Volkswagen Up! 1.0 60pk BMT high up! (2013)

autoreview

Gebruikersreview

13 mei 2016 om 23:08

Uitvoering	Up! 1.0 60pk BMT high up!
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand laatst	71.000 km

Een rugzakje voor een rugzakje

10.000 km
13 mei 2016

Na twee jaar in een Citroën C1 gereden te hebben, die we tweedehands hadden aangeschaft met een kilometrage van 42.000, waren we de pechjes, de kraakjes, de piepjes en de knakjes zat. Eigenlijk waren we van plan een VW Golf te kopen, maar eenmaal in de ruime showroom zagen we onze volgende auto staan: een Volkswagen high-up!. Hij stond prominent in de showroom te glimmen, en we zagen onze namen er al op. Zonder al iets te verwachten nam ik plaats in de auto, en verbaasde me over de relatieve ruimte die ik tot mijn beschikking had. Ook de overige gezinsleden waren dik tevreden. De materialen waren eenvoudig, maar duidelijk van een betere kwaliteit dan onze C1. Alles zag er net iets robuuster en degelijker uit. Eenmaal verleid tot een proefrit vielen me nog wat andere dingen op: de auto laat zich vrij direct en precies besturen, de bekrachtiging van het roer is nergens dwingend of vaag, het zicht rondom is prima, en vooral, de auto is veel stiller dan menig van zijn soortgenoten in deze prijsklasse.

De stoelen bieden voldoende steun maar zijn niet overdreven stevig of hard (iets waar Volkswagen in het algemeen wel goed in is), en de zitruimte achterin is beperkt. Maar als je je bedenkt dat de wielbasis een schamele 2m42 bedraagt, hebben de ontwerpers een ruimtewonder geschapen. De achterbank is eenvoudig, recht-toe-recht-aan met verder weinig steun. Prima voor een zoon van 7, maar ik zal er niet gauw in gaan zitten.

De high-up! is rijk uitgerust met zichtbare en niet-zichtbare opties. Zaken die het leven comfortabeler maken in deze auto zijn onder meer (handmatige) airconditioning, elektrische raambediening, cruise control en parkeersensoren achter die via het navigatiesysteem visueel de afstand tot een obstakel in beeld brengen, ondersteund door een geluidssignaal. Volkswagen heeft deze up! uitgerust met een optie die zij "NAV+more" gedoopt hebben: een afneembare eenheid, geleverd door Garmin, met daarin navigatie met spraakbesturing, bluetooth telefonie, een boordcomputer en een multimediaal interface (sd-kaart, mp3 afspeelmogelijkheid). Via bluetooth kan ook muziek van een ander apparaat, bijvoorbeeld een mobiele telefoon worden beluisterd. De radio heeft prima ontvangst en de geluidskwaliteit via zes luidsprekers is dik in orde.

Ook de uitstraling is nét een klasse beter dan die van de C1. Het dashboard is afgewerkt in fraai zwart hoogglans, dat overigens besmettelijk blijkt voor vette zevenjarige patatvingertjes. Maar een vochtig doekje met wat zeep eroverheen en het straalt weer als vanouds. Ook de lederen afwerking van stuur, versnellingspook en handremgreep dragen bij aan het luxueuzere gevoel ten opzichte van de C1.

Van buiten ziet de auto er goed uit. Een brutale, korte neus die sterk naar beneden helt, met kittige mistlampjes in de voorspoiler en een prominente koplamppartij maken dat deze verschijning zelfverzekerd door het verkeer laveert. Onze kleur, diep zwart metallic, accentueert het pittige uiterlijk van de up!.

De motorisatie is licht (44 kW) en dan mag je ook niet al te veel verwachten. Desondanks komt de auto in het stadsverkeer goed mee, maar moet hij wel een beetje in de toeren worden gehouden. De trekkracht onderin het toerentalbereik, zeg tot circa 2500 t/min, is erg karig. Daar staat tegenover dat de motor niet snel hysterisch van zich laat horen. Deze geluiden komen pas bij zo'n 4500 toeren per minuut opzetten.

Op de snelweg is de auto een lekker rustige metgezel, mits je niet teveel eist van het vermogen. Maar met een snelheid van 130 km/h op de cruise control is het prima toeven en zoeven. Onverwacht lawaaiig wordt het als je bij snelweg-snelheden vanwege mooi weer een raampje open schuift. Het kan aan de windrichting liggen, maar ineens buldert het windgeruis naar binnen. De up! heeft sowieso een wat stroeve relatie met stromende lucht: de windgevoeligheid is opvallend, met wat hardere wind in het vlakke Noord-Hollandse landschap soms zelfs hinderlijk.

In de stad rijdt de auto bijna perfect. Er is werkelijk niets op aan te merken: het sturen gaat soepel en precies, het zicht is onbelemmerd, en de eigenwijsneus past in vrijwel elk parkeergaatje, met name ook die anderen links moeten laten liggen. Dit wordt nog eens vergemakkelijkt door de parkeerhulp, die je in staat stelt om moeiteloos en vlot ieder obstakel achter je tot op 5 cm nauwkeurig te naderen.

Zoals gezegd, de auto komt verrassend ruim over voor zijn werkelijke afmetingen. Ook de bagageruimte is optimaal te benutten. Mede door de lang doorlopende rechte daklijn naar achteren kunnen ook tamelijk volumineuze zaken (zoals een buffetkast) mee met gesloten achterklep en neergelaten achterbanken. Een vlakke laadvloer zou teveel gevraagd zijn, maar veel scheelt het niet.

Voor wat betreft de techniek scoort de auto een ruime voldoende. Volkswagen zorgt er in zijn nieuwe auto's tegenwoordig wel voor dat het technische niveau op orde is. De up! is in alles superieur aan de C1. Alles functioneert zoals je het van een Volkswagen verwacht. Wellicht een puntje dat wat minder scoort is de airconditioning: die is op vochtige herfst- en winterdagen flink bezig om de beslagen voorruit schoon te krijgen.

Al met al is de up! voor ons gezin een leuke auto gebleken, met verrassend veel gebruiksmogelijkheden en een uitrustingsniveau dat zich zonder meer kan meten met de gegoede middenklasse.

up! you go....

71.000 km
14 mei 2016

Inmiddels zijn we ruim twee jaar verder, en staan er alweer bijna 72.000 kilometers op de teller. We hebben de up! op alle mogelijke manieren leren kennen, en weten inmiddels goed wat we aan deze auto hebben (en niet hebben).

Eénmaal heeft de up! ons flink in de steek gelaten. Een euvel dat zich volgens de technici bij Volkswagen "vrijwel nooit" voordoet, manifesteerde zich bij ons wel: een afgebroken bougie. Erg vervelend was dat er metaalsplinters waren gaan zwerven door het motorsysteem en daarbij een cilinder zo hadden beschadigd dat deze vervangen moest worden. Dit gebeurde toen we de auto twee jaar en enkele maanden in bezit hadden, dus na afloop van de fabrieksgarantie. Alle lof voor Volkswagen: de hele storing werd verholpen op coulance, zodat het ons alleen tijd heeft gekost, maar gelukkig geen geld.

We hebben de auto inmiddels ingeruild, onze nieuwe auto wordt in juli geleverd en tot die tijd mogen we nog in de up! blijven rijden. Op zo'n moment gaan de herinneringen terug naar de mooie en minder mooie momenten die we met de up! beleefd hebben. We hebben in ieder geval een berg aan rijervaring opgedaan met deze compacte A-segmenter.

Het is een fijne auto gebleken in het dagelijks gebruik. Het uitrustingsniveau van onze versie omvat onder meer navigatie, parkeersensoren achter, bluetooth telefonie, airconditioning en cruise control, allemaal voorzieningen die het rijden prettiger, comfortabel en gemakkelijker maken. Ook de afwerking is naar onze smaak: niet alleen mooi met een lederen stuurwiel, en lederen accenten op handremgreep en versnellingspook, maar ook duurzaam. Het interieur vergt slechts minimaal onderhoud om er toch mooi uit te blijven zien. De stoelen, degelijk maar niet overdreven stevig, zijn bekleed met een makkelijk te reinigen stof, en past met een donkergrijze kleur prima bij het metallic zwarte uiterlijk van de auto. De rugleuning van de achterbank is in twee ongelijke delen in een handomdraai neerklapbaar, en als je de moeite neemt om de dubbele bodemplank en de hoedenplank te verwijderen ontstaat er zomaar een laadruimte waarmee je menig grotere auto verslaat.

De motorisatie is met 44 kW (60 pk) aan de lichte kant, zelfs voor een auto van dit gewicht. De 0,9 liter driepitter moet flink in de toeren worden gehouden (boven de 2500 t/min) om de trekkracht optimaal te benutten. De schakelassistent wil eigenlijk altijd zo snel mogelijk opschakelen, maar gelukkig is dat maar een advies dat je gerust in de wind kunt slaan.
In de stad kun je goed meekomen zonder dat het rijden een nerveuze aangelegenheid wordt. Je laat weliswaar de gemiddelde middenklasser bij het verkeerslicht niet staan, maar daar staat tegenover dat het brandstofverbruik, ook in stadsverkeer, erg binnen de perken blijft. Ons verbruik over de gehele periode van bijna drie jaar, met ongeveer 50-50 stads- en snelwegverkeer, blijkt uit te komen op iets meer dan 5,4 liter / 100 km (1 op 18,5). En daar hebben we niet echt moeite voor gedaan, we hebben de auto gewoon gebruikt zoals die gebruikt dient te worden.

De besturing is prettig, redelijk direct (typisch Duits) maar nergens dwingend. Was het vroeger nog een uitzondering, tegenwoordig heeft iedere auto stuurbekrachtiging, dus ook deze. De bekrachtiging werkt perfect, het doet precies wat het moet doen en vooral ook niet méér dan dat. Wat wel opvalt is de enigszins stugge vering, die met name de wat kleinere maar fellere oneffenheden in het wegdek onversneden doorgeeft aan bestuurder en inzittenden. Gecombineerd met de lage neus (en de spoiler of wat daarvoor moet doorgaan aan de voorzijde onder de motorkap) betekent dit oppassen bij het passeren van met name te hoge, verkeerd aangelegde of verzakte drempels in woonwijken.

Zoals gezegd, het is een fijne auto in het dagelijks gebruik. Is er dan niets dat wat minder is of beter had gekund? Jazeker! Een paar kleine ergernissen vallen op. Zo is de bediening van het rechterraam alleen mogelijk vanaf het rechter voorportier. Dat is even wennen, als je om welke reden dan ook alleen in de auto rijdt en even het rechter raampje open wil hebben, moet je je dus in een flinke strek wurmen. Wat ook tegen is gevallen is de capaciteit van de airconditioning. Met het gegeven vermogen is dat natuurlijk te verwachten, maar het is best jammer als je nog door een beslagen ruit zit te turen als je al een minuut of wat de motor hebt draaien en de blower op volle kracht tegen de voorruit laat blazen. Ook de zeer beperkte mogelijkheden om zaken op te bergen kn soms tot wat irritatie leiden. In het dashboardkastje past niet veel, eigenlijk is deze ruimte al geheel gevuld met het instructieboekje en een mapje met verzekeringspapieren. Ook het 12V stopcontact (waar bij aflevering een sigarettenaansteker in zit) laat het met een onwillig contact snel afweten.

We hebben veel genoten en ons af en toe geërgerd aan onze up!. We zijn er mee van huis naar kantoor gereden, talloze malen zelfs, en naar de supermarkt, naar het voetbalveld met vriendjes, op weekendjes weg, en één keer hebben we het aangedurfd om met de up! op een langer traject weg te gaan. Een zomervakantie naar Denemarken is ons prima bevallen, zij het natuurlijk dat in Duitsland de bescheidenheid troef is op de rechter rijstrook van de Autobahn. Gelukkig komt de up!, mede door het groot aantal broertjes en zusjes, in het land van Hans Christian Andersen beter tot zijn recht.

Zoontjes van zeven worden binken van 10, en langzamerhand wordt de up! ons te klein. Dat is dan ook de reden dat de up! na bijna drie jaar trouwe dienst de deur uit gaat, waarbij we echt van harte hopen dat hij het leven van iemand anders gaat opvrolijken. Aan de up! zal het niet liggen.....

6,5