Mijn eerste auto had eigenlijk een Opel moeten zijn, omdat we van huis uit Opel reden. Echter waren Opel,s toen hele populaire auto,s en aan de prijs. Kortom te duur voor een student met een bijbaan. Via mijn oma een Ford Fiesta 1.1 uit 1978 op het pad gekomen, zij had een vriendin die had de Fiesta nieuw gekocht en er bijna 10 jaar in gereden en toen weggeven aan haar kleindochter, die had er 5 jaar ingereden en diverse deuken en gescheurde plastic bumpers achtergelaten. De prijs was erg laag en was nagenoeg roestvrij ( had het meeste van zijn leven binnen geslapen) en de grootse deuk die in het voorste spatbord zat kon ik krijgen in dezelfde zwarte kleur op de sloop. Meteen ook chromen bumpers gehaald op de sloop, en gave velgen van een mk2. De auto was probleemloos in het eerste jaar, maar in het tweede begon die te stotteren nooit weten op te lossen. In mijn wijk woonde er destijds een Fiestafan, die de auto graag wou overnemen vlak voor het verstrijken van de apk aan hem verkocht. De zoektocht naar de tweede het moest een Opel worden, had ook meer te besteden want toen destijds net aan mijn eerste vaste baan begonnen. Al mijn vrienden hadden een Kadett D/E of Golfjes of Japanse bommetjes, ik dacht aan een E Kadett met een S motor. Maar ik kwam bij een handelaar in de buurt een mintgroene Corsa A 1.3 S Luxus ( zat helemaal geen luxe op) tegen. De Corsa was lekker rap met deze motor, en ik kon een aantal van mijn vrienden wel aardig bijhouden, in tegenstelling tot de trage Fiesta.Dik 3 jaar door heel Europa ingereden daarna verkocht aan mijn buurjongen. Zelf op zoek gegaan toen naar een Corsa B maar erg populair toen, ik kwam 1 tegen die naar mijn zin was maar werd vlak voor mijn ogen verkocht. Toen opzoek naar alternatieven verliefd geworden op de Colt uit 1992,maar die bij dealer stond was micarood wou ik niet. Bij een Hondadealer kwam ik een donkerblauwe Colt 1.6 16v GLXI tegen, alleen het was een automaat was er sceptisch over maar na een proefrit bleek dat prima.
Daarna nooit meer een Opel gekocht.