Skoda Fabia Combi 1.4 TDI Greenline (2008)

Met de Polo Bluemotion zette VW een nieuwe trend: de bekende techniek van een bestaande auto finetunen voor een bijzonder laag verbruik en sterk gereduceerde CO2-uitstoot. Dus geen hybride aandrijflijnen of ingewikkelde constructies. Als een olievlek breidt het Bluemotion-principe zich binnen het Volkswagen-concern uit. Uiteraard op populaire VW's als de Golf en de Passat, maar ook bij de dochters Seat en Skoda. Wetende dat de Ibiza en de Fabia grote technische verwantschap hebben met de Polo zal niemand er vreemd van opkijken dat er van die modellen sinds kort ook eco-varianten worden aangeboden, bij Seat onder de naam Ecomotive, bij de Tsjechische dochter als Greenline. Zowel de hatchback als de in deze test optredende Fabia Combi is er met het groene etiket, in beide gevallen gaat het om auto's met energielabel B. Dit wordt onder andere bereikt door de verhoudingen in de versnellingsbak zodanig aan te passen dat er op constante snelheid met minder toeren kan worden gereden. Door het weglaten van het reservewiel en de krikset is er tien kilo aan gewicht bespaard. Verder is de luchtweerstand teruggebracht door de aerodynamica aan de onderkant van de auto te optimaliseren en het koetswerk anderhalve centimeter te laten zakken. Skoda had de Fabia helemaal kaal kunnen plukken, net zoals Volkswagen bij de Polo heeft gedaan, maar dat is niet gebeurd.
Levenslust
De Skoda Fabia 1.4 TDI Greenline, zoals de auto voluit heet, is gebaseerd op de Ambiente-uitvoering, wat inhoudt dat de auto onder andere beschikt over cruisecontrol en een boordcomputer met ­verbruiksmeter, net zoals elektrisch ­bediende ramen en halfautomatische airconditioning. Onder de motorkap zit dezelfde driecilinder 80 pk 1,4-liter dieselmotor als in de andere Fabia's Combi, alleen dan wel met licht aan­gepaste elektronica en een roetfilter.
Hoe houdt de auto zich in de praktijk? Om te beginnen heeft de auto met een inhoud van 480 liter voor een compact een indrukwekkend bagagevolume, door de naar binnen stekende wielkasten misschien niet helemaal praktisch vormgegeven, maar vooruit, spullen er in en rijden maar.

Keurig verbruik
Het dashboard is op de overzichtelijke Volkswagen-leest geschoeid. Wanneer we de motor starten, valt het doordringende driecilinder dieselgeluid op. De motor heeft voldoende levenslust om vlot genoeg met het verkeer mee te kunnen komen. Dankzij alle doorgevoerde bezuinigingsmaatregelen wisten we tot een keurig gemiddeld brandstofverbruik van 1:18,7 te komen. Het onderstel is aan de stugge kant. Niet dat het oncomfortabel wordt, maar zeker op korte hobbels komt de auto nogal stoterig over. De bekrachtiging van de stuurinrichting laat nog genoeg informatie door, dat wekt vertrouwen, net als het onderstel zelf. Niet dat de auto met geen mogelijkheid de bocht uit te krijgen is, integendeel (vanwege de eco-banden), maar mocht rijden overgaan in glijden, dan gaat dat mooi beheerst en voorspelbaar.