TVR Chimaera 400 (1997)

Het merk TVR kent een turbulente geschiedenis. De tegenwoor dige eigenaar Peter Wheeler is verantwoordelijk voor TVR's huidige succes-story, waarvan de door ons gereden Chimaera een van de belangrijkste hoofdstukken is. De Chimaera (spreek uit: Kaimèrha), met zijn acht grommende cilinders onder de kap, is vernoemd naar een monster uit de Griekse mythologie, met een leeuwekop, een geitelijf en de staart van een slang. Overigens zijn alle TVR-modellen vernoemd naar mythologische figuren.

Perfecte afwerking
Uit alles spreekt de kwaliteit en de aandacht voor detail. Dat is wel eens anders geweest. Eerste voorbeeld is de perfect strakke carrosserie, met tal van onverwachte (en moeilijk te maken) details en vormen. Ook het sluiten van de portieren met een solide 'klunk' laat horen dat zelfs Aston Martin hier nog wel iets van kan leren. De uit massief aluminium gemaakte scharnieren van de kofferklep, de ronde pookknop en de deur ontgrendelknop zijn juweeltjes van metaalbewerking. De zachte leren bekleding en het wortelnotehout op het dashboard ronden de Britse ambiance af. Ook de cabriokap verdient alle lof. Hij is opgebouwd uit twee delen. Het bovendeel laat zich als een targadak uitnemen, waarna de achterkant al dan niet wordt neergeklapt. Het geheel sluit perfect, is klappervrij en bestand tegen het snelheidspotentieel van de Chimaera.
TVR weet wat belangrijk is in een sportwagen. De vier liter grote V8 met 240 pk en emmers koppel past prima bij het sport wagenkarakter van de Chimaera. In 5 seconden staat de '100' al op de klok en zo'n 7,5 tel later rij je dik 160. Desgewenst gaat hij dan nog door tot zijn top van 243 km/h. Bij dat alles produceert de krachtbron een donkerbruin gebulder van heb ik jou daar. Al bij het starten van de zware V8 daveren de stei gerpijp-dikke uitlaten dat winkelruiten er van trillen. Iets te veel gas bij het wegrijden en de stratemaker kan aan het werk. Rubberstrepentrekkend en ongedurig zoekend stormt de Chimaera dan richting horizon, ondertussen een geluid produ cerend dat omstanders op z'n minst doet opkijken. Eenmaal op toeren is het alsof een eskader antieke bommenwerpers over komt. In de auto zelf merk je dat niet zo; het motor- en uitlaatgeluid is net sterk genoeg om er lekker van te kunnen genieten. Dat doe je eigenlijk het meest als je langs een muurtje rijdt. Een tunneltje pakken en bewust terugschakelen om het gebulder te versterken en de uitlaat te laten knallen, geeft een kippevel veroorzakende kick.
De uitstekende rij-eigenschappen van de Chimaera komen vooral tot hun recht op bochtige binnenweggetjes. Met het beschikbare koppel kun je natuurlijk schakelarm toeren, maar daar rij je geen sportwagen voor. Bovendien schakelt de bak kort en tref zeker en is het een genot om met je rechterhand en beide voeten de motor zijn toonladders op en af te jagen. Keer op keer laat je de relatief lichte koppeling 'bijten'. Het is met recht een genot voor alle zintuigen om met de TVR Chimaera te rijden. Te meer omdat je met de kap neer en de ramen omlaag deel lijkt te worden van de omgeving. De geuren van hete olie en warm rubber dringen zwak tot je door. Boven de sleuven in de motorkap zindert de lucht. Achter je buldert de uitlaat. Bocht volgt bocht. Af en toe gaat er bewust iets te veel gas op om de kont wat te laten schuiven. Met gas en stuur plaats je de TVR voor de volgende bocht en dan weer... VOL!
Het interieur volgt het karakter van de wagen: sportief, edel en een tikkeltje eigenzinnig. De lederen sportstoelen omhelzen je bijna als een lieve vriendin. De pookknop ligt direct onder je hand. Het airbagloze stuur voelt prettig aan. De instrumen ten in de notehouten omlijsting zijn goed afleesbaar. Ook het pedalenwerk, inclusief ABS-loze remmen, voelt uitstekend. Uniek is de bediening van de portiersloten via een midden op de console geplaatste draaiknop. Draai je hem naar links, dan gaat het bestuurdersportier open; een draai de andere kant op en de deur rechts plopt van het slot.
De Chimaera is een sportwagen die je in elk opzicht kan beko ren. Het is een auto die je heerlijk open kunt rijden, maar ook bij regen - gesloten dan - nog een verstandige keus bl ijkt. De kap laat geen druppel door. Geluid gelukkig wél; ook gesloten blijft de Chimaera een heerlijke bulderwagen.