Ferrari 599 GTB Fiorano (2006)

Het circuit van Fiorano vormt het passende decor voor een eerste kennismaking
met de nieuwe Ferrari die naar dit circuit is genoemd. De 5,99 liter metende V12 áchter de vooras is een aangepaste versie van de motor in de Enzo. Met 620 pk levert hij liefst 105 pk méér dan voorganger 575M Maranello. De sensaties worden nog eens vergroot door het hoogtoerige karakter. Pas bij 8.400 toeren per minuut geeft het vijfde en laatste rode LED'je boven in het stuurwiel aan dat het tijd is om op te schakelen. Met de vingertoppen beroer ik de schakelpeddel rechts achter het stuur en 0,1 seconde later staat de gerobot-iseerde zesbak in de volgende versnelling. De honderd wordt bereikt in 3,7 seconden, de tweehonderd in elf tellen. Als top geeft Ferrari 'meer dan 330 km/h' op.

GT-gevoel
Schreven we eerder nog dat we enige moeite hadden met het design van de Fiorano, als je ernaast staat en de lijnen laat bezinken, begint hij steeds meer te kloppen. De klassieke berlinetta-vorm – lange neus, korte kont – wordt gecombineerd met frivole, hoekige details als de welving in de motorkap en sleuven aan de zijkant. Ook de hoge, oplopende schouderlijn geeft 'm een modern tintje.
Binnenin 'n vertrouwd uitziend dashboard.
De klokken, de ronde lucht-roosters, de aluminium knoppen, ze vertonen veel overeenkomsten met de 612 en de F430. Erg fraai is de afwerking met carbon, een mooi contrast met het aluminium en het leer. Voldoende luxe om toch het GT-gevoel te krijgen. De zitpositie is als vanouds en het comfort wordt nog vergroot door de verwarmbare en veelvoudig verstelbare Recaro's, het parkeerhulpsysteem en de 320 liter grote kofferbak.

Topsportniveau
De optionele keramische remmen zijn fenomenaal en voor een auto van dit kaliber eigenlijk een must. Ook het F1-schakelsysteem is nog steeds niet standaard – en dat terwijl naar verwachting meer dan negentig procent van de Fiorano's ermee afgeleverd wordt. De aanpassingen aan de bak zijn dit keer niet uitsluitend software-matig. Zo is er een andere koppeling gemonteerd, met twee platen in plaats van één. Dit systeem heet 'F1-SuperFast' en biedt als belangrijkste voordeel een verhoogd comfort bij lage snelheden.
Daar draagt trouwens ook de souplesse van de V12 aan bij. Dankzij onder meer continu variabele kleppentiming aan zowel de in- als uitlaatzijde is 90 procent van zijn koppel al bij 3.500 toeren beschikbaar. Vloer bij 1.500 toeren het gaspedaal, en de motor pakt zonder morren op. Niet alleen door het schakelsysteem
wordt de toegankelijkheid van deze volbloed vergroot, maar ook door de manettino, de rode draaiknop rechts-onder op het stuur waarmee je de wagendynamiek afstelt. Hoewel het onderstel behoorlijk hard is, raakt de 599 zelfs op korte hobbels zelden uit balans. De grip en de scherpte zijn van topsportniveau. De 599 GTB Fiorano paart extreme prestaties aan een hoge mate van toegankelijkheid. Hij doet over een rondje Fiorano slechts anderhalve seconde langer dan de Enzo.