Koen C
Net ingestapt
Inmiddels zijn we weer thuis na een heerlijke vakantie van twee weken in Frankrijk. Tijd dus om het verslag over hoe het is om met een elektrische auto naar een land dat nou niet bepaald bekend staat om z’n elektrische infrastructuur op vakantie te gaan te voltooien. Spoiler alert: aan het eind van dit verslag is het moment waarop alle Benzine-rijders kunnen zeggen “Zie je nou wel!”. 
Aan het eind van deel 1 waren we op de camping in de Franse Alpen aanbeland. Zoals al beschreven kon ik opladen bij het gehuurde huisje, ideaal. Alle dagtripjes die we maakten waren beperkt tot maximaal pak ‘m beet 150 km per dag, wat maakt dat eenvoudig alle kilometers ’s avonds met de zogenaamde “Granny” 230V-lader konden worden bijgeladen. Halverwege de week moesten we nog een keer naar de E.Leclerc supermarkt, waar de gratis lader ook z’n werk prima deed, maar dat was in de praktijk niet eens nodig.
Laden voor niets in Annecy
Voor de tweede week vakantie hadden we een huisje op een camping aan het meer van Annecy geboekt, zo’n 220 kilometer vanaf de eerste camping. Aangezien we beide boekingen niet exact aansluitend gepland gekregen, begon de tweede week met een nachtje hotel en een bezoek aan de mooie stad Annecy. Door met 90% SoC te vertrekken, hadden we méér dan voldoende energie aan boord om de route naar Annecy af te leggen. Bij het Novotel in Annecy aangekomen bleek de parkeergarage van het hotel, in tegenstelling tot wat de receptioniste eerder via de mail aangaf, geen laadpaal te hebben. In de praktijk was dat geen probleem, want in de naast gelegen parkeergarage (“Poste” voor wie ook naar Annecy gaat) stonden 8 gratis 11 kW laders op een rij. Uiteindelijk hebben we bijna 24 uur geparkeerd gestaan in die garage, moest ik slechts € 13 afrekenen voor het parkeren (€ 3 minder dan als ik bij het Novotel had geparkeerd) en was het vullen van de accu dus volledig voor nop. Weer een meevaller!
Op de tweede camping kwam de 20 meter verlengkabel weer van pas en konden we opnieuw probleemloos bij het huisje opladen. Al onze dagtrips waren in de omgeving, waardoor we probleemloos de auto iedere avond weer tot 90% konden bijladen. Overigens zijn we in de omgeving voldoende laadpalen tegengekomen, dus ook wanneer we niet bij het huisje hadden kunnen opladen, was er geen probleem geweest.
Terugweg met Zwarte Zaterdag
En dan de terugweg. We hadden al besloten om op de terugweg weer te stoppen in Zuid-Limburg voor familiebezoek (zo vaak komen we daar immers niet). Dat maakt dat we een route van zo’n 850 km voor de boeg hadden.
ABRP had keurig berekend om dit traject af te leggen via drie Ionity laders, bij Jura, Langres en Hauconcourt. De uitdaging: de dag waarop we terugreden was zwarte zaterdag en zeker bij de laatste laadstop had ik een slecht voorgevoel. Zoals ik in deel 1 al schreef zijn er in Wallonië en Luxemburg geen snelladers aan de snelweg en dat maakt dat Hauconcourt de laatste laadstop in Frankrijk is en daarmee erg populair. Ionity heeft slechts vier laders bij Hauconcourt staan, die ook nog eens gedeeld moeten worden door verkeer dat richting het Noorden en richting het Zuiden gaat. Ik had de laadplek via de Ionity app de week ervoor al een beetje in de gaten gehouden en zag dat de laders de gehele zaterdag bezet waren. Dat voorspelde niet veel goeds.
Hoe dan ook, eerst de eerste paar honderd kilometer maar eens afleggen. En dat ging uitstekend! Qua verkeersdrukte was op ons traject gelukkig niet veel te merken. Bij Jura heeft Ionity vier 350 kW laders, waarvan er toen we er na 2,5 uur rijden aankwamen drie beschikbaar waren. Onze laadstop (en ons aldaar geplande ontbijt) duurde 25 minuten en daarna gingen we door naar de volgende laadstop. Bij Langres, na een uur en een kwartier rijden, was het al wat drukker; de vier Ionity laders waren bezet toen we aankwamen, maar een andere Polestar was nét klaar, zodat we toch meteen terecht konden. Gedurende onze laadsessie is er overigens geen wachtrij ontstaan, aangezien de andere palen ook al snel weer beschikbaar kwamen. De 36 minuten laden gebruikten we voor koffie en lunch.
Zoals ik in deel 1 al schreef zijn Ionity laders standaard extreem prijzig (€ 0,79 per kWh), maar heeft Polestar een samenwerking waardoor je als je de door Polestar meegeleverde Plugsurfing-pas gebruikt slechts € 0,35 per kWh gebruikt. Uit de serie “vraag-niet-hoe-het-kan-maar-geniet-ervan” bleken de Ionity-laadstops in de praktijk nóg goedkoper. Voor de 29,7 kWh bij Jura is € 6,96 (€ 0,23 per kWh) afgeboekt, voor de 40,7 kWh bij Langres € 10,44 (€ 0,26 per kWh).
Toch nog (bijna) een keer laadstress
Maar toen de laatste… op weg naar Hauconcourt zag ik al in de ABRP en de Ionity apps dat de vier laders nog steeds de hele tijd bezet waren. Ineens dacht ik aan de goede ervaring bij de LIDL op de heenweg en de Chargemap app toonde met slechts een paar kilometer omrijden dat er een LIDL met snellader in Metz op de route lag. Als ik daar vol zou laden zou ik Hauconcourt kunnen overslaan en vlak over de Nederlandse grens laden. Op naar Metz dus! Bij de LIDL aangekomen waren er inderdaad twee snelladers, maar… nummer 1 bleek stuk (een niet functionerend touchscreen) en nummer 2 werkte wel, maar leverde slechts 20 kW in plaats van de beloofde 50kW. Met dat tempo zou het een uur of drie kosten om vol te laden daar hadden noch ik, noch de recht van de familie het geduld voor. Dus toch maar naar Hauconcourt.
Daar aangekomen, bleek het voorgevoel terecht. Toen we aan kwamen rijden zagen we de vier laders allemaal in gebruik en nog een veelvoud elektrische auto’s rondom geparkeerd. De aanwezigen (allemaal Nederlanders!) hadden inmiddels al zelfgemaakte kaartjes met volgnummers uitgedeeld om bij te houden wie aan de beurt was. Ik kreeg nummer 12 in mijn handen gedrukt, terwijl nummer 4 net was begonnen met laden. Ofwel; het zou zomaar nog 1,5 uur kunnen duren voordat we konden beginnen met laden.
Gelukkig had ik bij Langres tot 85% geladen en had ik bij de Lidl in Metz toch ook nog een paar kWh geladen, zodat ik met 30% SoC bij Hauconcourt aankwam. Ik had dus nog meer dan voldoende energie voor een plan B. Chargemap to the rescue! Luxemburg stad is zo’n 55 km vanaf Hauconcourt en kon ik dus heel makkelijk halen. Chargemap toonde me twee geschikte snelladers in Luxemburg; één bij de plaatselijke Porsche-dealer en een ander van het plaatselijke netwerk Chargy bij de Universiteit. Én op de route lag ook nog een LIDL met snellader in Hettange-Grande. Voldoende opties dus! De andere mensen bij Hauconcourt verklaarden ons voor gek, maar wij stapten weer in.
Eerst dus naar de LIDL. Opnieuw geen feest; ook deze LIDL had twee snelladers, maar één was helemaal defect en de ander had hetzelfde probleem als in Metz; een defect touchscreen waardoor je laadsessies niet kon starten. Ik liep nog even naar binnen om de betreffende filiaalchef te vragen wat er aan de hand was, maar die liet me weten dat de laders al lange tijd stuk zijn. Lekker dan…
Door naar Luxemburg! Hoewel ik het makkelijk zou halen, bemerkte ik toch enige laadstress, waardoor we dit stuk maar 100 km/u hebben gereden. Achteraf onnodig, maar toch. Bij de Porsche dealer in Luxemburg aangekomen vonden we inderdaad twee snelladers. Maar… aan één lader stond een Duitse Porsche aangesloten en de eigenaar scheen al urenlang foetsie te zijn. Bij de andere lader stond een Nederlandse Volvo XC40 te laden en was er een Nederlandse Porsche rijder die te wachten stond om zijn auto daarna vol te laden. Hoewel onze SoC inmiddels al tot 20% gedaald was, besloten we toch door te rijden. En met 16% SoC kwamen we aan bij het laadterrein van Chargy bij de Universiteit van Luxemburg. Drie 350 kW snelladers en alle drie beschikbaar!
Inprikken, Plugsurfing kaart erbij en de Polestar begon snel vol te laden. Tijdens het laden was ik het laadstation aan het opzoeken in de verschillende apps, om erachter te komen dat Plugsurfing de laadpaal aanduidde als € 0,35 per kWh en Shell Recharge als € 0,24 per kWh (beide overigens extreem goedkoop voor snelladers). Om het verschil te testen ben ik na ca. 16 kWh geladen te hebben maar gestopt en met de Shell pas verdergegaan. Uiteindelijk bleek de Shell pas inderdaad goedkoper te zijn, maar waren beide passen ook goedkoper dan geadverteerd: met de Plugsurfing pas laadde ik 16,2 kWh voor € 4,78 (€ 0,30 per kWh) en met de Shell pas 35,7 kWh voor € 6,71 (€ 0,19 per kWh). Opnieuw: vraag-niet-hoe-het-kan-maar-geniet-ervan.
Bij 85% SoC reden we door naar Zuid-Limburg, om uiteindelijk met zo’n 20% SoC aan te komen. In Limburg deed de goedkope in Deel 1 genoemde NUON/Vattenfall laadpaal nog een keer dienst (48,7 kWh voor € 10,60) en uiteindelijk zijn we een dag later probleemloos naar huis in het Westen van het land gereden.
Conclusie
Uiteindelijk hebben we deze vakantie zo’n 3200 km gereden en slechts € 57,98 uitgegeven aan opladen, ofwel 1,8 cent per kilometer. Met onze vorige benzineauto zouden we vermoedelijk zo’n € 300 aan brandstof kwijt zijn geweest.
Uiteindelijk hebben we op het gedoe bij Hauconcourt na geen laadstress gehad. Toch bewijst de kwestie Hauconcourt dat voor wie niet net als ondergetekende er hobby aan heeft om dit soort dingen uit te zoeken en meerdere apps te gebruiken, dat de infrastructuur nog niet voldoende is om écht onbezorgd met een elektrische auto op vakantie te gaan. Gek genoeg is dus niet Frankrijk het probleem, maar Luxemburg en Wallonië. Als de tankstations lang de snelweg aldaar snelladers zou aanbieden, zou het probleem eigenlijk niet bestaan. De laadstops hebben we niet als vervelend ervaren. Integendeel; we hebben ze allemaal goed gebruikt voor toiletbezoek, lunch en/of simpelweg even rust pakken.
Onze terugreis was dus op zwarte zaterdag en mag je dus qua drukte als worst case scenario opvatten. Ik durf wel te stellen dat op andere dagen naar Zuid-Frankrijk rijden geen probleem mag zijn. De tips uit deel 1 blijven echter staan; zorg dat je verschillende laadpassen hebt én bereid je trip goed voor met (bijvoorbeeld) ABRP en Chargemap.
De ervaring zet me wel te denken over de toekomst. Wat als in Nederland het aantal elektrische auto’s de komende tijd verdubbeld. Hoe ziet zwarte zaterdag 2022 en 2023 er dan uit? Worden er snel genoeg meer snelladers geplaatst? Of wordt dit probleem oplost omdat de nieuwste generatie elektrische auto’s veel sneller kunnen opladen, bijvoorbeeld dankzij 800V technologie? De tijd zal het leren.
Wij hebben in ieder geval geen spijt van op vakantie gaan met de Polestar 2. Het is en blijft een heerlijke auto en zeker in de bergen was het een feest om in deze wagen te rijden. Zowel de auto als een gelijkaardige vakantie kan ik iedereen van harte aanraden.
Aan het eind van deel 1 waren we op de camping in de Franse Alpen aanbeland. Zoals al beschreven kon ik opladen bij het gehuurde huisje, ideaal. Alle dagtripjes die we maakten waren beperkt tot maximaal pak ‘m beet 150 km per dag, wat maakt dat eenvoudig alle kilometers ’s avonds met de zogenaamde “Granny” 230V-lader konden worden bijgeladen. Halverwege de week moesten we nog een keer naar de E.Leclerc supermarkt, waar de gratis lader ook z’n werk prima deed, maar dat was in de praktijk niet eens nodig.
Laden voor niets in Annecy
Voor de tweede week vakantie hadden we een huisje op een camping aan het meer van Annecy geboekt, zo’n 220 kilometer vanaf de eerste camping. Aangezien we beide boekingen niet exact aansluitend gepland gekregen, begon de tweede week met een nachtje hotel en een bezoek aan de mooie stad Annecy. Door met 90% SoC te vertrekken, hadden we méér dan voldoende energie aan boord om de route naar Annecy af te leggen. Bij het Novotel in Annecy aangekomen bleek de parkeergarage van het hotel, in tegenstelling tot wat de receptioniste eerder via de mail aangaf, geen laadpaal te hebben. In de praktijk was dat geen probleem, want in de naast gelegen parkeergarage (“Poste” voor wie ook naar Annecy gaat) stonden 8 gratis 11 kW laders op een rij. Uiteindelijk hebben we bijna 24 uur geparkeerd gestaan in die garage, moest ik slechts € 13 afrekenen voor het parkeren (€ 3 minder dan als ik bij het Novotel had geparkeerd) en was het vullen van de accu dus volledig voor nop. Weer een meevaller!
Op de tweede camping kwam de 20 meter verlengkabel weer van pas en konden we opnieuw probleemloos bij het huisje opladen. Al onze dagtrips waren in de omgeving, waardoor we probleemloos de auto iedere avond weer tot 90% konden bijladen. Overigens zijn we in de omgeving voldoende laadpalen tegengekomen, dus ook wanneer we niet bij het huisje hadden kunnen opladen, was er geen probleem geweest.
Terugweg met Zwarte Zaterdag
En dan de terugweg. We hadden al besloten om op de terugweg weer te stoppen in Zuid-Limburg voor familiebezoek (zo vaak komen we daar immers niet). Dat maakt dat we een route van zo’n 850 km voor de boeg hadden.
ABRP had keurig berekend om dit traject af te leggen via drie Ionity laders, bij Jura, Langres en Hauconcourt. De uitdaging: de dag waarop we terugreden was zwarte zaterdag en zeker bij de laatste laadstop had ik een slecht voorgevoel. Zoals ik in deel 1 al schreef zijn er in Wallonië en Luxemburg geen snelladers aan de snelweg en dat maakt dat Hauconcourt de laatste laadstop in Frankrijk is en daarmee erg populair. Ionity heeft slechts vier laders bij Hauconcourt staan, die ook nog eens gedeeld moeten worden door verkeer dat richting het Noorden en richting het Zuiden gaat. Ik had de laadplek via de Ionity app de week ervoor al een beetje in de gaten gehouden en zag dat de laders de gehele zaterdag bezet waren. Dat voorspelde niet veel goeds.
Hoe dan ook, eerst de eerste paar honderd kilometer maar eens afleggen. En dat ging uitstekend! Qua verkeersdrukte was op ons traject gelukkig niet veel te merken. Bij Jura heeft Ionity vier 350 kW laders, waarvan er toen we er na 2,5 uur rijden aankwamen drie beschikbaar waren. Onze laadstop (en ons aldaar geplande ontbijt) duurde 25 minuten en daarna gingen we door naar de volgende laadstop. Bij Langres, na een uur en een kwartier rijden, was het al wat drukker; de vier Ionity laders waren bezet toen we aankwamen, maar een andere Polestar was nét klaar, zodat we toch meteen terecht konden. Gedurende onze laadsessie is er overigens geen wachtrij ontstaan, aangezien de andere palen ook al snel weer beschikbaar kwamen. De 36 minuten laden gebruikten we voor koffie en lunch.
Zoals ik in deel 1 al schreef zijn Ionity laders standaard extreem prijzig (€ 0,79 per kWh), maar heeft Polestar een samenwerking waardoor je als je de door Polestar meegeleverde Plugsurfing-pas gebruikt slechts € 0,35 per kWh gebruikt. Uit de serie “vraag-niet-hoe-het-kan-maar-geniet-ervan” bleken de Ionity-laadstops in de praktijk nóg goedkoper. Voor de 29,7 kWh bij Jura is € 6,96 (€ 0,23 per kWh) afgeboekt, voor de 40,7 kWh bij Langres € 10,44 (€ 0,26 per kWh).
Toch nog (bijna) een keer laadstress
Maar toen de laatste… op weg naar Hauconcourt zag ik al in de ABRP en de Ionity apps dat de vier laders nog steeds de hele tijd bezet waren. Ineens dacht ik aan de goede ervaring bij de LIDL op de heenweg en de Chargemap app toonde met slechts een paar kilometer omrijden dat er een LIDL met snellader in Metz op de route lag. Als ik daar vol zou laden zou ik Hauconcourt kunnen overslaan en vlak over de Nederlandse grens laden. Op naar Metz dus! Bij de LIDL aangekomen waren er inderdaad twee snelladers, maar… nummer 1 bleek stuk (een niet functionerend touchscreen) en nummer 2 werkte wel, maar leverde slechts 20 kW in plaats van de beloofde 50kW. Met dat tempo zou het een uur of drie kosten om vol te laden daar hadden noch ik, noch de recht van de familie het geduld voor. Dus toch maar naar Hauconcourt.
Daar aangekomen, bleek het voorgevoel terecht. Toen we aan kwamen rijden zagen we de vier laders allemaal in gebruik en nog een veelvoud elektrische auto’s rondom geparkeerd. De aanwezigen (allemaal Nederlanders!) hadden inmiddels al zelfgemaakte kaartjes met volgnummers uitgedeeld om bij te houden wie aan de beurt was. Ik kreeg nummer 12 in mijn handen gedrukt, terwijl nummer 4 net was begonnen met laden. Ofwel; het zou zomaar nog 1,5 uur kunnen duren voordat we konden beginnen met laden.
Gelukkig had ik bij Langres tot 85% geladen en had ik bij de Lidl in Metz toch ook nog een paar kWh geladen, zodat ik met 30% SoC bij Hauconcourt aankwam. Ik had dus nog meer dan voldoende energie voor een plan B. Chargemap to the rescue! Luxemburg stad is zo’n 55 km vanaf Hauconcourt en kon ik dus heel makkelijk halen. Chargemap toonde me twee geschikte snelladers in Luxemburg; één bij de plaatselijke Porsche-dealer en een ander van het plaatselijke netwerk Chargy bij de Universiteit. Én op de route lag ook nog een LIDL met snellader in Hettange-Grande. Voldoende opties dus! De andere mensen bij Hauconcourt verklaarden ons voor gek, maar wij stapten weer in.
Eerst dus naar de LIDL. Opnieuw geen feest; ook deze LIDL had twee snelladers, maar één was helemaal defect en de ander had hetzelfde probleem als in Metz; een defect touchscreen waardoor je laadsessies niet kon starten. Ik liep nog even naar binnen om de betreffende filiaalchef te vragen wat er aan de hand was, maar die liet me weten dat de laders al lange tijd stuk zijn. Lekker dan…
Door naar Luxemburg! Hoewel ik het makkelijk zou halen, bemerkte ik toch enige laadstress, waardoor we dit stuk maar 100 km/u hebben gereden. Achteraf onnodig, maar toch. Bij de Porsche dealer in Luxemburg aangekomen vonden we inderdaad twee snelladers. Maar… aan één lader stond een Duitse Porsche aangesloten en de eigenaar scheen al urenlang foetsie te zijn. Bij de andere lader stond een Nederlandse Volvo XC40 te laden en was er een Nederlandse Porsche rijder die te wachten stond om zijn auto daarna vol te laden. Hoewel onze SoC inmiddels al tot 20% gedaald was, besloten we toch door te rijden. En met 16% SoC kwamen we aan bij het laadterrein van Chargy bij de Universiteit van Luxemburg. Drie 350 kW snelladers en alle drie beschikbaar!
Inprikken, Plugsurfing kaart erbij en de Polestar begon snel vol te laden. Tijdens het laden was ik het laadstation aan het opzoeken in de verschillende apps, om erachter te komen dat Plugsurfing de laadpaal aanduidde als € 0,35 per kWh en Shell Recharge als € 0,24 per kWh (beide overigens extreem goedkoop voor snelladers). Om het verschil te testen ben ik na ca. 16 kWh geladen te hebben maar gestopt en met de Shell pas verdergegaan. Uiteindelijk bleek de Shell pas inderdaad goedkoper te zijn, maar waren beide passen ook goedkoper dan geadverteerd: met de Plugsurfing pas laadde ik 16,2 kWh voor € 4,78 (€ 0,30 per kWh) en met de Shell pas 35,7 kWh voor € 6,71 (€ 0,19 per kWh). Opnieuw: vraag-niet-hoe-het-kan-maar-geniet-ervan.
Bij 85% SoC reden we door naar Zuid-Limburg, om uiteindelijk met zo’n 20% SoC aan te komen. In Limburg deed de goedkope in Deel 1 genoemde NUON/Vattenfall laadpaal nog een keer dienst (48,7 kWh voor € 10,60) en uiteindelijk zijn we een dag later probleemloos naar huis in het Westen van het land gereden.
Conclusie
Uiteindelijk hebben we deze vakantie zo’n 3200 km gereden en slechts € 57,98 uitgegeven aan opladen, ofwel 1,8 cent per kilometer. Met onze vorige benzineauto zouden we vermoedelijk zo’n € 300 aan brandstof kwijt zijn geweest.
Uiteindelijk hebben we op het gedoe bij Hauconcourt na geen laadstress gehad. Toch bewijst de kwestie Hauconcourt dat voor wie niet net als ondergetekende er hobby aan heeft om dit soort dingen uit te zoeken en meerdere apps te gebruiken, dat de infrastructuur nog niet voldoende is om écht onbezorgd met een elektrische auto op vakantie te gaan. Gek genoeg is dus niet Frankrijk het probleem, maar Luxemburg en Wallonië. Als de tankstations lang de snelweg aldaar snelladers zou aanbieden, zou het probleem eigenlijk niet bestaan. De laadstops hebben we niet als vervelend ervaren. Integendeel; we hebben ze allemaal goed gebruikt voor toiletbezoek, lunch en/of simpelweg even rust pakken.
Onze terugreis was dus op zwarte zaterdag en mag je dus qua drukte als worst case scenario opvatten. Ik durf wel te stellen dat op andere dagen naar Zuid-Frankrijk rijden geen probleem mag zijn. De tips uit deel 1 blijven echter staan; zorg dat je verschillende laadpassen hebt én bereid je trip goed voor met (bijvoorbeeld) ABRP en Chargemap.
De ervaring zet me wel te denken over de toekomst. Wat als in Nederland het aantal elektrische auto’s de komende tijd verdubbeld. Hoe ziet zwarte zaterdag 2022 en 2023 er dan uit? Worden er snel genoeg meer snelladers geplaatst? Of wordt dit probleem oplost omdat de nieuwste generatie elektrische auto’s veel sneller kunnen opladen, bijvoorbeeld dankzij 800V technologie? De tijd zal het leren.
Wij hebben in ieder geval geen spijt van op vakantie gaan met de Polestar 2. Het is en blijft een heerlijke auto en zeker in de bergen was het een feest om in deze wagen te rijden. Zowel de auto als een gelijkaardige vakantie kan ik iedereen van harte aanraden.
