Citroën XM D12 (1993)

autoreview

Gebruikersreview

15 mei 2012 om 17:05

Uitvoering	XM D12
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	1993
Jaar van aanschaf	1994
KM-stand bij aanschaf	60.000 km
KM-stand laatst	270.000 km

Langzaam maar zeker!

270.000 km
15 mei 2012

Als je van huis uit besmet bent met het Citroën-virus, de mede patienten onder ons weten precies waar ik het over heb, gaat dat meestal in bepaalde stappen. De stappen die ik, net als de meesten onder ons neem ik aan, moest nemen, waren de beschikbare budgetten. Hoeveel geld kun je voor de heilige koe kapot gooien, zonder eerst jezelf, en later je gezin met kinderen, op water en brood te zetten. Ik ben begonnen met de 2CV, maar die werd de dag dat mijn vrouw zwanger was van de eerste, gelijk maar tot 2e auto bevorderd ivm de vrij magere NCAP score zullen we maar zeggen (zou je ook onder nul kunnen met die sterren?).
Gelijk een familievriendelijk occasion gekocht, uiteraard van het merk met de Chevrons: de BX19RD Break helemaal full option, orginele alu velgen, getinte ramen, stuurbekrachtiging, mistlampen voor, jaja, dat was wat! Die heeft ons jaren trouwe dienst bewezen, tot de LHM leidingen begonnen te roesten en lekten, en er een roestplek/gat in de raamstijl zat net ter hoogte van de bestuurdersplaats. Dit had een lekkage tot gevolg en de stoel veranderde al snel in een spons, waardoor het net leek of je op een wel heel erg jonge leeftijd al aan incontinentie leed...Afscheid van de oude trouwe BX dus, die ons al die jaren dus nooooit in de steek heeft gelaten of op hoge onderhoudskosten had gejaagd. Maar wat nu? Dat het weer een Citroën moest worden, stond buiten elke discussie. De XM was altijd mijn grote liefde, want o wat is het (nog steeds!!!!) een mooie auto!!! Maar wat gaat dat kosten, en welke moet je wel/niet nemen...??? Na wat praten met mensen met kennis en ervaring met de XM, daar dus toch mijn zinnen op gezet.

De speurtocht langs kranten, garages, handelaren en autobladen kon beginnen.
Eind jaren 90 was het internetfenomeen met marktplaats en autoscout nog niet zo actueel, maar per toeval reed ik na mijn werk bij een Mercedes-dealer in de buurt langs, die op het eerste gezicht een pracht exemplaar buiten had staan. Omdat ik toen zelf Mercedes C-klasse reed, ben ik met een dom verhaal naar binnen gelopen om eens naar een E-klasse te komen kijken. Tijdens mijn zwetsverhaal, zo langs mijn neus weg gevraagd, waarom hij in vredesnaam die XM tussen al die mooie 'sterren' had staan. Phoe, die auto was natuurlijk een blok aan zijn been, geen hond die hem wil. Bovendien een reputatie om te janken, want je moest er met een vrachtwagen met onderdelen achteraan rijden, en 5 hotels boeken voor onderweg als je naar de kust en terug wilde. Kortom, een smet op zijn parkeerplaats, en de XM zou het aanstaande weekend eindelijk door een exporthandelaar, die het meeste geboden had, worden afgehaald. Wat dat bod dan wel was geweest (ik kende de verkoper nog goed vanuit mijn schooltijd)? Laat ik zeggen belachelijk laag. En of ik hem dan voor dat bod plus de equivalent van 100 euro extra nog vóór het weekend al zou kunnen afhalen? Kent U het gezicht van iemand die water ziet branden? Nou, die blik dus!! Maar belangrijker was dat hij (na het maken van een proefrit uiteraard) akkoord ging, met als absolute voorwaarde stoepgarantie en aftikken, wegwezen, en nooooit meer terug komen (met de XM uiteraard)!

Gezegd moet worden, dat de eerste serie XM inderdaad op zijn zachtst gezegd een dramatische reputatie had opgebouwd, met alle gevolgen van dien voor de verkoopcijfers, vertrouwen en inruilprijs/afschrijving van de XM. Jammer is, dat de 1e kleine facelift van eind 1992 serie 1993, bijvoorbeeld te herkennen aan de nieuwe lichtknop, ander stuur, en nog wat details, helemaal ge-update was! Alle zwakke plekken en kinderziektes waren er dus zo een beetje uit. Inmiddels was de reputatie wel gemaakt, en probeer daar maar eens verandering in te krijgen bij Jan Publiek en de autobladen!! Bij mijn speurtocht, had ik er dus op gelet dat mijn toekomstige XM absoluut van NA 1992 moest zijn. Die wetenschap ging ik natuurlijk niet aan de Mercedes-man vertellen!!

Ik had uiteraard ook de auto buiten eerst even rustig zonder pottekijkers bekeken, en gelukkig was hij niet op slot. (Welke autodief gaat er nou met een XM vandoor??!!) Er stond 60000km op de klok, net ingereden dus. Het dealer ingevulde onderhoudsboekje zat keurig bij de papieren, waar ook uit bleek dat hij pas een 60000km beurt gehad had, inclusief nieuwe banden en heel belangrijk : bouwjaar 06/1993!! Yesyesyes!!! De auto was rook vrij, brand schoon fluwelen muis-grijs interieur met midden armsteunen voor en achter, werkelijk helemaal als nieuw, in metallic bordeaurood. Spoiler op de achterklep, toerenteller, electrische ramen voor, centrale vergrendeling, echt een mooi komplete wagen, en zeker nieuw was het gewoon destijds ook nog eens een (te?) dure auto!! Geen krasje of deuk te zien, afneembare trekhaak erop en.....als kers op de taart een, weliswaar manuele, AIRCO!! We hebben het nog steeds over een auto uit 1993, toen een airco nog echt weggelegd was voor de 'very happy few'. OK, er lag 200kg stof op van het X maanden buitenstaan, maar met een goede poetsbeurt kon hij quasi zo de showroom weer in! Het was dus een XM 2.1D12 Luxury . Een XM 12 klepper diesel, die ik wilde ivm de kilometers per jaar die we ermee reden en brandstofkosten/verbruik. Deze dieselmotor was dan dus wel zónder de turbo. Verder zaten er de bijpassende aluminium velgen op, wat voor mij het plaatje compleet maakte.
We kwamen uit een BX19RD met 65 pk, dus als je dan naar 83 pk gaat is dat qua gewichts/vermogen verhouding ongeveer het zelfde. Gezegd moet worden dat het uiteraard geen scheur-ijzer was, maar als je een beetje op je toerenteller keek, voelde je mooi waar het 'vermogen' van de 12-klepper een beetje los kwam. Hield je de auto een beetje op die spanbreedte met het toerental, kon je prima met het verkeer mee. HIj reed iig iets vlotter als de BX, maar je voelde vooral dat je met een grotere en volwassen auto op pad was. De BX was tenslotte een klasse kleiner, eind jaren 70 begin jaren tachtig ontwikkeld, en de XM toch weer een 10 jaar later qua ontwikkeling met als doel de Audi/BMW/Mercedes rijders te lokken.. En dat verschil voel je gewoon!! OK, het inhalen e.d. moest je toch even plannen met de agenda erbij om het veilig te doen met deze motor onder de kap, uiteraard een beetje gechargeerd, maar de lezer begrijpt wat ik bedoel! Hellingen in de Ardennen waren ook niet echt haar ding zal ik maar zeggen...

Het starten na een hele tijd stilstaan, ging als het welbekende fluitje van een cent, tot stomme verbazing van de verkoper die er prat op ging dat de accu wel weer leeg zou zijn etc etc. Hij kwam mooi uit de veren, en rijden maar! Het rijden was in één woord zalig! De airco blies ijskoude lucht, alles deed het wat electronica aanging, nog even de auto bij stilstand een paar keer laten zakken en weer in de hoogste stand laten komen om de hydrauliek te testen, maar na het klassieke tikken van de pomp was het stil en bleef het stil. Geen lekken dus, de XM bleef keurig in de hoogste stand staan als je de motor uit zette, en een blije manspersoon was het eindresultaat (lees jubelstemming!! Het gevoel als je je rijbewijs hebt gehaald, zo iets ongeveer!!)) De deal gelijk gesloten, en de dag erna de auto opgehaald. Natuurlijk werd de XM het weekend vertroeteld met een poetsbeurt van het genre top-tot-teen. Toen zag ik pas echt goed wat een schoonheid we gescoord hadden. Inmiddels had ik nog de oude eigenaar via de papieren kunnen traceren, die ook dicht bij woonde, en nog een nieuwe orginele ongebruikte mattenset had gevonden in de garage en de orginele folder. Die mattenset had hij destijds voor de zekerheid extra erbij gekocht...dat soort mensen! Ik kon het gelijk komen halen, want hij kon er toch niets meer mee, geweldig toch!

We hebben de XM ruim 6 jaar en ruim 2 ton naar volle tevredenheid in ons bezit gehad. Het rijden in deze auto was werkelijk een droomvlucht zoals die in de Efteling. Fluweelzacht gleed je van A naar B. Op de autobaan of doorgaande weg, was de XM in haar element. Niet voor de snelle inhaalacties, maar gewoon lekker cruisen. De top lag op de teller bij rond de 180, maar dan brulde de motor wel heel erg. Snelheden tussen de 80 en 130 waren meer haar ding. Aan ruimte en comfort geen gebrek, alle luxe aan boord, werkelijk een dijk van een auto!
Buiten regulier onderhoud, veerbollen en banden waren denk ik de grootste kostenpost, echt nooit problemen gehad. Het was elke dag bij weer en wind gloeien en starten maar. De XM sliep altijd buiten en heeft ons al die jaren nooit in de steek gelaten! Ook van roest was na al die jaren geen sprake. Het verbruik zat in de mix rond de 1 op 15, wat voor zo een grote auto in die tijd keurig is naar mijn mening. Er werd ook normaal gereden, en relatief veel snelweg, dus dat kwam het verbruik zeker ten goede. Met een 80 liter tank kon je dus wel even vooruit!! OK, het was geen lekker pittig karretje te noemen, eerder het genre deinend slagschip, onthaasten zouden ze het nu noemen! Want dat was het wel! De auto straalde zo een souvereiniteit en rust uit. Hij bleef ook mooi in het straat beeld passen, en we zijn er ook echt altijd heel zuinig op geweest om hem mooi te houden en technisch topfit. Dat vertaalde zich in relatief lage onderhoudskosten. Bovendien hadden we een 'mannetje' die zwaar Citrofiel was die het onderhoud super en voordelig deed. Dat scheelde natuurlijk ook een slok op een LHM-borrel!

Maargoed, de dame kwam op leeftijd en de 3 ton naderde. Rijp beraad en advies van ons 'mannetje' met ruime XM ervaring met hoge kilometerstanden, leerde dat er nu toch wel vroeg of laat zware onderhoudskosten in de pijpleiding zaten, dus was het misschien verstandiger om de auto nu weg te doen voor een andere XM (meer smaken waren er dus niet, laat dat duidelijk zijn!!!).

Ik heb onze XM destijds verkocht (nadat ik eerst een vervangend exemplaar gevonden had!!! Zie mijn andere revieuw) op zo een mooie automarkt, en is uiteindelijk naar Rusland gegaan waar de koper hem als taxi wilde gaan gebruiken. Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, want daarvoor was hij zeker geschikt. Misschien jammer dat de XM haar carriëre zo heeft moeten eindigen, maar de auto was ook niet bijzonder genoeg om hem op te nemen in de collectie van het Autotron... Voor mij blijft de XM een fantastische, tijdloze klasse auto, waar ik, als ik er onderweg eens een mooie zie rijden, het enige echte citroën 'gevoel' heel erg mis...