Afgestoft: retro-design

Nissan was in 1987 misschien wel de allereerste autofabrikant die doelbewust het verleden in dook. Dat deed het met de Be-1, een klassiek ogende hatchback die later een vervolg kreeg in de bekendere Pao en vertederende Figaro. Met name laatstgenoemde is regelmatig in Nederland te zien, maar voor alle drie de modellen geldt dat ze oorspronkelijk alleen voor de thuismarkt bedoeld waren.

Tien jaar
Tien jaar na de lancering van de Be-1, in 1997, begon de Europese retro-trend. Volkswagen stond in dat jaar aan het begin van een vloedgolf op het verleden teruggrijpende autodesigns die grofweg tien jaar zou duren. De New Beetle werd met zeer veel enthousiasme onthaald en was in het eerste jaar niet aan te slepen, maar bracht uiteindelijk toch niet het succes waarop Volkswagen gehoopt had. Dat lag anders bij het herboren Mini, dat onder de vlag van BMW vanaf 2001 een uiterst succesvolle en heerlijk sturende hatchback voerde. Dat het merk het geslaagde oorspronkelijke design in allerlei nieuwe vormen nog altijd uit te buiten, zal bij iedereen bekend zijn. Dat geldt ook voor de Fiat 500, waarvan de moderne verschijningsvorm dit jaar z'n tiende verjaardag viert. Fiat houdt niet voor niets vast aan het oorspronkelijke ontwerp: "Dit design wordt nog altijd gewaardeerd. Als een nieuwe generatie net te groot of te 'dik' is, mist-ie misschien net dat wat de huidige 500 zo populair maakt", licht de importeur toe.

Cabrio-pick-up
De producten van Volkswagen, Mini en Fiat zijn waarschijnlijk de bekendste retro-modellen, maar tussen 1997 en 2007 zijn er veel meer gepresenteerd. Vooral de Amerikanen doken vól op de trend. Nog voor de PT Cruiser presenteerde Chrysler de Prowler, een moderne interpretatie van de oer-Amerikaanse hotrod. Chevrolet liet zich evenmin onbetuigd en kwam met PT Cruiser-concurrent HHR en de opmerkelijke cabriolet-pick-up SSR. De laatste van de drie grote Amerikaanse autoconcerns, Ford, koos niet het vooroorlogse autodesign, maar juist de jaren 50 en 60 als periode om op terug te grijpen. Dat resulteerde in 2002 in een Thunderbird met 'patrijspoorten', in 2005 gevolgd door een Mustang die duidelijke hints gaf naar lang vervlogen tijden. De in datzelfde jaar verschenen supercar GT gaf geen hints, maar was qua uiterlijk simpelweg een moderne interpretatie van de legendarische GT40. Ook BMW durfde het aan om met een model in de topklasse terug te grijpen op het verleden. De Z8 was in 2000 een meer dan subtiele verwijzing naar de fraaie 507, een auto die die eer zeker verdient.

Blijft het daarbij? Zeker niet! Toyota blikt met de FJ Cruiser op (wat ons betreft) geslaagde wijze terug op oude Land Cruisers, Chevrolet en Dodge gingen met de Camaro en Challenger de Mustang achterna en dan is er nog Wiesmann, dat sportwagens maakt volgens een uiterst traditioneel tekenrecept. De bal ligt weer bij jou: is de retro-trend terecht over z'n hoogtepunt heen, of mag het nog wel even voortduren?