EV range in een eighties auto

A

Anoniem

Guest
Ik heb zelf een seventies bouwjaar en ben dus vooral met eighties auto's opgegroeid. Ik stel het toegenomen comfort, de sterk verbeterde prestaties en verhoogde veiligheid van de huidige auto's zeer op prijs. Echter, ik heb onlangs een Fiat Panda die we in 2004 kochten teruggekocht van de persoon aan wie we hem verkochten omdat ik nostalgisch ben geworden. Ik snakte naar de eenvoud, de 'lichtheid' en het mechanische, uitlegbare karakter van dit soort wagens. In een moderne wagen zitten zoveel gadgets en hulpmiddelen die elkaars nadelen proberen op te heffen. Ze zorgen m.i. ook voor een overload aan prikkels voor ons homo sapiëntium in een wereld die er al zo vol van is. Het lijkt me ook een absurditeit op zich dat we nu naar een viertal tv-schermen zitten te turen in de wagen om alle mogelijke functionaliteiten in de hand te kunnen houden, etc., etc., etc.

De vraag die ik me stel is welk bereik we zouden kunnen winnen met een auto zonder gadgets, de nodige bekabeling - los van wat de wet voorschrijft natuurlijk. Is er echt geen markt voor een echte no-nonsense auto? En zou er geen businessmodel voor kunnen zijn als eenvoud nu iets zou worden waar mensen een marge voor willen betalen? Ik wil vooral achterhalen wat ons alle hebbedingen waarmee het geld ons uit de zakken wordt geslagen door autofabrikanten echt kost en of het onze auto-ervaring echt beter maakt.

Waarover hebben we het als we het over de pure rij- en auto-ervaring hebben?
 
Als ik naar mijn wagenpark kijk. De ene is een cabrio, een go-kart om mee te rijden, niet heel erg comfortabel maar voor nu en dan en mooi weer geweldig. Van bijna hetzelfde bouwjaar ook een dikke Volvo, super voor comfortabel cruisen maar niet voor bochtenwerk. Wat dagwaarde betreft liggen ze redelijk bij elkaar.

Er is dus een wereld van verschil tussen auto's van hetzelfde bouwjaar. Mooi voor ieder wat wils, voor elke portemonnee maar ook onmogelijk er een stempelrje op te drukken.
 
Er is al een merk voor no nonsense mensen, Dacia. Die vervult precies wat minimaal nodig is in de huidige markt/wereld als je een minimale auto wilt.
 
De Dacia Spring bijvoorbeeld?

Bereik is natuurlijk hoofdzakelijk afhankelijk van de accu, die paar schermpjes vallen in het niets tegen zo'n gigantische elektromotor. Airco, stuurpomp snoept er vaak nog wel een significante hoeveelheid vanaf, maar zonder stuurbekrachtiging verkoop je tegenwoordig echt geen auto meer, en airco is ook zo goed als standaard. (en wil je het niet zet je hem uit)

Terug gaan naar de echt pure auto's gaat gewoon niet meer. Fabrikanten hebben zich ook aan allerlei veiligheidseisen te houden, die een hoop gewicht toevoegen. En 90% van de mensen vind het gewoon hartstikke mooi die gadgets en schermen. Auto's worden gemaakt voor de massa.
 
Om dat binnen de grenzen van de wet te kunnen doen moet je de L-categorie in (micro-auto's en 3-wielers). Die zijn steeds vaker elektrisch en zijn inderdaad nogal no-nonsense, althans sommige. En dat kunnen gerust bruikbare zijn die (toegegeven wel op topsnelheid rijdend) een vrachtwagen ook op de snelweg voor kunnen blijven.

Het is dus te koop of komt te koop. Maar omdat het niet heel erg populair is (kleine aantallen) alsnog relatief duur.

Verder zoals aangegeven: sensoren, veiligheidssystemen, schermen, etc. kost allemaal nauwelijks stroom. De airco/verwarming, stuurbekrachtiging en aandrijving (aerodynamica vooral als grootste weerstand) zijn de energie vreters. Al is elektrische stuurbekrachtiging vele malen efficiënter dan de oude hydraulische.
 
Ik kan je garanderen dat er absoluut geen businessplan te maken valt voor een auto anno 2023 zonder airco, stuurbekrachtiging of elektrische ramen, en dat alles om, wat zal het zijn, 0,5 kW per 100 km te besparen?

Ik denk dat je je wat verkijkt op hoe weinig al die "gadgets" verbruiken relatief tot het verbruik van de motor(en), dat is echt een druppel op een gloeiende plaat. En los van dat, zonder draaiende delen in de versnellingsbak, hoe wil je de snelheid weergeven anders dan met een scherm?
 
Overigens over pure rijervaring: Ik heb een moderne sportwagen. Deze is met benzine maar het model wordt binnenkort vervangen door een elektrische. Mijn uitvoering weegt 1100 kg en een beetje. Een elektrische studie (dus alleen in elkaar gegooid, nog niet uitontwikkeld) woog maar 1400kg met dezelfde prestaties.
Dat geeft wel een puur rij gevoel en is redelijk no-nonsens. Is ook met de benzine erg zuinig mits je niet teveel gas geeft.

Maar...
-Kleine en lage body is heel aerodynamisch maar totaal niet geschikt asl gezinsauto. Ik kan zelfs mijn hond niet meenemen.
-Vrijwel geheel van gelijmd aluminium en hier en daar wat carbon; niet geschikt voor productie in grote aantallen en ook nog eens duur
-Alsnog zit hier airco, stuurbekrachtiging etc in want anders krijgen ze het niet verkocht
-Het was lichter om de auto uit te rusten met schermen en ipv handschakeling elektrische flippers aan het stuur; scheelde echt serieus kilo's tov ouderwetse opzet..
-Idem met de handrem; een elektrische handrem was stukken lichter dan een mechanische - het gewicht compenseert in verbruik ruim voor meer elektriciteitsverbruik
 
Waar ik overigens wel heil in zie is een Lomax/Burton/Patron achtige met EV aandrijflijn, daar zit echt niks op, niet eens verwarming. Aan de andere kant zit de charme van zo'n ding vooral in de eenvoudige techniek, die twee cilinders die guitig onder de motorkap vandaan steken en zo'n leuk sidepipe-je met zo'n karakteristieke roffel. Maar ik denk dat als je echt de optimale range wilt behalen met minimale kosten is zoiets onverslaanbaar denk ik.



 
Ik vermoed dat er in eerste instantie totaal geen winst te behalen valt door het niet aanwezig zijn van die snufjes, niet in het rijbereik en niet in de aankoopkosten.
Maar ik vermoed (weet haast wel zeker) dat er na verloop van jaren echter wel een aardige winst te behalen valt op het onderhoud bij het ontbreken van al die niet noodzakelijke luxe technische snufjes, want wat er niet op zit gaat immers ook niet kapot.
De pest is alleen dat je dankzij de toelatingseisen tegenwoordig gewoon verplicht opgezadeld wordt met een hoop van die storingsgevoelige technische rommel in de auto, en als je dat niet wilt moet je maar heel zuinig zijn op een oldtimer.
 
Zadelsnuiver zei:
Waar ik overigens wel heil in zie is een Lomax/Burton/Patron achtige met EV aandrijflijn, daar zit echt niks op, niet eens verwarming. Aan de andere kant zit de charme van zo'n ding vooral in de eenvoudige techniek, die twee cilinders die guitig onder de motorkap vandaan steken en zo'n leuk sidepipe-je met zo'n karakteristieke roffel. Maar ik denk dat als je echt de optimale range wilt behalen met minimale kosten is zoiets onverslaanbaar denk ik.




Lotus seven (en vergelijkbaar) lijkt me ook wel leuk, probleem is dat het met de accu's meteen zwaar wordt. Natuurlijk nog wel lichter als een "normale" auto, maar ik denk dat het lichte/wendbare karakter er dan wel meteen uit is.

Eigenlijk is een elektromotor ook veel simpeler als een verbrandingsmotor. Komt natuurlijk wel wat bij kijken om die motor netjes af te regelen, en accu's zijn natuurlijk ook een stukje complexe techniek, maar er zijn veel minder bewegende precieze delen. In de basis is een elektromotor veel simpeler (en minder gevoelig voor slijtage) als een verbrandingsmotor.

Maar dat is inderdaad een beetje het probleem van dat soort karakteristieke auto's ombouwen naar elektrisch. Een groot gedeelte van de charme is het geluid, de geur, etc. Met een elektromotor is een heel groot gedeelte van de charme meteen weg.
 
Terug
Bovenaan