Skoda Fabia Combi 1.2 TDI Greenline (2010)

Volkswagen gaf met de Polo Bluemotion de aftrap voor het belastingvrije dieselen. Dan ligt het voor de hand dat zustermerk Skoda deze ontstekingsloze driepitter ook gaat gebruiken en dat is dan ook het geval. In een foldertje somt Skoda de pluspunten van de Fabia Combi Greenline op: '14 procent bijtelling, geen bpm, geen motorrijtuigenbelasting'. We lezen dat de Fabia 'uitermate zuinig' is en dat het gemiddelde verbruik 'slechts' 1 liter op circa 29,5 kilometer bedraagt. Boven aan de lijst met bezuinigingsmaatregelen staat de 1,2-liter driecilinder dieselmotor. Verder zien we een regeneratief remsysteem (met remenergie wordt de dynamo geactiveerd), een start-/stopsysteem, een versnellingsbak met langere overbrengingsverhoudingen, een sportonderstel en banden met een lage(re) rolweerstand. Alle kleine beetjes helpen immers.
We zitten achter het stuur van de Fabia. De naald van de snelheidsmeter staat bij ongeveer 55 km/h en de schakelindicator maant tot overschakelen. Van twee naar drie? Nee, van drie naar vier! Daarmee daalt het motortoerental naar een luttele 1.300. Bij 70 km/h van hetzelfde laken een pak. Door van vier naar vijf, en weer bedraagt het toerental iets meer dan 1.300. De kleine dieselmotor lijkt het aan te kunnen, maar je moet op dat moment ook niets meer van hem vragen.

Redelijk beschaafd
Dooraccelereren naar 100 km/h wordt een eindeloos verhaal. Om met de rest van het verkeer mee te komen, is het zaak om tot zo'n 2.500 à 3.000 toeren door te halen. Dan valt de machine na het overschakelen terug op een gunstig toerental en dat rijdt net even prettiger. Bij 90 km/h lijkt de motor perfect in balans: je voelt en hoort hem dan niet. En hoewel het een driecilinder betreft, is hij toch redelijk beschaafd. Zeker, je merkt het oneven cilindertal wel, maar niet in hinderlijke mate.
De groene Fabia is voorzien van een sportonderstel en is soms wat stuiterig. Ook hoor je in de Skoda wat windgeruis. Dat de Fabia op de sprint van nul naar honderd de fabrieksopgave niet haalt, kan een gevolg zijn van de redelijk maagdelijke kilometerstand. Het mag best zo zijn dat een motor tegenwoordig niet meer hoeft in te lopen, de ervaring leert dat met name diesels pas na circa 10.000 kilometer lekker 'los' zijn. Dat beïnvloedt niet alleen de prestaties, maar vooral het verbruik. Laten we het daar eens over hebben, tenslotte draait het daarom bij dit 'spaarvarkentje'. We kunnen kort zijn: de dieselconsumptie van dit zogenaamde zuinigheidswonder valt ronduit tegen. Bijna 58 procent meer dan de fabrieksopgave! Een gemiddelde van 1 op 18,9 is verre van indrukwekkend. Op basis van de brandstofinname zou deze auto nooit de fiscale privileges genieten zoals dat nu het geval is. Pleister op de wonde is het feit dat je jaarlijks bijna duizend euro bespaart op motorrijtuigenbelasting en dat je, ten opzichte van bijvoorbeeld een Fabia 1.2 benzine, bijna zeshonderd euro minder aan brandstof kwijt bent. Kortom, je zult niemand horen klagen over het verbruik. En ook niet over de uitrusting, want de groene Fabia is redelijk compleet. Zaken als airco, lichtmetalen wielen en cruisecontrol zijn standaard.