Skoda Superb Combi 1.8 TSI Elegance (2011)

In de meeste zakenauto's kom je wat comfort betreft niet veel te kort. Dat geldt ook voor de Skoda Superb Combi: een lel van een auto, waarin je zonder moeite ritten van honderden kilometers afraffelt. Onder de Superb zien we een onderstel met een onafhankelijke ophanging met McPherson-veerpoten bij de voorwielen en een moderne multilinkconstructie op de achteras), in combinatie met schroefveren. Bij de afstelling koos Skoda overduidelijk voor 'zacht'. De Superb is zeker geen plankhard geveerde auto, want hij kan goed overweg met slecht wegdek en draaft soepel over drempels heen. De ophanging vangt de bewegingen van de carrosserie daarbij snel op, zonder stoterig te worden. Hierdoor voelt de Skoda duidelijk als een strakke auto. Hij ligt bovendien stabiel in bochten en blijft hierdoor ook goed op koers. Dat betekent niet dat de koersvastheid een heel sterk punt is van de Skoda Superb. Dat geldt met name voor bochten, want over het gedrag in rechte lijn hebben we weinig te klagen. In die bochten voel je in de Superb duidelijk dat je met een bakbeest van een stationcar onderweg bent. Ten eerste reageert de 4,83 meter lange koets met enige vertraging op bewegingen van het stuur, terwijl je goed moet opletten dat het allemaal niet te snel gaat. Duik je namelijk met een relatief hoge snelheid een bocht in, dan laat de Tsjech z'n ongenoegen blijken door richting de buitenkant van de curve te glijden. Nee, onderstuur is de lange Skoda niet vreemd. Ga je echter van je gas af, dan komt de auto weer keurig in het spoor, dus het weggedrag is wel lekker veilig en voorspelbaar. Want nogmaals, de Superb gaat pas glijden als je hem achter de broek aan zit.

Pakezel
Nee, een auto als deze koop je niet voor het hardere ragwerk, maar voor comfort en ruimte. Als het gaat om het aantal centimeters en liters heeft de Tsjech heel veel te bieden. De teller loopt op tot 1.835 liter. De ruimte aan boord van de grootste Skoda begint sowieso al een legende op zich te worden. Voorin heb je om te beginnen al meer dan genoeg plek om je heen, zowel bij je voeten als bij de kruin, maar op de achterbank is het helemaal prima vertoeven. Zelfs met een lichaamslengte van meer dan twee meter kun je achter jezelf zitten en dan nog heb je ruimte over. Mensen van gemiddelde lengte (laat staan kinderen) kunnen een radslag doen.
Binnen in de Skoda gaat het er vooral doelmatig aan toe. De vormgeving is helder en overzichtelijk, de oppervlaktes strak en clean. Je moet je best doen om de Skoda te betrappen op tierelantijntjes. Heel, heel erg zakelijk. Aan de andere kant is de ergonomie helemaal op orde; de bedieningspanelen zitten daar waar je ze wilt hebben en de benodigde informatie verschijnt snel en duidelijk op de diverse displays. Het geheel oogt goed, al zie je in de details dat dit niet de topper uit de Volkswagen-stallen is. De draaiknopjes in het stuurwiel zijn bijvoorbeeld van een hardere soort kunststof gemaakt dan in de Passat, net als de plastics rond de middentunnel en het handschoenenkastje. Het zijn wellicht minieme details, maar die maken toch wel duidelijk dat je geen volbloed luxepaard onder je achterste hebt.