Mercedes-Benz S 400 Hybrid (2009) - Test

De presentatie van een nieuwe Mercedes-Benz levert altijd een lijstje op met nieuwe afkortingen van systemen waarmee de auto nog vooruitstrevender is gemaakt. Bij de facelift van de S-klasse is dat niet anders. Vooral op het veiligheidsvlak is de auto nog verder verbeterd, Mercedes-Benz is er zelf zodanig van overtuigd dat dit tot minder ongeval leidt, dat wie het rijassistentiepakket aanschaft bij het afsluiten van een autoverzekering via Mercedes-Benz Insurance twee extra schadevrije jaren krijgt. Ook aan het uiterlijk zijn een paar kleine wijzigingen doorgevoerd om de auto's van modeljaar 2009 te kunnen onderscheiden van de voorgaande. Aan de achterkant vallen de verlichtingsunits op met LED-lampjes, aan de voorkant loopt de grille iets dieper in de nieuwe, dikkere bumper en voor wie wil is de auto nu ook op te sieren met optionele strips LED's. Meer nieuws is er te vinden onder de motorkap, voor de dieselaars is er nu de S 350 CDI BlueEfficiency en klap op de vuurpijl is de S 400 Hybrid.

Net als Honda

Alle versies van de S-klasse staan nu op banden die dankzij een andere rubbersamenstelling tot tien procent minder rolweerstand hebben, wat over de hele linie een brandstofbesparing en emissiedaling met zich meebrengt. Bij de 350 CI BlueEfficiency waren ze in Stuttgart al iets verder gegaan en wordt bij stilstand de automatische versnellingsbak losgekoppeld van de motor. Verder zijn de bekende 'trucs' uitgehaald met aerodynamicaverbeteringen waardoor de auto nu volgens opgave goed is voor een gemiddeld verbruik van 7,6 liter diesel per 100 kilometer en een CO2-uitstoot van 199 gram per kilometer, ten opzichte van z'n voorganger een winst van een kleine tien procent.

Het grote nieuws is natuurlijk de S 400 Hybrid, de eerste hybride ter wereld met een lithium-ionaccu en tevens de eerste auto met hybride aandrijflijn van Europese bodem. De opzet van de hybride aandrijflijn is even simpel als doelmatig en doet sterk denken aan wat we bijvoorbeeld bij Honda zien: de elektromotor zit tegen het vliegwiel van de verbrandingsmotor geschroefd, nog voor de versnellingsbak. In principe werkt de 20 pk en 160 Nm sterke elektromotor hierdoor dan ook alleen ter ondersteuning van de 3,5 liter V6 en neemt hij de rol van startmotor waar. De benzinemotor is niet Mercedes-Benz' direct ingespoten CGI-machine, maar een geoptimaliseerde variant van de indirecte inspuiter. De verbetering komt onder andere doordat het zogenaamde Atkinson-principe toegepast wordt. Dit houdt in dat er met de openingstijden van de inlaatkleppen gespeeld wordt, waardoor de motor z'n 279 pk en 350 Nm net wat efficiënter weet vrij te geven.

Straks bij BMW

Het hybridiseren van de aandrijflijn is meer dan alleen maar een elektromotor tussen de aandrijflijn schroeven en er een accu bijplaatsen. Omdat de verbrandingsmotor tijdens stilstand en uitrollen stilstaat worden de pompen van de airco, de stuurbekrachtiging en die van de vacuümpomp van het remsysteem door een elektromotor in beweging gezet en gehouden. Alleen de koelwaterpomp wordt nog mechanisch door de verbrandingsmotor bewogen. De lithium-ionaccu is zodanig onder de motorkap weggewerkt dat er geen ruimte in het interieur of eventueel de bagageruimte hoeft te worden opgeofferd. Mocht de temperatuur te hoog oplopen, dan wordt de accu overigens door de airco op temperatuur gehouden. Dit om hem zo efficiënt te laten werken en ook om de levensduur niet onnodig te bekorten. Overigens zal de techniek die Mercerdes-Benz nu in de S 400 Hybrid gebruikt volgend jaar (maar dan uiteraard met een eigen motor) ook door BMW in de 7-serie worden toegepast.

Zonder wanklanken

Wanneer we het droog bekijken maakt de elektromotor een start-stopfunctie mogelijk, zorgt het hoge koppel van de elektromotor dat er al direct veel trekkracht beschikbaar is, wordt er tijdens het remmen energie teruggewonnen, slaat de verbrandingsmotor al af wanneer tijdens het uitrollen de snelheid onder de 15 km/h komt en levert een en ander een serieuze reductie van verbruik en uitstoot op. Allemaal precies volgens het boekje, maar in deze auto heb je praktisch geen flauw benul van wat zich allemaal aan de andere kant van het schutbord afspeelt, alles werkt vloeiend en perfect alsof het altijd al zo geweest is. Nagenoeg ongemerkt wordt de verbrandingsmotor gestopt en gestart. Het enige waar je aan zou kunnen merken dat de auto anders is dan anderen is het remsysteem. In eerste instantie wordt er alleen op de elektromotor geremd (als een soort retarder (= wervelstroomrem) bij vrachtwagens), pas wanneer meer vertraging gewenst is komen ook de schijfremmen erbij. Dit geeft een fractioneel ander gevoel in het rempedaal. De grote attractie van de hybride aandrijflijn is het hoge koppel van de elektromotor dat al meteen vanaf stilstand beschikbaar is. Geen moment heb je het gevoel dat je trekkracht te kort komt in deze machine die hoofdzakelijk bedoeld lijkt om verwende passagiers op de achterbank te verwennen. Zonder wanklank wordt de auto versneld, keer op keer. Als dit de manier is om de wereld te verbeteren, nou dan graag.