rke
Wegverkenner
In het leven maak je vaak een nieuwe start. Ik heb recent nog een nieuwe start gemaakt met een andere relatie, gevolgd door een nieuwe baan bij een ander bedrijf.
In mijn optiek begint een verstandige nieuwe start met een objectieve evaluatie van het oude, gevolgd door een keuze uit de alternatieven. Het heeft mijn voorkeur een lijst te maken van de voor- en nadelen van het oude zodat je de keuze verantwoord kan maken. Laat ik dit eens uitleggen aan de hand van een nieuwe auto kopen.
Je rijdt een oudere auto en je wil dit ding vervangen. Dat kan noodzakelijk zijn, niet meer dan een wens gecombineerd met de mogelijkheid van een andere auto of zelfs een vermoeden dat vervangen een verhoging van je welzijn tot gevolg zal hebben. Misschien kijkt die aantrekkelijk buurvrouw dan een keertje wel jouw kant uit - ik ervaar in zo'n geval toch het prettige gevoel van 'ik ben nog steeds een aantrekkelijke man'.
Ik begin zo'n keuze dus bij voorkeur met een evaluatie. Wat vind ik prettig aan mijn huidige auto en wat heb ik als noodzakelijk ervaren. Naast dit voordelenlijstje maak ik een nadelenlijstje. Denk dan aan 'de stoelen zijn goed', ' de auto is zuinig', 'de auto is niet duur' in het voordelenlijstje versus 'de alarmlichten gaan in bochten onbedoeld aan', 'hij is om de haverklap stuk' en 'hij is lomp groot' in het nadelenlijstje. Ook esthetische en financiele aspecten horen in deze lijsten thuis, ik wil eventueel bewust kunnen kiezen voor een prachtige bolide die een godsvermogen kost.
Uit deze lijstjes kan ik een lijst maken met zaken die ik zeker terug wil vinden in de andere bolide. Mooi of lelijk is niet in lijstjes samen te vatten, maar je maakt ook op het gevoel een selectie van auto die je eventueel zou willen rijden. In die selectie van zeker-niet auto's zitten zeker ook auto's die je op basis van vooroordelen niet wil kopen. Vooroordelen op basis van sociaal inacceptabele argumenten (de kampbak, turkenauto, wietdealersbolide of onbetrouwbaar merk vooroordelen) of vooroordelen op basis van verhalen van mensen die je vertrouwt.
Netto blijft er een lijst over van eisen te stellen aan voertuigen uit een selectie van voertuigen. Voor mensen die particulier een tweedehandsje hopen te scoren is het dan nog even wachten op een geschikte occasion en dan heb je een bolide waarvan je het idee hebt dat hij de komende jaren zal voldoen.
Kiezen met mathematische precisie, de theorie.
Maar, oh heilige euro, ik heb gezondigd.
Mijn relatie liep stuk, en ik zat met een XXL Camry opgezadeld. Prachtige auto, ik heb nog wel eens momenten dat ik er spijt van heb dat ik hem verkocht heb. Maar scheiden betekent ook vermogen verdelen en dat vermogen verdelen betekende voor mij een andere hypotheek. De Camry was wat prijzig, zeker als je het benzineverbruik van een op negen en het feit dat ik nog een aantal andere voertuigen heb staan, meetelt.
Toen de dame van de administratie opmerkte dat zij weer mijn maandelijkse kilometerdeclaratie moest verwerken, maakte ik een foute opmerking. Ik zei: "Heb je een alternatief?". De Camry werd verkocht en er kwam een huurauto van de werkgever voor in de plaats. Een keurige, saaie, uiterst zakelijke, oliegestookte, heerlijke scheurbak. Keuze van de werkgever, een zeer zakelijke Seat Leon TDI.
Jammer genoeg was de bedrijfsaandacht van deze werkgever in mijn twintig jaar bankapplicaties maken en beheren verplaatst van de traditionele proven technology naar het jonge, frisse appjes bouwen. Of de dinosaurus maar wilde opzouten.
Maar dan.
Budget... nul komma niets. Wensen... vier wielen en een stuur. Mogelijkheden... Een goede vriend wist een Peugeot 106 te koop. Mooi blauw, en het ding zag er zowaar heel bruikbaar uit.
Doen, op de fiets in de regen een krat bier en boodschappen halen is geen pretje.
Ik kreeg een korte opdracht in Brussel. De opdracht moest uitgevoerd worden als ZZP-er, als Belgisch ondernemer en er werd aangegeven dat het wenselijk zou zijn als ik in de buurt van Brussel zou gaan wonen. Nu ben ik van nature erg naief, dus ik dacht een studentenkamer te kunnen huren in Brussel.
De studentenkamer is niet gelukt en de opdracht stelde weinig voor. Ik ben dus drie weken lang met de 106 heen en weer gescheurd door de chaos die onze zuiderburen verkeer wensen te noemen. Een specifiek cijfer geeft de Belgische verkeerschaos prima aan: Antwerpse ring, 500 ongevallen per jaar. Dat zijn er bijna twee per dag.
Terwijl ik uithuilde en zocht naar nieuwe uitdagingen (zo heet werk zoeken tegenwoordig), werd ik ineens gebeld door een vriendelijke man. Of ik wel eens op indeed.com keek. Ik heb toen in alle eerlijkheid gezegd dat ik daar slechts zelden keek, de meeste advertenties daar zijn ernstig over de datum. "Ja, ik had je een berichtje gestuurd".
We hebben afgesproken elkaar te ontmoeten en wij kunnen het wel met elkaar vinden. Sinds 1 januari 2018 werk ik voor het bedrijf van deze man en het werken bevalt mij prima. Ja, het salaris is veel minder. Ja, ik heb nu een oude auto van de baas. Maar ik heb wel weer werk en dat is voor een dinosaurus toch een bijzonderheid. Nu nog even volhouden, minstens tot ik65 67 68 69 70 75 80 ben.
Ach, wat kan mij die leeftijd schelen, ik wil niet veroordeeld worden tot het stoeltje bij het raam met de spreekwoordelijke geranium voor mijn neus.
In mijn optiek begint een verstandige nieuwe start met een objectieve evaluatie van het oude, gevolgd door een keuze uit de alternatieven. Het heeft mijn voorkeur een lijst te maken van de voor- en nadelen van het oude zodat je de keuze verantwoord kan maken. Laat ik dit eens uitleggen aan de hand van een nieuwe auto kopen.
Je rijdt een oudere auto en je wil dit ding vervangen. Dat kan noodzakelijk zijn, niet meer dan een wens gecombineerd met de mogelijkheid van een andere auto of zelfs een vermoeden dat vervangen een verhoging van je welzijn tot gevolg zal hebben. Misschien kijkt die aantrekkelijk buurvrouw dan een keertje wel jouw kant uit - ik ervaar in zo'n geval toch het prettige gevoel van 'ik ben nog steeds een aantrekkelijke man'.
Ik begin zo'n keuze dus bij voorkeur met een evaluatie. Wat vind ik prettig aan mijn huidige auto en wat heb ik als noodzakelijk ervaren. Naast dit voordelenlijstje maak ik een nadelenlijstje. Denk dan aan 'de stoelen zijn goed', ' de auto is zuinig', 'de auto is niet duur' in het voordelenlijstje versus 'de alarmlichten gaan in bochten onbedoeld aan', 'hij is om de haverklap stuk' en 'hij is lomp groot' in het nadelenlijstje. Ook esthetische en financiele aspecten horen in deze lijsten thuis, ik wil eventueel bewust kunnen kiezen voor een prachtige bolide die een godsvermogen kost.
Uit deze lijstjes kan ik een lijst maken met zaken die ik zeker terug wil vinden in de andere bolide. Mooi of lelijk is niet in lijstjes samen te vatten, maar je maakt ook op het gevoel een selectie van auto die je eventueel zou willen rijden. In die selectie van zeker-niet auto's zitten zeker ook auto's die je op basis van vooroordelen niet wil kopen. Vooroordelen op basis van sociaal inacceptabele argumenten (de kampbak, turkenauto, wietdealersbolide of onbetrouwbaar merk vooroordelen) of vooroordelen op basis van verhalen van mensen die je vertrouwt.
Netto blijft er een lijst over van eisen te stellen aan voertuigen uit een selectie van voertuigen. Voor mensen die particulier een tweedehandsje hopen te scoren is het dan nog even wachten op een geschikte occasion en dan heb je een bolide waarvan je het idee hebt dat hij de komende jaren zal voldoen.
Kiezen met mathematische precisie, de theorie.
Maar, oh heilige euro, ik heb gezondigd.
Mijn relatie liep stuk, en ik zat met een XXL Camry opgezadeld. Prachtige auto, ik heb nog wel eens momenten dat ik er spijt van heb dat ik hem verkocht heb. Maar scheiden betekent ook vermogen verdelen en dat vermogen verdelen betekende voor mij een andere hypotheek. De Camry was wat prijzig, zeker als je het benzineverbruik van een op negen en het feit dat ik nog een aantal andere voertuigen heb staan, meetelt.
Toen de dame van de administratie opmerkte dat zij weer mijn maandelijkse kilometerdeclaratie moest verwerken, maakte ik een foute opmerking. Ik zei: "Heb je een alternatief?". De Camry werd verkocht en er kwam een huurauto van de werkgever voor in de plaats. Een keurige, saaie, uiterst zakelijke, oliegestookte, heerlijke scheurbak. Keuze van de werkgever, een zeer zakelijke Seat Leon TDI.
Jammer genoeg was de bedrijfsaandacht van deze werkgever in mijn twintig jaar bankapplicaties maken en beheren verplaatst van de traditionele proven technology naar het jonge, frisse appjes bouwen. Of de dinosaurus maar wilde opzouten.
Maar dan.
Budget... nul komma niets. Wensen... vier wielen en een stuur. Mogelijkheden... Een goede vriend wist een Peugeot 106 te koop. Mooi blauw, en het ding zag er zowaar heel bruikbaar uit.
Doen, op de fiets in de regen een krat bier en boodschappen halen is geen pretje.
Ik kreeg een korte opdracht in Brussel. De opdracht moest uitgevoerd worden als ZZP-er, als Belgisch ondernemer en er werd aangegeven dat het wenselijk zou zijn als ik in de buurt van Brussel zou gaan wonen. Nu ben ik van nature erg naief, dus ik dacht een studentenkamer te kunnen huren in Brussel.
De studentenkamer is niet gelukt en de opdracht stelde weinig voor. Ik ben dus drie weken lang met de 106 heen en weer gescheurd door de chaos die onze zuiderburen verkeer wensen te noemen. Een specifiek cijfer geeft de Belgische verkeerschaos prima aan: Antwerpse ring, 500 ongevallen per jaar. Dat zijn er bijna twee per dag.
Terwijl ik uithuilde en zocht naar nieuwe uitdagingen (zo heet werk zoeken tegenwoordig), werd ik ineens gebeld door een vriendelijke man. Of ik wel eens op indeed.com keek. Ik heb toen in alle eerlijkheid gezegd dat ik daar slechts zelden keek, de meeste advertenties daar zijn ernstig over de datum. "Ja, ik had je een berichtje gestuurd".
We hebben afgesproken elkaar te ontmoeten en wij kunnen het wel met elkaar vinden. Sinds 1 januari 2018 werk ik voor het bedrijf van deze man en het werken bevalt mij prima. Ja, het salaris is veel minder. Ja, ik heb nu een oude auto van de baas. Maar ik heb wel weer werk en dat is voor een dinosaurus toch een bijzonderheid. Nu nog even volhouden, minstens tot ik
Ach, wat kan mij die leeftijd schelen, ik wil niet veroordeeld worden tot het stoeltje bij het raam met de spreekwoordelijke geranium voor mijn neus.