Opel Speedster (2001)

Voor Opel is de Speedster iets heel bijzonders. Het merk is groot geworden met Corsa"s, Kadetts, Astra"s en Vectra"s. Maar ja, dat soort auto"s doen verdraaid weinig met je imago. En dus staken de Duitsers de koppen bij elkaar. Uitkomst van dit overleg: er moet een supersportieve Opel komen, die nog superexclusief is ook. Nee, het moest dé sportiefste ooit zijn én de exclusiefste. Dat was voor de ontwerpers een mooie opdracht en even later kwamen ze met een studiemodel op de proppen. Zoiets extreems kun je het best eerst maar even testen op het publiek; even kijken of je niet ver bent gegaan. Hij kreeg de naam Speedster (dankjewel Porsche) en stond begin 1999 op de tentoonstelling van Gen?ve en het zal u niet verbazen: de mensen reageerden uitzinning. En dus staat hij nu, twee jaar later, in de showroom tussen de Corsa"s, Astra"s en Zafira"s bij zes Nederlandse Opel-dealers.
Voor berijders van een Speedster is loshalen van de kap een fluitje van een cent. Het instappen is in deze auto wel een hele toer. De Speedster is smal en laag. Het hoogste punt ligt bijvoorbeeld op dezelfde hoogte waar de meeste andere auto"s hun deurgreep hebben. De Speedster heeft nog een extra manco in de vorm van een hele dikke dorpel. A propos pedalen: een smalle auto betekent weinig ruimte en dus zitten de pedalen dicht op elkaar. Een kwestie van gewenning, maar af en toe word je weer even met je neus op de feiten gedrukt als je onbedoeld gas en rem tegelijk intrapt. De Opel Speedster, kost zo"n 90 mille (e 40.840). En da"s een hoop geld. Als eigenaar zul je regelmatig aan geïnteresseerden moeten uitleggen dat het doodnormaal is in zo"n auto de ramen te moeten slingeren, dat stuurbekrachtiging onzin is en uitsluitend de bestuurdersstoel verschoven kan worden. Kortom, elke vorm van luxe ontbreekt. Toch is het niet gek. Het is een minimalistische auto. Waar het om gaat, is rijden, rijden en niets dan rijden. De chauffeur wordt weliswaar getrakteerd op een airbag, ABS en een lendensteun, maar verder is het een kale bak. In deze auto moet je daarom je geld niet terug willen zien in fratsen als elektrische raambediening of centrale vergrendeling. Wat telt is het rijden!

En dus: rijden!

Vol verwachting draaien we de sleutel van de Speedster om. Een aparte startknop indrukken en de motor slaat aan. Met een degelijke kloink leggen we de eerste versnelling in en geven de 2,2-liter de sporen. Aan het motorgeluid ontbreekt elke vorm van spektakel. Gewoon een standaard geluidje. Jammer. Een lekkere snerp of "n mooie brom had de startknopsfeer nog wat versterkt.
De zestienklepper heeft 147 pk en bij 4000 tpm komt het koppel van 203 Nm vrij. Hiermee kun je volgens de fabrieksopgave in 5,9 s naar de honderd. Heel prettig zijn de korte slagen van de bak en die degelijke kloinks als je overschakelt. Haperen doet hij nooit. Het contact met de weg is uitstekend, elke hobbel voel je heel duidelijk en als de weg heel slecht wordt klinkt elke trilling met een mooie metalen echo door het interieur. Maar het is niet zo dat de Speedster daardoor juist heel oncomfortabel is - integendeel. De onderstelontwerpers hebben een soort wonder verricht: hij is buitengewoon comfortabel, maar op het moment dat je graag wilt weten wat de auto doet, voel je álles. Vervelend is het gevoel dat je in het stuur krijgt boven de 130 km/h. Alsof het losgekoppeld is van de wielen. Bochten, daar krijgt hij geen genoeg van. Dít is een echte rijdersauto. De Speedster heeft een remsysteem dat erg lijkt op dat van een normale personenauto: met rembekrachtiging én ABS. Keerzijde van deze "moderne" remmen is dat ze lastiger te doseren zijn en je dus sneller vertraagt dan je eigenlijk zou willen.
We zijn dus heel positief over het rijden met die Speedster. Opel slaagde erin een heel goed rijdende sportwagen te maken, maar bouwde hier en daar toch wat veiligheid in zodat ook de grote massa zonder al te veel problemen kan rijden. En dat bedekt een beetje het pure karakter. Daarmee is het in weze toch een iets andere auto dan halfzusje Lotus Elise, waarbij het allemaal wat puurder is.