A
Anoniem
Guest
Ik moet dit even kwijt.
Ik rij gemiddeld voor het werk 2 dagen per week rond de 500/600 kilometer. Nou zie ik veel gekke dingen, zoals iedereen die veel op de weg zit. Dus ook dat er veel gekke in het verkeer acties uithalen waarvoor je zelf even tot 10 moet tellen.
Gister reden we in onze werkbus (net iets breder dan 2 meter) terug naar huis rond een uur of 15.00. Het was heel druk in het centrum en hierom was er flinke file vorming in de binnenstad. (Afgesloten wegen ivm wat evenementen).
Het stond helemaal vast op een kruispunt vanuit onze weg en hierdoor konden de automobilisten en fietsers niet oversteken. Hier ben ik even gestopt en kon al het verkeer doorrijden. Op het moment dat ik weer doorreed konden we direct door omdat de rij wagen voor ons net weg was getrokken toen we aankwamen.
Hierna moest ik een afslag naar rechts maken. (Zie google maps link) Deze weg is vrij smal en vooral met fietsers erop.
Situatie
Rechts zat 1 fietser waardoor ik de bocht wat minder snel kon maken en nadat ik het verhoogde witte deel voorbij was ging ik de fietser inhalen. Toevallig keek ik net in mijn linkerspiegel en zat er een wagen links van mij die een poging tot inhalen aan het doen was.
Ik schrok me echt rot... Ik kon niet naar rechts gezien daar een fietser zat en snee hem hierdoor dus "af". Hier werd ik goed boos om. Ik frustreer me wel vaker in het verkeer maar wordt niet snel zo boos als op dat moment. Hierna poogde hij weer een inhaal actie maar er zaten meer fietsers op onze weghelft waardoor ik midden op de weg reed om deze in te halen. En hem dus niet kon langs laten. Tevens reed ik ook inmiddels de maximum snelheid op deze weg. Daarbij wel zeggend dat wij een grote bus hebben die vol met gereedschap zit waardoor deze langzamer optrekt dan een persoonswagen.
Gezien ik alleen maar bozer werd knapte er iets bij me. Mijn collega naast me was ook inmiddels boos want het was gewoon gevaarlijk voor ons gevoel. Ik ging op de rem om de bestuurder te laten stoppen. Hierop stapte ik uit en wilde even verhaal halen. Meneer stapte rustig uit en gaf aan dat hij het probleem niet begreep omdat hij gewoon in probeerde te halen op een weg waar dat mocht en dat ik hem afsneed en hem dus verhinderde ons in te halen. Nou gaf ik aan dat de eerste poging inhalen van hem zeer onverantwoord was en niet mocht vanwege de witgeschilderde verhoging waar hij overheen was gereden... Hier gaf hij aan dat hij daar gewoon mag inhalen. Ook gaf ik aan dat er overal fietsers waren en ik hierom niet de ruimte kan maken voor hem en dus niet begrijp dat hij toch denkt in te kunnen halen. Hierbij gaf hij ook alleen maar aan dat hij hier mag inhalen...
Nou gaat het mij er niet om wie hier goed of fout zit. Voor mij gevoel zit hij fout en voor zijn gevoel zitten wij fout..
Waar ik meer mee zit is het gevoel van wanhoop.. Dat het blijkbaar vrij normaal is dat mensen situaties compleet anders dan andere inschatten en hier ook nog eens naar handelen (zelfs gevaarlijk).
Nou zal er niemand perfect rijden en ik zal zeker ook momenten hebben dat ik iets verkeerd inschat. Ik mag alleen toch wel verwachten dat we met het hedendaagse verstand van de mens gevaarlijke situaties, om 2/3 seconde te besparen op de gehele route, vermijden? Nou vertelde een kennis, die tevens mental coach is, mij ooit dat sommige mensen gevaarlijke situaties gewoon niet zien en hier dus ook oprecht niet het probleem van inzien. Dit zijn dus van die dingen die hij bedoelde. Ik had hierin natuurlijk mezelf niet zo op moeten vreten en gewoon rustig en veilig door moeten rijden en dat is achteraf natuurlijk.
Ik weet dat wat ik hier heb gedaan niet correct is en ik gewoon de goede burger had moeten zijn die netjes door had moeten rijden. Dus ik ben hier niet om mijn gelijk te halen of te horen dat ik helemaal fout zit.
Ik post deze topic gezien ik zo geschrokken ben van wat er is gebeurd, mijn eigen reactie vooral en de reactie van deze man. Hierom vraag ik mij af... Wie heeft er nog meer ervaring met soortgelijke situaties of gevoelens in het verkeer? Hoe gaan jullie ermee om? En hoe houden jullie je rustig als je dat lukt?
Ik rij gemiddeld voor het werk 2 dagen per week rond de 500/600 kilometer. Nou zie ik veel gekke dingen, zoals iedereen die veel op de weg zit. Dus ook dat er veel gekke in het verkeer acties uithalen waarvoor je zelf even tot 10 moet tellen.
Gister reden we in onze werkbus (net iets breder dan 2 meter) terug naar huis rond een uur of 15.00. Het was heel druk in het centrum en hierom was er flinke file vorming in de binnenstad. (Afgesloten wegen ivm wat evenementen).
Het stond helemaal vast op een kruispunt vanuit onze weg en hierdoor konden de automobilisten en fietsers niet oversteken. Hier ben ik even gestopt en kon al het verkeer doorrijden. Op het moment dat ik weer doorreed konden we direct door omdat de rij wagen voor ons net weg was getrokken toen we aankwamen.
Hierna moest ik een afslag naar rechts maken. (Zie google maps link) Deze weg is vrij smal en vooral met fietsers erop.
Situatie
Rechts zat 1 fietser waardoor ik de bocht wat minder snel kon maken en nadat ik het verhoogde witte deel voorbij was ging ik de fietser inhalen. Toevallig keek ik net in mijn linkerspiegel en zat er een wagen links van mij die een poging tot inhalen aan het doen was.
Ik schrok me echt rot... Ik kon niet naar rechts gezien daar een fietser zat en snee hem hierdoor dus "af". Hier werd ik goed boos om. Ik frustreer me wel vaker in het verkeer maar wordt niet snel zo boos als op dat moment. Hierna poogde hij weer een inhaal actie maar er zaten meer fietsers op onze weghelft waardoor ik midden op de weg reed om deze in te halen. En hem dus niet kon langs laten. Tevens reed ik ook inmiddels de maximum snelheid op deze weg. Daarbij wel zeggend dat wij een grote bus hebben die vol met gereedschap zit waardoor deze langzamer optrekt dan een persoonswagen.
Gezien ik alleen maar bozer werd knapte er iets bij me. Mijn collega naast me was ook inmiddels boos want het was gewoon gevaarlijk voor ons gevoel. Ik ging op de rem om de bestuurder te laten stoppen. Hierop stapte ik uit en wilde even verhaal halen. Meneer stapte rustig uit en gaf aan dat hij het probleem niet begreep omdat hij gewoon in probeerde te halen op een weg waar dat mocht en dat ik hem afsneed en hem dus verhinderde ons in te halen. Nou gaf ik aan dat de eerste poging inhalen van hem zeer onverantwoord was en niet mocht vanwege de witgeschilderde verhoging waar hij overheen was gereden... Hier gaf hij aan dat hij daar gewoon mag inhalen. Ook gaf ik aan dat er overal fietsers waren en ik hierom niet de ruimte kan maken voor hem en dus niet begrijp dat hij toch denkt in te kunnen halen. Hierbij gaf hij ook alleen maar aan dat hij hier mag inhalen...
Nou gaat het mij er niet om wie hier goed of fout zit. Voor mij gevoel zit hij fout en voor zijn gevoel zitten wij fout..
Waar ik meer mee zit is het gevoel van wanhoop.. Dat het blijkbaar vrij normaal is dat mensen situaties compleet anders dan andere inschatten en hier ook nog eens naar handelen (zelfs gevaarlijk).
Nou zal er niemand perfect rijden en ik zal zeker ook momenten hebben dat ik iets verkeerd inschat. Ik mag alleen toch wel verwachten dat we met het hedendaagse verstand van de mens gevaarlijke situaties, om 2/3 seconde te besparen op de gehele route, vermijden? Nou vertelde een kennis, die tevens mental coach is, mij ooit dat sommige mensen gevaarlijke situaties gewoon niet zien en hier dus ook oprecht niet het probleem van inzien. Dit zijn dus van die dingen die hij bedoelde. Ik had hierin natuurlijk mezelf niet zo op moeten vreten en gewoon rustig en veilig door moeten rijden en dat is achteraf natuurlijk.
Ik weet dat wat ik hier heb gedaan niet correct is en ik gewoon de goede burger had moeten zijn die netjes door had moeten rijden. Dus ik ben hier niet om mijn gelijk te halen of te horen dat ik helemaal fout zit.
Ik post deze topic gezien ik zo geschrokken ben van wat er is gebeurd, mijn eigen reactie vooral en de reactie van deze man. Hierom vraag ik mij af... Wie heeft er nog meer ervaring met soortgelijke situaties of gevoelens in het verkeer? Hoe gaan jullie ermee om? En hoe houden jullie je rustig als je dat lukt?
