Dacia Duster 1.6 16V 4x2 Lauréate (2010)

Met het stijgen van de welvaart nam de vraag naar kaskrakers af. Dat weerhield Dacia, de Roemeense dochter van Renault, er niet van om in 2005 de Logan op de markt te brengen. Een nogal duffe sedan, waarvan een jaartje later de stationversie volgde, de MCV. Vooral die laatste bleek een schot in de roos. Sinds 2008 hebben we de Sandero en nu is er dan de Duster. Met zijn dikke wielkasten oogt hij stoer, maar je moet dan wel een beetje aangeklede versie hebben. We zagen een basismodel – een witte met stalen wielen – en dat is dan toch wel even slikken. Ziet eruit als een bestelwagen.

In principe is de Duster een voorwielaandrijver, maar tegen meerprijs is hij er ook met vierwielaandrijving, zodat het niet allemaal schone schijn is. En in dat geval mag er 1.500 kg aan de trekhaak, zodat je voor weinig geld een puike trekauto hebt. Hoe kan het dat de Duster zo goedkoop is? Die vraag zal de aarzelende koper waarschijnlijk stellen. De lage prijs is deels te danken aan lage loon- en ontwikkelingskosten en aan de simpele uitrusting. Dat zie je pas wanneer je de auto beter gaat bekijken. Zo ligt er een eenvoudig zeiltje over het bagageruim, is het stuur alleen in hoogte verstelbaar, werkt de koplamphoogteverstelling mechanisch (leuk voor de 2CV-rijders!), hebben de ruitenwissers geen wis/wasfunctie en zijn de achterste zijruiten niet vanaf de bestuurdersplaats te bedienen. De gebruikte materialen zijn niet van de mooiste soort en ESP is slechts leverbaar op de versie met dieselmotor.

Weinig opties

De stoelen zijn van matige kwaliteit en op het instapmodel zijn zaken als airconditioning en zijairbags niet leverbaar. Cruisecontrol of automatische airconditioning is op geen enkele versie een optie. In alle opzichten een beetje terug naar de basis dus en voor hen die niet al te hoge eisen aan een auto stellen, zal dat geen punt zijn. Onder de kap ligt een 1,6-litermotor van Renault, die ook in de Mégane wordt gebruikt. Prima motor wel, waarbij de souplesse opvalt. Je kunt hem in de vijfde versnelling terug laten zakken tot 40 km/h, waarna de machine zonder horten of stoten oppakt. Dat komt dan ook wel weer door de vrij korte eindoverbrenging. Dat heeft vervelende gevolgen op de snelweg, want bij ongeveer 130 km/h op de meter (dat is dan 122 km/h volgens het GPS) draait de krukas een hinderlijke 4.000 toeren per minuut. Dat gaat irriteren. Tot 100 km/h is het allemaal nog wel te doen, maar wie veel op de snelweg zit, zal zich hieraan gaan ergeren.

De besturing werkt licht en zonder gevoel, het schakelen gaat licht, maar met vrij lange slagen. De soepele vering is aangenaam op slecht wegdek, maar wreekt zich bij het nemen van bochten; dan helt de koets behoorlijk over. Kortom, weinig geraffineerd allemaal en dat verklaart dan ook het feit dat Dacia vooral de lage prijs benadrukt. Maar de medaille heeft dus zijn keerzijde ...

Wat prijsstelling betreft kan geen enkele concurrent tegen de Dacia Duster op. Kies je voor de 'rijkst' aangeklede versie, de Lauréate, dan zijn er nog een paar opties leverbaar, zoals lichtmetalen wielen en een radio/cd-speler. Verder valt er weinig te kiezen, tenzij je nog vierwielaandrijving wilt.