Lancia Thesis 2.4 JTD 20v Emblema (2004)

De Thesis heeft een vrij conservatieve koets. Maar in de uitwerking hebben de Italianen allesbehalve de traditionele paden bewandeld. Opmerkelijke stijlelementen zijn de ruitvormige koplampen, de fraai over de achterschermen 'gedrapeerde' achterlichtunits en de grote, rechtopstaande grille. De combinatie van scherpe vouwen bovenop de voorspatborden, zachte welvingen van de motorkap en bolle heupen is even wennen. Het contrasterende lijnenspel maakt de Thesis tot een auto die met geen enkele andere te vergelijken is.

Zware metgezel
De automatische versnellingsbak schakelt soepel en gladjes. In de test-Lancia is de bak gekoppeld aan de twintigkleps 2,4-liter common-raildiesel. De jongste dieselvariant van de Thesis maakt in onze optiek net wat te duidelijk gewag van z'n aanwezigheid. Tijdens fel accelereren zet de Italiaan een luide keel op, maar op kruissnelheid is 'ie stiller. De Lancia stuurt fijn, maar wat zwaar en rond de middenstand enigszins vaag door de vrij sterke bekrachtiging. Maar de besturing geeft wel degelijk aan z'n bestuurder door wat er onder de wielen gebeurt. Je merkt ook heel goed dat je met een zware metgezel op pad bent. De 1.790 kilo's manifesteren zich duidelijk. Hoewel de Goodyears het bij het minste of geringste uit gillen, houden ze de Thesis in het juiste spoor. De semiactieve wielophanging vangt de rol- en duikbewegingen van de carrosserie op. Helaas kan dit geavanceerde systeem niet verhinderen dat de koets nogal op een oor gaat hangen in de bocht. De Thesis is afgestemd op maximaal comfort. Dat merk je goed op biljartlakenstrakke snelwegen; de grote Lancia zoeft er met gratie overheen en legt met graagte grote afstanden af. Maar de afstemming van het onderstel kent ook een keerzijde. De Lancia houdt niet van hindernissen als verkeersdrempels en het is dan ook zaak die met enig beleid te nemen. Korte oneffenheden worden nadrukkelijk aan het interieur doorgegeven. De wielophanging lijkt op richels en bobbels ineens keihard te worden.

Vorstelijk
Het binnenste van de Thesis is overduidelijk van Italiaanse snit. De gebruikte materialen zijn echt prachtig; klassieke, met chroom omrande instrumenten (die in het donker schitterend oplichten), een onbewerkte mahoniehouten strip die het dashboard in tweeën deelt en uitnodigend met beige leer bekleed zitmeubilair. De Thesis onthaalt je vorstelijk. De Lancia heeft een omvangrijke standaarduitrusting, maar hoe mooi ook, het interieur van de Lancia is niet perfect. Het stuur staat te vlak, waardoor je het net echt kunt omvatten. Het standaard Connect-systeem (dat een omvangrijk uitrustings- en servicepakket omvat, zoals navigatiesysteem en telefoon) is niet gebruiksvriendelijk en behoeft steeds nadere studie. En elke keer dat je de motor start, moet je op de climate control de gewenste temperatuur opnieuw instellen.
Wie zich wenst te onderscheiden van andere zakelijke rijders, is bij de Lancia Thesis aan het juiste adres. Hij scoort met zijn rij-eigenschappen en zijn stijlvolle uitstraling; in de zakelijke middenklasse niet onbelangrijk. Maar of de Thesis het merk weer kan laten meetellen in de zakelijke middenklasse is de vraag, want het blijft een vreemde eend in de bijt.