Test: Chevrolet Trax (2013)

General Motors maakt het zichzelf niet makkelijk. Met de lancering van de Mokka lijkt Opel eindelijk weer eens een potentiële kaskraker in handen te hebben, maar de compacte SUV krijgt meteen interne concurrentie: de nieuwe Chevrolet Trax deelt een groot deel van zijn techniek met de Mokka en rolt ook van dezelfde Zuid-Koreaanse band, maar is wel een stukje scherper geprijsd. Bij de basisversie bedraagt het prijsverschil 650 euro, bovendien krijgt de Trax altijd standaard airco mee. En wat ons betreft oogt de wat hoekiger vormgegeven Trax ook nog net even stoerder dan zijn 'Duitse' evenknie, hoewel dat natuurlijk een kwestie van smaak is. De grote tweedelige grille met de klassieke bowtie geeft deze compacte auto een stoer uiterlijk, hoewel er gezien de Koreaanse komaf wel sprake is van enige geschiedvervalsing. Chevrolet laat geen gelegenheid onbenut om de Trax te tonen in een Amerikaanse setting, maar laat de Verenigde Staten nu net één van de weinige wereldmarkten zijn waar dit model niet wordt geleverd… Veel belangrijker is echter wat deze auto te bieden heeft. En om maar gelijk eens met de deur in huis te vallen: Chevy's kleinste heeft voldoende kwaliteiten in huis. Dat begint al met het interieur. Zelfs als je tegen de 2 meter aanschurkt, heb je nog hoofdruimte over als je voorin de Trax zit. En achterpassagiers hebben evenmin te klagen, want hoewel deze auto zo'n 20 centimeter korter is dan een vijfdeurs Opel Astra, kunnen ook langere personen zonder problemen 'achter zichzelf' zitten. Tel daar een kofferbak met een inhoud van 356 liter en een hoge zitpositie bij op en we kunnen stellen dat het SUV-concept ook in het B-segment qua praktisch gebruiksgemak zeker een meerwaarde heeft. Hoewel bij dit soort compacte crossovers feitelijk niemand op vierwielaandrijving zit te wachten, kiest Chevrolet er opvallend genoeg toch voor om de 1,4 liter turbo-benzinemotor altijd aan 4x4-techniek te koppelen. Aan het eind van het jaar verandert dat, dan komt ook deze naar verwachting populairste motorisering beschikbaar met voorwielaandrijving.

Op stal

En daarmee hebben we meteen een pijnpunt van de Trax te pakken: zijn motorenaanbod. Het gamma trapt bijvoorbeeld af met een 1,6 liter benzinemotor met 115 pk, die letterlijk al decennialang in GM-producten is te vinden. Voor een modernere compacte turbomotor ben je voorlopig aangewezen op de 1.4T, die 140 paarden in huis heeft. Maar net als bij veel andere Chevrolet- en Opel-modellen lijkt een deel daarvan altijd op stal te blijven staan. Gevoelsmatig heeft de motor niet gek veel in huis, waarbij gezegd moet worden dat de Trax 1.4 met een gewicht van bijna 1.400 kg ook niet één van de lichtste is. Desondanks bieden turbomotoren tegenwoordig meer pit, onder de 2.000 tpm geeft de Chevy-vierpitter niet thuis. Ook maakt hij een wat rauw geluid, dat redelijk doordringt in het interieur. Dat is bij de 1,7 liter dieselmotor niet anders, qua geluidsproductie ga je met deze diesel minimaal tien jaar terug in de tijd. Niet zo vreemd, want dit motorblok is (hoewel doorontwikkeld) eveneens al flink op leeftijd. Daar staat tegenover dat hij wel lekker veel koppel in huis heeft. Ook zegt Chevrolet te werken aan een betere geluidsisolatie voor de dieseluitvoering, al moeten we het effect daarvan uiteraard nog even afwachten. Zowel de 1.4T als de 1.7D krijgt een handgeschakelde zesbak mee die licht en direct schakelt. Voor de diesel staat een automaat met eveneens zes verzetten op de optielijst.

Comfort

Wat rijden betreft, voert comfort de boventoon. Zo is het windgeruis ondanks de hoge bouw van de auto opvallend bescheiden. Hoewel de 18-inch wielen onder onze testauto de Trax wat stoterig maken op slecht wegdek, is het veercomfort in zijn totaliteit uitstekend te noemen. Tel daar de plezierige voorstoelen, de hoge zit en de goede ruimte-indruk die de Trax biedt bij op en we kunnen stellen dat de nieuwe Chevrolet een heel relaxt rijdende auto is. Ook omdat hij ook bij hoge snelheden opvallend stabiel op de weg ligt, zeker gezien de combinatie van een relatief hoog zwaartepunt en verhoudingsgewijs korte wielbasis. Het onderstel van de Trax stamt in hoofdlijnen van de Aveo, maar het is wel aangepast aan het concept van deze auto. Een pluim verdient de elektrische stuurbekrachtiging, die in tegenstelling tot veel soortgenoten niet kunstmatig aanvoelt en een goed contact met de weg biedt. De tegendruk is bovendien perfect, je voelt goed wat je aan het doen bent.

Hoewel de afwerking op zich netjes is, schalen we de aanblik van het Trax-dashboard toch net wat lager in dan dat van de Mokka. Het digitale instrumentarium oogt bijvoorbeeld ronduit goedkoop en hoort eerder thuis in het A-segment. Bij een auto van ruim 20.000 euro zit niemand te wachten op cijfertjes die van een jaren '80-horloge lijken te stammen. Ook de plastics zijn net een tandje minder hoogwaardig dan in de Opel. Vanaf de LT krijgt de Trax standaard het MyLink-systeem mee, waarmee je via je iPhone of Android-toestel gebruik kunt maken van de navigatie-app Bringo. Leuk bedacht, al moet je wel voor elke aangesloten telefoon 60 euro betalen voor de bijbehorende kaarten. En dat kan dus nog best oplopen als meerdere bestuurders gebruikmaken van de auto. Bovendien viel het systeem bij enkele testauto's diverse malen uit, dus helemaal feilloos werkt het (nog) niet. Leuk is dan wel weer dat MyLink ook zaken als Bluetooth en internetradio biedt. Hoewel Chevrolet links en rechts nog wel wat huiswerk te doen heeft – met name op motorengebied – is de Trax een interessante nieuwkomer in het alsmaar drukker wordende segment der compacte SUV's. Zijn ruimteaanbod en comfortniveau zijn bovengemiddeld, wat geen onbelangrijke aspecten zijn in deze klasse. Tel daar een scherp prijskaartje en een stoer uiterlijk bij op en we durven de voorspelling aan dat dit met afstand de meest succesvolle Chevrolet in ons land gaat worden. Of de Amerikaan met Koreaans paspoort echter ook staande houdt tegen nieuwkomers als de Peugeot 2008 en Renault Captur, zal de toekomst gaan uitwijzen.