Guest
Inleiding
Jarenlang konden auto's mij totaal niets interesseren: want ja in een ver verleden heeft een groepje oude heren besloten dat je in het bezit moest zijn van een rijbewijs, om een blik met vier wielen te besturen. Terecht zou je denken?! Nou dat vond ik tien jaar geleden dus beslist niet, want ik had een stuk of 50 rijlessen gevolgd en zakte ruim 3x voor mijn praktijkexamen! Dus uiteindelijk gaf ik de moed op en besloot ik dus te stoppen met het hele rijlessen, aangezien ik het een dure grap vond en tevens verliep mijn theorie ook. Daarom besloot ik te stoppen, grotendeels omdat ik bang was dat ik weer meerdere keren op moest gaan voor mijn theorie.
Ja ik werd dus letterlijk bang voor de administratieve molen van het CBR, want tijdens mijn eerste poging om het rijbewijs te behalen omstreeks 2006/2007 kon ik mij nog goed herinneren dat het telkens ongeveer twee maanden duurde dat ik een herexamen kon krijgen. Daar had ik simpelweg geen zin in en zodoende heb ik het bijna 10 jaar volgehouden zonder rijbewijs: waar mijn spaarrekening overigens heel dankbaar voor is, want als jongeman auto rijden is ongeacht het model auto niet bepaald goedkoop!
December 2015
Ik was ondertussen geen jongvolwassen meer en op het werk ging het eindelijk goed ondanks alle tegenslagen die ik heb moeten verwerken op het gebied van mee doen in de maatschappij, achteraf weet ik ook eindelijk waarom dat het geval was. Maar ik wilde het eigenlijk nooit accepteren, aangezien ik van mening was dat er niets met mij mankeerde en lichamelijk klopte dat natuurlijk ook, alleen geestelijke was dat alles behalve waar. Zo werd er veelvuldig geroepen dat ik een autist zou zijn en beweerde mijn case-manager dat ik het syndroom van asperger had: nou daar geloofde ik niets van, want autisten waren naar mijn beeldvorming immers gedoemd om eeuwig alleen te zijn!
Dat laatste had ik namelijk ooit op Wikipedia gelezen, maar gelukkig is dat niet waar en heb ik gewoon een vriendin
Het was dan ook mijn huidige vriendin die mij zover dreef om weer te beginnen met rijlessen, al was daar helaas wel een woordenwisseling voor nodig om te realiseren dat een rijbewijs echt geen overbodige luxe was. Dus de winter deed zijn intrede en net als alle voorgaande winters had ik er een hekel aan om in vrieskou naar het werk te fietsen, maar ik had immers geen andere keuze en wou niet afhankelijk zijn van andere of het OV!
Januari 2016
Het was eindelijk zover, de kerstvakantie was voorbij en ik was doodnerveus voor mijn eerste rijles: de rijinstructeur kwam langs en ik nam plaats achter het stuur, waarmee mijn proefrijles begon waarbij bleek dat ik beslist niet alles verleerd had. Bij terugkomst gaf ze een advies over hoeveel rijlessen ik nodig had en ik besloot op advies het pakket van 40 jaarlessen te nemen inclusief tussentijdse toets en praktijkexamen, wat achteraf helaas niet genoeg bleek
Ik bleek dus nog meer rijlessen nodig te hebben en het leek er ook niet op dat ik mijn rijbewijs zou behalen voordat de zomer ten einde was: En ja dat klopte, want dik 50 rijlessen en twee faalangst praktijkexamens later slaagde ik op 1 november 2016 voor mijn rijbewijs. Iets wat ik nooit had durven dromen omdat ik bang was dat ik nooit zou slagen, het praktijkexamen was voor mij namelijk altijd iets waar ik ontiegelijk door onder druk stond. Vandaar dat ik ook voor het faalangst examen koos en dat bleek niet voor niets te zijn, want ik was zeker weten gezakt als ik gewoon praktijkexamen genomen had.
Tijdens zo'n faalangst examen krijg je namelijk een examinator naast je zitten die begrijpt dat je bloednerveus bent en daardoor niet optimaal kunt presenteren, dus daar kijken ze door heen en als jij laat zien dat je kunt rijden dan slaag je ook! Dat je op het einde van het examen bijna een eenrichtingsstraat van de verkeerde richting wilde inrijden doet er dan niet toe, want het gaat er niet om dat je die laatste 5 minuten belabberd reed. Die beste man kijkt naar het totaal plaatje en zit echt niet daar om jouw te pesten.
Dit was het bord dat mij in verwarring bracht, het is namelijk geen verkeersbord!
Dus ik was dolgelukkig en kon het niet geloven dat ik eindelijk geslaagd was voor mijn rijexamen, waardoor ik eindelijk de spanning los kon laten en uit blijdschap begon te huilen en een krabbeltje deed zetten. Die zelfde dag stond ik nog op het gemeentehuis en begon het ongeduldige wachten op het rijbewijs, dat terwijl ik ruim 10 maanden nodig had om het papiertje te behalen. Die ene week wachten tot ik eindelijk zelfstandig achter het stuur mocht kruipen leek wel een eeuwigheid te duren!
Auto uitzoeken
Tijdens de rijlessen zei ik wel eens tegen mijn rijinstructeur: nou ik weet nog niet of ik direct een auto zal kopen, maar toen ik dus eindelijk geslaagd was veranderde ik direct van mening en begon de zoektocht naar de ideale beginnersauto! Waarbij ik op Whatsapp een groep aanmaakte zodat mijn familie mij daarbij kon helpen, alleen hield deze groep het door mijn enthousiastheid het niet lang vol. Maar ik kreeg wel heel wat goede adviezen: zo moest ik mij vooral niet blindstaren op het uiterlijk vertoon van een auto, want een sportieve auto is wel leuk... maar zuipt ook heel wat benzine en is meestal ook flink duur in de MRB.
Zodoende deed ik mijn zoektocht optimaliseren: het moest een zo'n zuinig mogelijke auto zijn, die ook zo min mogelijk maandelijkse kosten met zich meebracht! Dus het was zoeken naar een speld in de hooiberg, want voordat je het weet zit je al aan alleen al aan € 100 wegenbelasting per kwartaal! Dan heb je nog geen verzekering betaald, want die zijn ook verplicht en zonder schade vrije jaren betaal je ook een stuk meer. Ik zwijg dan nog maar over over de leeftijdsdiscriminatie waar jongeren onder de 27 jaar helaas mee krijgen te maken, want omdat ik al 28 jaar was werd mij dat gelukkig bespaard.
Nadat ik op Marktplaats alle rotte appels ertussen uit gefilterd had besloot ik om als beginnende bestuurder met een relatief jonge garage in zee te gaan, waar ik nadat ik de garagehouder gebombardeerd had met al mijn vragen besloot om in goed vertrouwen de Peugeot 106 te kopen. Omdat de garagehouder beweerde dat ik niet de enige geïnteresseerde was, wat vast zo geweest zal zijn besloot ik tegen beter wil zonder een proefrit gemaakt te hebben de auto al helemaal vooruit te betalen
Mijn familie, met name mijn ouders en zus waren daar elkaar gezegd best boos om en vonden dat ik iets heel doms gedaan had! Je koopt immers geen auto zonder eerst een proefrit gemaakt te hebben, en toch deed ik dit omdat ik na het vele heen en weer mailen de autohandelaar namelijk vertrouwde. Ik ben namelijk van mening dat verkopers die je een wrak willen verkopen zich niet de moeite zullen nemen om uitgebreide vragen te beantwoorden, dus dat is de methode welke ik nog steeds toepas. Het enige wat ik niet meer doe is een auto vooruit betalen, dat is namelijk een lesje dat ik wel geleerd heb.
Tot slot
Ik ben in-principe hartstikke tevreden met mijn Peugeot 106 en daardoor ben ik ook heel kieskeurig geworden op het moment dat ik proef ga rijden, zo ben ik wezen proefrijden in een Hyundai i10 waar ik uiteindelijk gewoon een claustrophobisch gevoel in kreeg. Dus ik vertelde de verkoper dat ik de auto te groot vond, waarop hij dat bijna nauwelijks kon voorstellen! Maar ook vond ik het gewoon een gevoelloze auto en daar wilde ik beslist geen € 13.000 voor betalen, alleen de verkoper was wel benieuwd waar mijn keuze dan wel op zou vallen?!
Nou blijkbaar dus bijna old-timers, want dat zijn auto's waar ik in de laatste tijd een passie voor hebt ontwikkeld en dat komt dus mede dankzij mijn kleine 106 waarin zo heerlijk in rij. Alleen nu jeukt het dus voor iets anders, terwijl mij dat eigenlijk gewoon tussen de oren zit. Want ik heb nog geen noemenswaardige problemen met mijn auto gehad: dus er is eigenlijk geen echte reden waarom ik ben het neuzen naar andere auto's, maar ik vermoed dat ik gewoon met het autovirus besmet bent!
Het enige probleem is dat het bezitten van meerdere auto's in Nederland nogal een dure grap is: anders had ik binnen de kortste keren gewoon twee klassieke auto's voor de deur staan! Want er is immers plaats zat bij mij thuis voor de deur om meerdere auto's voor de deur te parkeren, dan zou ik gewoon afwisselen waardoor ik niet iedere keer in dezelfde auto hoef te rijden. Alleen dat lijkt mij vanwege de vaste lasten niet bepaald een goed idee
Jarenlang konden auto's mij totaal niets interesseren: want ja in een ver verleden heeft een groepje oude heren besloten dat je in het bezit moest zijn van een rijbewijs, om een blik met vier wielen te besturen. Terecht zou je denken?! Nou dat vond ik tien jaar geleden dus beslist niet, want ik had een stuk of 50 rijlessen gevolgd en zakte ruim 3x voor mijn praktijkexamen! Dus uiteindelijk gaf ik de moed op en besloot ik dus te stoppen met het hele rijlessen, aangezien ik het een dure grap vond en tevens verliep mijn theorie ook. Daarom besloot ik te stoppen, grotendeels omdat ik bang was dat ik weer meerdere keren op moest gaan voor mijn theorie.
Ja ik werd dus letterlijk bang voor de administratieve molen van het CBR, want tijdens mijn eerste poging om het rijbewijs te behalen omstreeks 2006/2007 kon ik mij nog goed herinneren dat het telkens ongeveer twee maanden duurde dat ik een herexamen kon krijgen. Daar had ik simpelweg geen zin in en zodoende heb ik het bijna 10 jaar volgehouden zonder rijbewijs: waar mijn spaarrekening overigens heel dankbaar voor is, want als jongeman auto rijden is ongeacht het model auto niet bepaald goedkoop!
December 2015
Ik was ondertussen geen jongvolwassen meer en op het werk ging het eindelijk goed ondanks alle tegenslagen die ik heb moeten verwerken op het gebied van mee doen in de maatschappij, achteraf weet ik ook eindelijk waarom dat het geval was. Maar ik wilde het eigenlijk nooit accepteren, aangezien ik van mening was dat er niets met mij mankeerde en lichamelijk klopte dat natuurlijk ook, alleen geestelijke was dat alles behalve waar. Zo werd er veelvuldig geroepen dat ik een autist zou zijn en beweerde mijn case-manager dat ik het syndroom van asperger had: nou daar geloofde ik niets van, want autisten waren naar mijn beeldvorming immers gedoemd om eeuwig alleen te zijn!
Dat laatste had ik namelijk ooit op Wikipedia gelezen, maar gelukkig is dat niet waar en heb ik gewoon een vriendin
Het was dan ook mijn huidige vriendin die mij zover dreef om weer te beginnen met rijlessen, al was daar helaas wel een woordenwisseling voor nodig om te realiseren dat een rijbewijs echt geen overbodige luxe was. Dus de winter deed zijn intrede en net als alle voorgaande winters had ik er een hekel aan om in vrieskou naar het werk te fietsen, maar ik had immers geen andere keuze en wou niet afhankelijk zijn van andere of het OV!Januari 2016
Het was eindelijk zover, de kerstvakantie was voorbij en ik was doodnerveus voor mijn eerste rijles: de rijinstructeur kwam langs en ik nam plaats achter het stuur, waarmee mijn proefrijles begon waarbij bleek dat ik beslist niet alles verleerd had. Bij terugkomst gaf ze een advies over hoeveel rijlessen ik nodig had en ik besloot op advies het pakket van 40 jaarlessen te nemen inclusief tussentijdse toets en praktijkexamen, wat achteraf helaas niet genoeg bleek
Ik bleek dus nog meer rijlessen nodig te hebben en het leek er ook niet op dat ik mijn rijbewijs zou behalen voordat de zomer ten einde was: En ja dat klopte, want dik 50 rijlessen en twee faalangst praktijkexamens later slaagde ik op 1 november 2016 voor mijn rijbewijs. Iets wat ik nooit had durven dromen omdat ik bang was dat ik nooit zou slagen, het praktijkexamen was voor mij namelijk altijd iets waar ik ontiegelijk door onder druk stond. Vandaar dat ik ook voor het faalangst examen koos en dat bleek niet voor niets te zijn, want ik was zeker weten gezakt als ik gewoon praktijkexamen genomen had.
Tijdens zo'n faalangst examen krijg je namelijk een examinator naast je zitten die begrijpt dat je bloednerveus bent en daardoor niet optimaal kunt presenteren, dus daar kijken ze door heen en als jij laat zien dat je kunt rijden dan slaag je ook! Dat je op het einde van het examen bijna een eenrichtingsstraat van de verkeerde richting wilde inrijden doet er dan niet toe, want het gaat er niet om dat je die laatste 5 minuten belabberd reed. Die beste man kijkt naar het totaal plaatje en zit echt niet daar om jouw te pesten.
Dit was het bord dat mij in verwarring bracht, het is namelijk geen verkeersbord!
Dus ik was dolgelukkig en kon het niet geloven dat ik eindelijk geslaagd was voor mijn rijexamen, waardoor ik eindelijk de spanning los kon laten en uit blijdschap begon te huilen en een krabbeltje deed zetten. Die zelfde dag stond ik nog op het gemeentehuis en begon het ongeduldige wachten op het rijbewijs, dat terwijl ik ruim 10 maanden nodig had om het papiertje te behalen. Die ene week wachten tot ik eindelijk zelfstandig achter het stuur mocht kruipen leek wel een eeuwigheid te duren!
Auto uitzoeken
Tijdens de rijlessen zei ik wel eens tegen mijn rijinstructeur: nou ik weet nog niet of ik direct een auto zal kopen, maar toen ik dus eindelijk geslaagd was veranderde ik direct van mening en begon de zoektocht naar de ideale beginnersauto! Waarbij ik op Whatsapp een groep aanmaakte zodat mijn familie mij daarbij kon helpen, alleen hield deze groep het door mijn enthousiastheid het niet lang vol. Maar ik kreeg wel heel wat goede adviezen: zo moest ik mij vooral niet blindstaren op het uiterlijk vertoon van een auto, want een sportieve auto is wel leuk... maar zuipt ook heel wat benzine en is meestal ook flink duur in de MRB.
Zodoende deed ik mijn zoektocht optimaliseren: het moest een zo'n zuinig mogelijke auto zijn, die ook zo min mogelijk maandelijkse kosten met zich meebracht! Dus het was zoeken naar een speld in de hooiberg, want voordat je het weet zit je al aan alleen al aan € 100 wegenbelasting per kwartaal! Dan heb je nog geen verzekering betaald, want die zijn ook verplicht en zonder schade vrije jaren betaal je ook een stuk meer. Ik zwijg dan nog maar over over de leeftijdsdiscriminatie waar jongeren onder de 27 jaar helaas mee krijgen te maken, want omdat ik al 28 jaar was werd mij dat gelukkig bespaard.
Nadat ik op Marktplaats alle rotte appels ertussen uit gefilterd had besloot ik om als beginnende bestuurder met een relatief jonge garage in zee te gaan, waar ik nadat ik de garagehouder gebombardeerd had met al mijn vragen besloot om in goed vertrouwen de Peugeot 106 te kopen. Omdat de garagehouder beweerde dat ik niet de enige geïnteresseerde was, wat vast zo geweest zal zijn besloot ik tegen beter wil zonder een proefrit gemaakt te hebben de auto al helemaal vooruit te betalen
Mijn familie, met name mijn ouders en zus waren daar elkaar gezegd best boos om en vonden dat ik iets heel doms gedaan had! Je koopt immers geen auto zonder eerst een proefrit gemaakt te hebben, en toch deed ik dit omdat ik na het vele heen en weer mailen de autohandelaar namelijk vertrouwde. Ik ben namelijk van mening dat verkopers die je een wrak willen verkopen zich niet de moeite zullen nemen om uitgebreide vragen te beantwoorden, dus dat is de methode welke ik nog steeds toepas. Het enige wat ik niet meer doe is een auto vooruit betalen, dat is namelijk een lesje dat ik wel geleerd heb.
Tot slot
Ik ben in-principe hartstikke tevreden met mijn Peugeot 106 en daardoor ben ik ook heel kieskeurig geworden op het moment dat ik proef ga rijden, zo ben ik wezen proefrijden in een Hyundai i10 waar ik uiteindelijk gewoon een claustrophobisch gevoel in kreeg. Dus ik vertelde de verkoper dat ik de auto te groot vond, waarop hij dat bijna nauwelijks kon voorstellen! Maar ook vond ik het gewoon een gevoelloze auto en daar wilde ik beslist geen € 13.000 voor betalen, alleen de verkoper was wel benieuwd waar mijn keuze dan wel op zou vallen?!
Nou blijkbaar dus bijna old-timers, want dat zijn auto's waar ik in de laatste tijd een passie voor hebt ontwikkeld en dat komt dus mede dankzij mijn kleine 106 waarin zo heerlijk in rij. Alleen nu jeukt het dus voor iets anders, terwijl mij dat eigenlijk gewoon tussen de oren zit. Want ik heb nog geen noemenswaardige problemen met mijn auto gehad: dus er is eigenlijk geen echte reden waarom ik ben het neuzen naar andere auto's, maar ik vermoed dat ik gewoon met het autovirus besmet bent!
Het enige probleem is dat het bezitten van meerdere auto's in Nederland nogal een dure grap is: anders had ik binnen de kortste keren gewoon twee klassieke auto's voor de deur staan! Want er is immers plaats zat bij mij thuis voor de deur om meerdere auto's voor de deur te parkeren, dan zou ik gewoon afwisselen waardoor ik niet iedere keer in dezelfde auto hoef te rijden. Alleen dat lijkt mij vanwege de vaste lasten niet bepaald een goed idee
