Rij-impressie Volvo C30 Polestar

Wanneer een autofabrikant het ontwikkelen van z'n sportiefste modellen uit handen durft te geven, levert dat eigenlijk altijd uitstekende resultaten op. AMG, BMW Motorsport, Quattro GmbH, Renault Sport: allemaal zijn het aan de fabrikant gelieerde bedrijven die behoorlijk de vrije hand krijgen voor de ontwikkeling van supersportieve versies. We zien nu eenzelfde beweging binnen Volvo, dat besloten heeft de racespecialisten van Polestar definitief te omarmen. Het bedrijf racet al vele jaren met allerhande Volvo's en heeft zich sinds kort op tuning gestort. Via het Europese dealernetwerk waren al langer producten van Polestar verkrijgbaar (zowel motorsoftware als onderdelen), al gebeurde er in Nederland nog niet bijster veel op dat vlak. De bekende tuner Heico wordt met deze beweging nu ietwat op een zijspoor gezet. Diens link is er vooral met Volvo Duitsland, niet met Volvo Cars, zo legt een woordvoerder uit. Polestar is daardoor vanaf nu definitief het enige officiële tuningbedrijf van Volvo. Het grootste voordeel voor de klant is dat alle producten (inclusief motortuning) met fabrieksgarantie geleverd kunnen worden. Zo kunnen mensen binnenkort hun S60 D5 laten opwaarderen.

Polestar hoopt echter op meer. Tijdens het uitstapje met de knalblauwe C30 lieten de tuners overduidelijk weten dat hij wat hen betreft daadwerkelijk in productie wordt genomen, maar dat die beslissing elders ligt (bij Volvo dus). Wij zien dat niet gebeuren, maar voor toekomstige versies (er wordt hard gewerkt aan een V60, zo vingen we op) zal het afhangen van hoe deze C30 ontvangen wordt. Daar is het vandaag natuurlijk allemaal om te doen.

Waslijst

Polestar heeft een gewone C30 T5 genomen en tegen zijn testcoureur Robert Dahlgren gezegd: "Hoe wil je hem hebben?" Hij produceerde een waslijst aan eisen, waarmee het bedrijf aan de slag is gegaan. "Ze hebben bijna alles gedaan wat ik wilde", grijnst Robert wanneer ik naast hem instap. "Ik had alleen graag een sequentiële bak gewild, maar dat ging ze wat ver voor wat in theorie een straatauto is." Een 'gewone' zesbak dus. Verder is aan Roberts eisen voldaan. Zo is de T5-motor compleet herzien. Turbo, intercooler, zuigers, uitlaat, nokkenas en nog veel meer: het werd allemaal vervangen. De motor voor de Focus RS (500) volgde eenzelfde route, maar Polestar claimt wel zijn eigen plan te hebben getrokken. "Vergeet niet: dit is en blijft een Volvo-motor."

Het eindresultaat is bijzonder: 405 pk. Dat belooft niet veel goeds voor de tractie, sowieso niet het sterkste punt van een C30. Maar vrees niet, deze Polestar-versie heeft vierwielaandrijving! Er is gebruik gemaakt van de jongste generatie Haldex-koppeling, die op een relatief brave manier het vermogen verdeelt. Maar wat is braaf als je het hebt over 405 pk in een C-segment-auto?

Rijden maar. Helaas is de testbaan zeiknat, dus wemoeten ons wat inhouden. Zeker omdat de auto over geen enkele vorm van elektronische beveiliging beschikt, er semi-slicks onder zitten en de baan geen enkele uitloop kent. Robert rijdt een rondje voor om de baan te laten zien, daarna mogen we zelf. De acceleratie is ... onverstelbaar. Vergeet de Focus RS of de Golf R. Dit is iets compleet anders. Het motorgedrag is wel puur Focus RS: pas dik boven de 3.000 tpm blaast de turbo goed mee en heb je veel kracht voorhanden. Dat korte moment van ultieme kracht doet me meer denken aan mijn laatste rit in een Nissan GT-R. Zeker omdat het 4WD-systeem voorkomt dat er wielen doorslaan, maar gewoon alle pk's meteen op het asfalt brengt. Op de tussensprint is deze Volvo echt ontstellend snel. En lawaaiig ... Geluidsisolatie stond vermoedelijk niet op het lijstje. Denk aan de vijfcilinderdreun van de Focus RS, maar dan véél harder en veel extremer. De wastegate sist niet, maar klinkt als een stoomtrein en bij het opschakelen heb je keiharde knallen uit de uitlaat die doen denken aan de Caterham R500. Bij half gas in lange doordraaiers creëert het blok bovendien een resonerende dreun op het decibelniveau van een drilboor die precies in een frequentie zit om je schedel mee te laten dreunen. Nee, gezapig is-ie niet ...

Dempers, vering en andere onderdelen van het onderstel zijn uiteraard ook aangepast. Omdat de C30 4WD heeft, was een rigoureuze aanpassing van de voortrein zoals in de Focus RS niet nodig. Wel heeft de auto achter een mechanisch sperdifferentieel gekregen. Om de boel op tijd te stoppen, heeft de C30 voor en achter geventileerde en geperforeerde schrijven (vóór 380 mm!) van Brembo.

Door het kletsnatte asfalt kunnen we helaas niet voor honderd procent ontdekken waartoe deze C30 in staat is, maar de balans is wel prima. Op het moment dat de voorwielen gaan glijden, laten we het gas los en meteen komt de kont om op een goed beheerbare manier. Wanneer we bij het uitrijden van een krappe bocht vol op het gas gaan, komt ook het typische Haldex-gedrag boven: geen wielspin, wel onderstuur als je te hard gaat. Powerslides maken kun je vergeten.

Wildste en snelste

Maar wat moeten we ermee? Ook al ontbreekt het deze auto compleet aan verfijning, het is duidelijk dat Polestar op technisch gebied best weet waar het mee bezig is. Zou deze C30 (hypothetisch gezien) op de markt komen, dan heeft Volvo in één klap een van de wildste en in ieder geval de snelste hot hatch ooit. Zelfs een standaard 911 maakt bij het stoplicht geen kans. Klasse is wat anders: in het interieur is op een nogal stijlloze manier gestrooid met alcantara en suède. De prijs zou uitkomen op zo'n € 40.000 zonder bpm, wat hem in Nederland dik € 50.000 zou maken. Het kan wel, al is het nogal ambitieus. Maar toch. Er is al een (erg brave) C30 T5, een extreme over-the-top-uitvoering als deze zou wel van lef getuigen. Als er nu wereldwijd 250 gelimiteerd op de markt zoudenworden gebracht, zijn ze weg voordat je met je ogen knippert. De marketeers van Polestar mogen daarom nu met Volvo in gevecht. Wat is de toegevoegde waarde en hoe extreem kan en mag een Volvo zijn? Lastig, lastig. Mocht onze mening er toe doen, dan willen we in elk geval benadrukken dat er al genoeg gezapige GTI-achtigen zijn. Echte hooligans zijn er echter nauwelijks. Zelfs de alom bejubelde Mégane RS Cup is nogal altijd een mis­dienaar vergeleken met de Mégane R26 R. Dus als je je als nieuwkomer meteen wilt onderscheiden van de massa lijkt ons duidelijk wat je te doen staat.