak niet gemakkelijk ging). Ik had hiervoor een heel ander beeld van 'kleine auto's'. De omgeving denkt echter dat je soms op je kop bent gevallen om een luxe auto in te leveren voor een kleine of dat er wellicht een persoonlijke financiële crisis is. Ik dacht, als de hatchback mij niet bevalt kan ik altijd nog naar een andere auto zoeken, het is niet dat je er levenslang aan gebonden bent, geen ramp.
Zouden jullie van een luxe auto naar een meer functioneel-kleine auto gaan of vind je dat een soort 'degradatie van reputatie/status'?
Aangezien ik iets in de juridisch-financiële hoek doe en ik zie dat steeds meer elektrische en wel grote auto's rijden, vraag ik mij af of je niet overkomt als een 'sukkel' of dat ze zich juist realiseren dat het idee/experiment met 'cut costs' ook z'n voordeel heeft?
Eerst dacht ik: het zal wel flink wennen zijn qua inleveren qua comfort, ik rijd toch meestal alleen en hoef meestal niet veel bagage mee te nemen. Eigenlijk is het enorm meegevallen: zitting is verstevigd, schakelen gaat smooth, airco werkt snel, muziek (heb vaak radio aan) is prima/diepe bassen al op laag volume, belasting+verzekering zijn lage kosten en qua brandstof lijkt het ook alsof ik een stuk minder hoef te tanken en zelfs met parkeren pas je vaak nog net ergens tussen (waar dat met mijn sedan vaak niet gemakkelijk ging). Ik had hiervoor een heel ander beeld van 'kleine auto's'. De omgeving denkt echter dat je soms op je kop bent gevallen om een luxe auto in te leveren voor een kleine of dat er wellicht een persoonlijke financiële crisis is. Ik dacht, als de hatchback mij niet bevalt kan ik altijd nog naar een andere auto zoeken, het is niet dat je er levenslang aan gebonden bent, geen ramp.
Zouden jullie van een luxe auto naar een meer functioneel-kleine auto gaan of vind je dat een soort 'degradatie van reputatie/status'?
Aangezien ik iets in de juridisch-financiële hoek doe en ik zie dat steeds meer elektrische en wel grote auto's rijden, vraag ik mij af of je niet overkomt als een 'sukkel' of dat ze zich juist realiseren dat het idee/experiment met 'cut costs' ook z'n voordeel heeft?