VriMiBolide: Mega Track
Vrijdag, tijd voor de vrimibo. Bitterballen erbij, blokjes kaas, drankje in de hand en praten met collega's over auto's. Zo ga je nog lekkerder het weekend in. Om jullie daarbij te helpen presenteren we elke vrijdagmiddag de VriMiBolide, de auto die de tongen los moet maken tijdens de vrijdagmiddagborrel. Deze week: de Mega Track!
Wat zegt u? Mega? Is dat niet die fabrikant van dat rare open golfkarretje, de Tjaffer? Klopt helemaal! Wat velen echter niet weten is dat de Franse fabrikant begin jaren negentig een wel heel bijzondere supercar heeft geproduceerd. Tegenwoordig lijken crossovers helemaal je-van-het te zijn, maar de Fransen hadden in 1992 al een heel bijzondere mix in elkaar gedraaid. De Mega Track houdt het midden tussen een sportwagen en een SUV. Misschien was BMW dan toch niet zo origineel met zijn X6...
Mooi of lelijk, het kan alle kanten op, maar met de uitstraling van een Dakar-racer is de Mega Track in ieder geval een eersteklas exentriekeling. De kans dat je er op straat tegenaan loopt is bijzonder klein, slechts vijf Mega Tracks zijn de Franse fabriekshallen uitgerold.
De Track staat hoog op de poten en laat zich misschien nog het beste vergelijken met de bizarre LM002, de 'super-Hummer' uit de stallen van Lamborghini. Onder de kap ligt een 6,0-liter V12 afkomstig van de planken van Mercedes-Benz. De twaalfcilinder levert 394 pk en een koppel van 570 Nm bij 3.800 toeren, een heel verschil met de gemiddeld 15 pk sterke tweecilindertjes die moederbedrijf Aixam in zijn brommobieltjes legt. Klinkt die V12 bekend in de oren? Zou zomaar kunnen, het is hetzelfde blok als de Duitse heren destijds in de SL600 hadden liggen. Met een gewicht van 2280 kilo absoluut geen lichtgewicht, maar bij zo'n machtig apparaat zien we dat graag even door de vingers. Wie met een volgetankte Mega-Track op pad ging reed trouwens met een 2390 kilo zware machine over de weg, onder meer dankzij de 110 liter metende brandstoftank.
Wat maakt de Mega Track dan zo bijzonder? Kijk even naar die bodemvrijheid, 33 centimeter tussen de auto en de weg. Tel daar de permanente vierwielaandrijving en de bizarre bandenmaat van R325/50ZR-20 bij op en je hebt een unstoppable force zowel op als naast de gebaande paden. De topsnelheid lag, net als bij zijn Duitse donor, begrensd op 250 km/h. In zo'n 5 seconden denderde het gevaarte naar de 100 km/h. Overigens: de rijhoogte was variabel, voor sprintwedstrijdjes op de weg kon de Mega Track 12 centimeter dichter boven het asfalt worden gelegd.
Goed, naar supercar begrippen geen absolute pottenbreker, maar hou even in gedachten dat met deze exoot ook naast het asfalt heel leuk gespeeld kan worden. Doe dat maar eens na met je Porsche 911 of Ferrari 348 uit dezelfde periode...
Aan de Dakar Rally mocht hij helaas niet meedoen, wel wist de bizarre super-SUV in 1994 de eerste plaats op het Andros Trophy ijsracing-evenement binnen te slepen. Met een spoorbreedte van maar liefst 1,8 meter denderde het apparaat als een gek over het ijs. Met een lengte van ruim 5 en een breedte van 2,3 meter ongelipte de Fransman per definitie niet zo snel aan het oog.
Wie na het zien van deze bijzondere bolide er graag een had willen kopen moet zich even achter de oren krabben. Voor minder dan een half miljoen euro bleef de Mega Track lekker in de showroom staan. De laatste van de vijf Mega Track's rolde in 1995 van de band, waarna hij werd opgevolgd door de Monte Carlo, welke een meer conventionele sportauto is geworden.
Foto's: Cardisiac e.a.