'Detroit needs an atombomb'

Een spookstad: veel meer kan ik niet maken van Detroit. Vorig jaar liep ik er al een paar dagen rond voor een sfeerreportage. Afgelopen zondagavond, zwervend door de straten rond mijn hotel in afwachting van de persdag van de Detroit Motor Show, krijg ik de indruk dat het een jaar later allemaal nog erger is geworden. Ooit trotse wolkenkrabbers staan leeg, de ruiten verbrijzeld, starend over de geruïneerde stad als uit lege oogkassen. De enige mensen die ik tegenkom zijn zwervers. Ik moet er niet aan denken hier dakloos te zijn: het is min vijftien graden en de ijzige wind die over de Detroit River komt aangewaaid maakt de gevoelstemperatuur nog lager. Een paar jaar geleden was ik in Nairobi, in een ontwikkelingsland. Vergeleken met dit lijkt de Keniaanse hoofdstad op Genève. Komt dit ooit nog goed? "Never", antwoordde mijn taxichauffeur vanmiddag stellig op mijn vraag. "Al het werk dat er nog is, gaat naar lagelonen-landen", zei de weggesaneerde GM-medewerker. Een andere chauffeur, die me later terugrijdt naar het hotel, is nog wat uitgesprokener over zijn hometown: "What this city needs, is an atombomb."

Het maakt me allemaal alleen maar benieuwder naar de beurs. Vorig jaar was Roy daar nogal cynisch over. Des te opvallender is het dat het er nu op lijkt dat de Amerikanen hun koppige trots afgeschud lijken te hebben. Downsizing is nu ook hier doorgebroken. De Buick Regal is er alleen nog met vierpitters, 'onze' Focus wordt Fords speerpunt van de komende jaren en op Electric Avenue staan elektrische stadshummeltjes zij aan zij.

Maar of dit de redding is? Niet volgens een groepje demonstranten waar ik later, als ik buitenopnamen van het beursgebouw wil maken, tussen verzeild raak. Ze duwen hun spandoeken gretig voor mijn camera. "We did not cause this crisis!" "Put Michigan back to work!" "Bailout the workers, not the banks!" En, de kers op de taart, een portret van Obama met een Hitler-snorretje: "I've changed". Ik vraag de man die dat bord in handen heeft of hij zich realiseert dat hij, als Obama geen geld in GM en Chrysler had gepompt, al veel eerder op straat had gestaan. "Where're you from?" bijt hij me toe. Op mijn antwoord reageert hij woedend: "The country of abortion and euthanasia!"

Ik geloof niet dat ik deze discussie aan wil gaan en loop terug, de warme tentoonstellingshal in. "Put your hands up for Detroit, a lovely city!" Wat zouden Matthew Dear & Disco D gesnoven hebben voordat ze dat schreven?