Test: Porsche 911 Turbo (2010)

De 911 Turbo kreeg een zo goed als nieuwe motor met directe inspuiting. Op de 3,8-liter zescilinder boxermotor zijn vervolgens twee turbo's met variabele geometrie geschroefd. Het vermogen staat nu op 500 pk en uiteraard heeft de Turbo nog steeds vierwielaandrijving om al dat geweld naar het asfalt te krijgen. Nieuw is een PDK-versnellingsbak met dubbele koppeling, die we al eerder in veel andere nieuwe Porsche-modellen zagen. Pure noodzaak wanneer je écht snelle sprinttijden wilt neerzetten. Daarbij word je geassisteerd door launchcontrol (je moet de 911 dan wel uitbreiden met het optionele en dure Sport Chronopackage), zodat je keer op keer een toptijd neer kunt zetten. Vooral het vertrek is een heel sterk punt. Sowieso wordt de 911 geholpen door de gigantisch brede sloffen achter (305/30ZR 19!), maar de elektronica weet gewoon precies hoe de krachten moeten worden verdeeld. De transmissie lijkt daarbij nogal agressief te schakelen; kleng, volgende versnelling. Het motorgeluid is niet eens zo indrukwekkend, het geblaas van de turbo's des te meer. Score? 3,2 seconden naar de honderd, 11,0 naar de tweehonderd. Daarbij zit de Porsche dik onder de fabrieksopgave.

Illegale snelheden
Op de openbare weg moet je hoogst illegale snelheden bereiken om de mogelijkheden van de Porsche optimaal te benutten. De 911 is extreem, hardcore en spannend, een echte sportwagen. Wil je écht hard gaan, of dat nu op het circuit of op de openbare weg is, dan moet je een groot hart hebben of een verdomd goede coureur zijn. De 911 mag dan wel vierwielaandrijving hebben, maar als je in een snelle bocht ook maar een paar procent je gas lift, dan voel je meteen de gewichtsverplaatsing van die zware achterkant waar de motor hangt.
De PDK-transmissie schakelt in de sportiefste stand snel, maar er is altijd even sprake van een denkmomentje na het bedienen van de flippers. Zet je de bak in 'sport', dan is dat ideaal voor een potje boenderen op de openbare weg (wel oom agent mijden, anders heb je aan de eerste twee versnellingen al genoeg ...) en 'sportplus' is juist perfect voor op het circuit: de automaat houdt de toeren dan zo hoog mogelijk. Die modus is perfect. Je hebt nu geen last van trage flipperreacties, want de automaat schakelt zelf met enorme klappen en de klacht dat een automaat in 'S' de toeren te hoog houdt (zoals vaak het geval bij DSG- of S-tronic-bakken), verdwijnt door de aanwezige gulden middenweg.
Zoals gebruikelijk bij auto's van dit kaliber ga je snel veel harder dan je denkt. Gelukkig zijn de remmen op het snelheidspotentieel aangepast. Het levert een extreem korte remweg op. De vierwielaandrijving betaalt zich uit in briljante tractie bocht-uit. Je moet de auto eigenlijk geen moment laten rollen. Rem zo laat mogelijk en zelfs een beetje de bocht in en ga vervolgens meteen op je gas. De brede banden bijten zich vast en denderen in de door jou gekozen lijn de bocht uit. Toch blijft de Turbo een listig ding. Hij heeft namelijk wat last van een losse kont bij het aanremmen en nog meer bij het liften van je gas om je lijn te corrigeren. Nooit ineens honderd procent van je gas afgaan dus!