Hoe moet het in de toekomst met onze klassiekers?

Als 27-jarige met een vrij recente auto ben ik denk een van de jongste in dit topic. Hoewel ik alleen 1 recente auto rijd zou ik graag nog teruggeworpen willen worden naar het analoge tijdperk door een auto te kopen uit mijn jeugd (jaren 90, jaren 00' e.v.). Ik ben nieuwsgierig of dat nog zal kunnen en maatschappelijk geaccepteerd zal zijn.

Maar ik ben voorzichtig optimistisch en verwacht dat we tot zeker 2045 wel euro95 of euro98 kunnen tanken op een voldoende (maar wel -fors- gekrompen) netwerk van tankstations). Ombouw naar elektrisch doet m.i. geen recht aan welke auto dan ook, doe mij maar het origineel. Onderhoud van oude auto's is een niche waar een kleine groep in springt, dat was zo en zal vast en zeker zo blijven!
 
Muddy Bandit zei:
Dat heeft niets met kop in het zand steken te maken.
Er is in alle branches een chronisch gebrek aan werklieden die nog met de handen willen en kunnen werken, dat heeft totaal niets specifiek met de oldtimerbranche te maken maar is een algemeen gegeven in het ambachtelijke bedrijfsleven... dus volgende week weer een gelijkwaardig NOS artikel over het gebrek aan installateurs, en die week daarop nog een artikel over bouwvakkers en volgende maand over hoveniers?

En voor het gebrek aan werklieden steek ik m'n kop echt niet in het zand, ik zie al enkele decennia dat we in Nederland voor het handwerk steeds meer afhankelijk gaan worden van arbeidskrachten vanuit het buitenland.
Men wil tegenwoordig niet meer een ambacht leren, en de huidige moderne scholen (lees "leerfabrieken" ) zijn ook totaal niet meer gericht op het leren van een beroepsgericht ambacht.
Doorstuderen tot je 30e, en dan maar hopen dat je gelijk een topbaan ergens in de ICT vind waar je zonder enige vorm van praktijkervaring direct op directieniveau binnen kunt stappen om je studieschulden z.s.m. weer af te lossen.
En dan laten we het maar niet verder hebben over de vaak bedroevende arbeidsmentaliteit van een fors deel van de huidige verwende schoolverlaters, het besef dat een inkomen nog wel verdient moet worden en absoluut geen aanwezigheidsgift is ontbreekt bij velen al volledig.
En dat probleem los je 1-2-3 echt niet op... daarvoor zal er enerzijds een stevige mentaliteitsverandering nodig zijn, en anderzijds zal daarvoor een zeer forse wijziging in het onderwijsstelsel gerealiseerd moeten worden waar weer plaats is voor een stukje persoonlijke begeleiding.
Breng die ouderwetse praktijkgerichte ambachtsscholen maar weer terug in het leerstelsel, dan krijgen we weer wat meer vaklieden en wat minder afvallers die met een gesubsidieerd rugzakje of Wajongstempeltje in de maatschappij gedumpt worden.

Dan nog even dit: volkomen eens voor wat betreft jouw opmerking dat het leren van een vak, handwerk of een ambacht een herwaardering verdient binnen onze maatschappij. Het moet maar eens afgelopen zijn met het pushen van kinderen om toch maar die HAVO of atheneneum te gaan doen als hun hart ergens anders ligt en de capaciteiten er alleen zijn dankzij forse investeringen van ouders in tijd en geld (dus intrisiek zijn die capaciteiten er feitelijk niet).

Verder wel een totaal onzinnige en erg generaliserende opmerking over de huidige schoolverlaters. Typisch gezeur van oudere generaties op de jongeren. Er zal statistisch gezien altijd een groep zijn die er met de pet naar gooit of denk dat het ze aan komt waaien. Maar die groep is al decennia statistisch gezien even groot. Ik ben zo'n jongere, van het HBO afgekomen en inderdaad een kantoorbaan (sorry): wij jongeren moeten om enigzins kans te maken op betaalbare huisvesting minimaal 8-12 jaar op een wachtlijst staan of anders je helemaal kleurenblind betalen aan huur aan in het slechtste geval ordinaire pandjesmelkers of als je geluk hebt een van ons allen pensioenfondsen . Van lanterfanten komt dus niet veel terecht, want dan kun je zulks niet veroorloven. Huizen kopen kunnen we toch al niet meer op eigen kracht en dat gaat als er niet iets grondig gaat veranderen ook zeker niet meer gebeuren zonder hulp van ouders die hun overwaarde voor je kunnen verzilveren.
 
Ik ben 35 en heb ook al zo'n 14 jaar een kantoorbaan. Probleem is wel dat iedereen HBO of WO wil doen of daar door de omgeving toe wordt gedwongen. Daarnaast verdient een praktische baan ook minder. Mijn vrouw werkt in de ouderenzorg en heeft opzich intensiever werk dan ik maar verdient nog niet de helft. Zo krijg je dat men liever op een kantoor zit (in de airco, het was koud op kantoor vandaag).
 
Ook ik ben 35.
Ik heb altijd geluk gehad dat mijn interesses precies overeenkomen met wat gunstig blijkt te zijn op de arbeidsmarkt.
Het VWO heb ik niet afgemaakt, maar de Havo wel. Daarna Technische Informatica gaan doen aan de HTS, maar in mn laatste jaar eigenlijk tot de conclusie gekomen dat dat het toch niet was voor mij. De studie wel afgemaakt, ik was er immers toch bijna.
Daarna heb ik aan dezelfde HTS Werktuigbouwkunde gedaan. Omdat er redelijk veel overlapping was met mijn vorige opleiding aan dezelfde school kon ik dat in 3 (en in de praktijk in 2,5) jaar doen.
Na het diploma te hebben gehaald ben ik als engineer in de zwaar transport en kranen wereld terecht gekomen en daar werk ik nu al 10 jaar. Het fijne van mijn functie is dat het 3/4e vd tijd werkvoorbereiding is; veel op kantoor rekenen en tekenen, veel in samenwerking met oa onze buitenploeg. Maar ik ga eigenlijk ook altijd mee tijdens de uitvoering en probeer dan ook op te gaan in ons team door ook mn handen uit mn mouwen te steken.
Waar van een engineer 10 jaar geleden nog verwacht werd om dit te doen, merk je helaas wel dat er steeds meer geroepen word dat een engineer dit niet moet doen of soms niet eens meer uitgenodigd word om mee te gaan met de uitvoering. Een engineer zou daar te duur voor zijn. Terwijl het daadwerkelijk mee uitvoeren van de klus vaak niet alleen leuk is, maar ook erg leerzaam.
Met dit werk had ik het geluk om oa ook op de meest belachelijke plaatsen vd wereld te kunnen werken, wat ook navenant betaalde. Mede hierdoor kon ik een jaar of 7 geleden in de dip vd markt een huis kopen dat ik vorig jaar met meer dan 100% winst kon verkopen. Deze luxe is veel generatiegenoten helaas niet gegeven.

Verder tja, ambachten. In mn vrije uren sleutel ik aan brommers vd jaren 60 en 70 en aan fietsen en ik wil mezelf niet teveel op mn borst kloppen, maar durf gerust te stellen dat ik dat beter kan dan veel mensen die zichzelf tegenwoordig fietsenmaker noemen.
Zo zie ik ook niet meteen een probleem met het gebrek aan monteurs die nog aan oudere autos kunnen sleutelen. Naar mijn mening ben je pas ècht een liefhebber van je auto als je er ook zelf voor kunt zorgen. Je wilt een oldtimer rijden, dan zul je daar ook aan sleutelen. Al dan niet samen of geholpen door een andere liefhebber die wat meer kan dan jij.
 
Hencque zei:
Zo zie ik ook niet meteen een probleem met het gebrek aan monteurs die nog aan oudere autos kunnen sleutelen. Naar mijn mening ben je pas ècht een liefhebber van je auto als je er ook zelf voor kunt zorgen. Je wilt een oldtimer rijden, dan zul je daar ook aan sleutelen. Al dan niet samen of geholpen door een andere liefhebber die wat meer kan dan jij.

Deels kan ik je redenatie wel volgen. Ik probeer ook zoveel mogelijk te doen al gaat dat met ouder soms toch minder makkelijk.

Ook heb ik auto's van een bescheiden budget. Als ik een klassieke Porsche zou hebben wert ik niet of ik daar zelf aan zou gaan sleutelen of dat aan de specialist zou overlaten.

Of ik dan geen liefhebber meer ben? Lijkt mij van wel.
 
Aan een klassieke Porsche zou ik (zover ik mijzelf daartoe in staat acht) net zo graag zelf sleutelen, maar daarmee vind ik mijzelf geen grotere liefhebber van klassiekers dan iemand die zijn klassieker alleen maar poetst. Het sleutelen is een hobby en kan naar mijn idee los worden gezien van de liefde voor klassiekers.

Het nieuwsbericht over het einde aan oldtimers door een gebrek aan monteurs voor oldtimers lijkt mij wat overdreven. Het is slechts een van de factoren. Zo lang het toegestaan blijft om met oldtimers te rijden en brandstof (enigszins) betaalbaar te krijgen is zal er vraag zijn naar monteurs en bij voldoende vraag blijft er ongetwijfeld aanbod. Voor de meeste reparaties kun je nog prima in een willekeurige dorpsgarage terecht en voor meer specifieke kennis en kunde zul je wat verder moeten zoeken, maar ik zie oldtimers eerder om andere redenen verdwijnen dan een gebrek aan monteurs.
 
Ik hoor wel van monteurs die ermee stoppen en wat heel anders zoeken. Zeker monteurs bo en de 40 hebben geen zin in sleutelen aan moderne en elektrische auto's.
 
Terug
Bovenaan