A
Anoniem
Guest
Zo'n 2 jaar geleden kwamen we met de trieste mededeling dat de Nissan Figaro eruit zou gaan. Arosa kon tegen een erg scherpe prijs de Ford Fiesta van zijn vader overnemen en de Ypsilon was ons te praktisch om weg te doen. Al met al, dat verhaal kennen de meeste wel...
Al een jaar was Arosa al aan het kijken naar roadstertjes, maar totaal niet praktisch + te hoge kilometerstanden voor wat betreft het budget. Alhoewel wij de Figaro nooit ECHT gemist hebben (wel mooie herinneringen aan), mistten wij beide wel het open rijden. Dus dan ga je soms op internet kijken naar CC's zoals de 207cc, Copen is een comeback-kid in onze zoekcriteria en automatisch eigenlijk kwamen de grotere CC's in beeld.
Waarom dan ? De Fiesta was toch zo goed ? Ja, absoluut. Helemaal niets mis mee. Rijd lekker, betrouwbaar, geen gezeik aan je kop. Helemaal geen problemen mee. Maar het is nooit de keus geweest van Arosa om de auto te kopen vanwege het model, puur het financiële voordeel was hiervan de doorslag. Maar in ruim 2 jaar tijd is er heus wel eens een krasje of deukje bij gekomen. Vervelend, maar hij kon zich er niet echt druk om maken. Net zoals het wassen van de auto, het deed hem weinig. Het was gewoon niet zijn auto. Een erg goede A-naar-B auto, maar meer ook niet.
Zoals gezegd, kwamen de CC's in beeld. Als eerste de Focus CC, daarnaast ook de Megane, de Astra en de Peugeot 307CC. Die laatste eigenlijk weinig naar gekeken. De Megane leek op foto's wat te uitgerekt, bovendien stond het interieur ons beiden niet aan. Laat staan de Astra. Wat een ramp. Dikke min voor de Opel. Van deze 3 zag de Ford er 'standaard' al het netst uit van de 3. En van de Focus was er dus ook dat mooie zacht bruine interieur.
Nog een reden om voor de Focus CC te kiezen, was de bagage ruimte. Van de Astra weet ik het zelf niet zeker, maar door zijn 3 voudige dak heeft hij de kortste kont, dus waarschijnlijk ook de minste ruimte. We hebben een Focus CC zo'n 3 weken geleden bekeken bij Smeeing in Soest en mijn god wat een balzaal in die Ford. Helaas had die Ford een vieze paarse kleur en leek de auto ook niet goed onderhouden te zijn. Een no-go.
Na een Focus te hebben bekeken nabij Alkmaar, viel het oog van Arosa op een exemplaar in het noordelijkste puntje van Limburg. Ze hebben er ook nog een Fiesta staan bijna identiek als die van Arosa en dat leek een goede indicatie te kunnen zijn op een bijzonder goede inruilprijs op 'onze' Fiesta. 2e Paasdag een retourtje Limburg gemaakt en zoals zovaak, mocht ik deze lekkere rit maken. Na een korte introductie mochten we een proefritje maken. Alles even uitproberen en de auto reed echt heerlijk relaxed. Gelijk was de langere wielbasis te merken, als ook de fijne automaat en de rest van het comfort wat de auto te bieden heeft. Zijn er dan helemaal geen nadelen aan deze CC ?
Ja er zat een vervelend plekje op de motorkap door steenslag, daarnaast een vies plekje op de linkerkant, achter het portier van de bestuurder. Hier is waarschijnlijk iets misgegaan bij het poetsen. Hij kwam er gisteren toevallig achter dat er in zonlicht een lichte kras door die vlek gaat. De blanke lak is weggepoetst en moeilijk te herstellen. Een goede vriend van ons had er weinig op aan te merken dus zal het niet zo'n haast hebben om te repareren, maar feit is wel dat de auto voor de rest helemaal strak in de lak zit.
Genoeg geloelt (als DrOetker dr Utker heet), de eerste foto's :
Het rijden is echt heerlijk. Ja, dat open rijden hebben we wel gemist. Ook de automaat is een feest. Traploos, geruisloos sleept hij ons door 4 trappen heen, zonder ons uit te nodigen om hard te rijden.
Je voelt wel dat je met 1400+ kilo op pad bent, maar zover wij hebben begrepen, heeft de Focus CC 2.0 Titanium een aangepast onderstel, vergelijkbaar met de ST.
De aanschaf van deze schitterende CC heeft ook op de Materia invloed. Want nog altijd in de ZW is het geen goedkoop doosje om in te rijden. In Mei gaan we een week naar Texel en daar is de Materia nog erg handig voor, maar daarna zal ik snel gaan kijken voor een simpel klein gebakje. Misschien ga ik de Materia nog wel meer missen dan de Ypsilon en de Figaro, maar ik heb van Arosa wel geleerd dat een auto aanhouden op basis van emoties ook niet altijd verstandig is. Het was leuk, het was weer wat anders, maar in ruim 7 jaar tijd ga ik op zoek naar weer eens een echt eigen wagentje
Al een jaar was Arosa al aan het kijken naar roadstertjes, maar totaal niet praktisch + te hoge kilometerstanden voor wat betreft het budget. Alhoewel wij de Figaro nooit ECHT gemist hebben (wel mooie herinneringen aan), mistten wij beide wel het open rijden. Dus dan ga je soms op internet kijken naar CC's zoals de 207cc, Copen is een comeback-kid in onze zoekcriteria en automatisch eigenlijk kwamen de grotere CC's in beeld.
Waarom dan ? De Fiesta was toch zo goed ? Ja, absoluut. Helemaal niets mis mee. Rijd lekker, betrouwbaar, geen gezeik aan je kop. Helemaal geen problemen mee. Maar het is nooit de keus geweest van Arosa om de auto te kopen vanwege het model, puur het financiële voordeel was hiervan de doorslag. Maar in ruim 2 jaar tijd is er heus wel eens een krasje of deukje bij gekomen. Vervelend, maar hij kon zich er niet echt druk om maken. Net zoals het wassen van de auto, het deed hem weinig. Het was gewoon niet zijn auto. Een erg goede A-naar-B auto, maar meer ook niet.
Zoals gezegd, kwamen de CC's in beeld. Als eerste de Focus CC, daarnaast ook de Megane, de Astra en de Peugeot 307CC. Die laatste eigenlijk weinig naar gekeken. De Megane leek op foto's wat te uitgerekt, bovendien stond het interieur ons beiden niet aan. Laat staan de Astra. Wat een ramp. Dikke min voor de Opel. Van deze 3 zag de Ford er 'standaard' al het netst uit van de 3. En van de Focus was er dus ook dat mooie zacht bruine interieur.
Nog een reden om voor de Focus CC te kiezen, was de bagage ruimte. Van de Astra weet ik het zelf niet zeker, maar door zijn 3 voudige dak heeft hij de kortste kont, dus waarschijnlijk ook de minste ruimte. We hebben een Focus CC zo'n 3 weken geleden bekeken bij Smeeing in Soest en mijn god wat een balzaal in die Ford. Helaas had die Ford een vieze paarse kleur en leek de auto ook niet goed onderhouden te zijn. Een no-go.
Na een Focus te hebben bekeken nabij Alkmaar, viel het oog van Arosa op een exemplaar in het noordelijkste puntje van Limburg. Ze hebben er ook nog een Fiesta staan bijna identiek als die van Arosa en dat leek een goede indicatie te kunnen zijn op een bijzonder goede inruilprijs op 'onze' Fiesta. 2e Paasdag een retourtje Limburg gemaakt en zoals zovaak, mocht ik deze lekkere rit maken. Na een korte introductie mochten we een proefritje maken. Alles even uitproberen en de auto reed echt heerlijk relaxed. Gelijk was de langere wielbasis te merken, als ook de fijne automaat en de rest van het comfort wat de auto te bieden heeft. Zijn er dan helemaal geen nadelen aan deze CC ?
Ja er zat een vervelend plekje op de motorkap door steenslag, daarnaast een vies plekje op de linkerkant, achter het portier van de bestuurder. Hier is waarschijnlijk iets misgegaan bij het poetsen. Hij kwam er gisteren toevallig achter dat er in zonlicht een lichte kras door die vlek gaat. De blanke lak is weggepoetst en moeilijk te herstellen. Een goede vriend van ons had er weinig op aan te merken dus zal het niet zo'n haast hebben om te repareren, maar feit is wel dat de auto voor de rest helemaal strak in de lak zit.
Genoeg geloelt (als DrOetker dr Utker heet), de eerste foto's :
Het rijden is echt heerlijk. Ja, dat open rijden hebben we wel gemist. Ook de automaat is een feest. Traploos, geruisloos sleept hij ons door 4 trappen heen, zonder ons uit te nodigen om hard te rijden.
Je voelt wel dat je met 1400+ kilo op pad bent, maar zover wij hebben begrepen, heeft de Focus CC 2.0 Titanium een aangepast onderstel, vergelijkbaar met de ST.
De aanschaf van deze schitterende CC heeft ook op de Materia invloed. Want nog altijd in de ZW is het geen goedkoop doosje om in te rijden. In Mei gaan we een week naar Texel en daar is de Materia nog erg handig voor, maar daarna zal ik snel gaan kijken voor een simpel klein gebakje. Misschien ga ik de Materia nog wel meer missen dan de Ypsilon en de Figaro, maar ik heb van Arosa wel geleerd dat een auto aanhouden op basis van emoties ook niet altijd verstandig is. Het was leuk, het was weer wat anders, maar in ruim 7 jaar tijd ga ik op zoek naar weer eens een echt eigen wagentje
