Nissan 350Z (2008)

De prijs is natuurlijk één van de sterke punten van de Nissan 350Z. Hij biedt veel voor weinig. Het model loopt alweer vijf jaar mee, maar verouderd komt-ie beslist niet over. Dat geeft maar weer aan dat het design fraai, origineel en vooral tijdloos is. In de loop der jaren heeft de 350Z geen nieuwe bumpers, geen chromen grille of anders gemodelleerde lichtunits gekregen. Tot tweemaal toe is wel het vermogen van de toch al niet krachteloze motor verhoogd. Bij zijn introductie had de 350Z 280 pk. Begin 2006 schroefde Nissan het vermogen op tot 300 pk rond. Een jaar later deden de Japanners er nog eens 13 pk bovenop.
De 313 pk sterke versie kun je herkennen aan z'n motorkap met powerbulge. Deze bult zit er niet uit louter een hang naar machtsvertoon; hij is daadwerkelijk nodig om plaats te bieden aan de 3,5-liter V6. Die krachtbron levert 313 pk en een indrukwekkend koppel van 358 Nm. Daarmee snelt de 350Z in zes tellen van nul naar honderd. De soundtrack van de Japanner is daarbij ongeevenaard. De motor komt gorgelend en blaffend tot leven en maakt donkere, onheilspellende geluiden. Kijk, dít zijn de geluiden die je nekharen doen rijzen. Sprinten is een lust voor het oor; de mechanische geluiden in het vooronder zijn bijna intimiderend.

Last van onderstuur
Maar hard rechtdoor is niet het enige kunstje dat een echte sportauto moet beheersen. Op een bochtig parcours heeft de 350Z het wat moeilijk. Dan moet je in de Nissan echt aan de bak. De Japanner heeft nadeel van de grote hoeveelheid gewicht, vooral op de vooras. Daarop rust de dikke V6. Hierdoor krijgt de Nissan te maken met onderstuur. Het wegschuiven van de voorwielen kun je oplossen door het gaspedaal te vieren, waarna de neus weer in het gareel komt. Maar je kunt ook juist het gaspedaal tegen het schutbord drukken en alle 313 paardenkrachten op de achterwielen loslaten. Nu gooi je de achterkant om en kun je, indien je een geoefend chauffeur bent, een bocht driftend ronden. Belangrijk is dat de Nissan zeer voorspelbaar reageert. Wel laten kort op elkaar volgende linksrechtscombinaties de 350Z enigszins rollen over z'n lengteas.
Op het gebied van remprestaties laat de Nissan jammer genoeg een steek vallen. De remmen lijken al het geweld van de Japanner maar nauwelijks te kunnen beteugelen. Merkwaardig, aangezien de knijpers afkomstig zijn van het ge renommeerde Brembo. Het pedaal voelt wat zompig aan en de remweg van de 350Z is relatief lang. Het ABS grijpt bovendien opvallend snel in.
In het interieur treffen we tamelijk forse stoelen aan. Ze bieden veel steun, maar hadden wel wat dichter bij het asfalt mogen staan. Het vinden van een goede zitpositie door de bestuurder wordt tevens bemoeilijkt doordat het stuurwiel louter in hoogte valt te verstellen en niet axiaal. De 350Z kan aan de andere kant bogen op een speels vormgegeven dashboard.
Het instrumentarium heeft iets motorfiets-achtigs en de drie metertjes midden op het dashboard en een boordcomputer staan racy. Wel stelt het materiaal gebruik enigszins teleur. De kunststoffen zien er nogal hard en goedkoop uit.