Fiat Barchetta 1.8 16v (1997)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Barchetta 1.8 16v |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1997 |
Jaar van aanschaf | 2007 |
KM-stand bij aanschaf | 67.000 km |
KM-stand laatst | 130.000 km |
ERVARINGEN
- 111.000 km
Ondanks dat ik bijna 3 jaar met veel plezier in de Panda gereden heb bleef een langgekoesterde wens kriebelen. Ik wilde een sportieve open auto en liefst een Italiaanse. Al vanaf de introductie in 1995 had ik een zwak voor de Fiat barchetta. Na talloze internetzoektochten naar een betaalbare en goede barchetta heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en een rood exemplaar van 1997 op de kop getikt. Belangrijk voor ons was dat de auto in originele staat verkeert en niet verpest is door allerlei spoilers, verlagingsets etc. Ik kon het echter niet laten om het Fiat embleem voor en achterop de auto te laten vervangen door RVS barchettalogo’s, vind ik er net wat stoerder uitzien, samen met witte zijknipperlichten zijn dat wat modificaties die de auto in mijn ogen nog net wat fraaier maken. Maar verder blijft het voor mij een tijdloze en schitterend gelijnde spider, waar je verder geen toeters en bellen aan moet hangen.
Het was wel even een raar idee om een jonge auto van 2004 in te ruilen voor een auto uit 1997, maar de staat van de auto en het enthousiasme van de dealer die zich specialiseert in Italiaanse sportieve auto’s maakte dat we de knoop hebben doorgehakt. Dit is echt een auto die je koopt met je hart! Geruststellend is het feit dat de dealer een half jaar garantie gaf op de wagen.
Rijden:
Nu toeren we dus alweer een viertal weken rond in onze rode barchetta en tot nu toe tot volle tevredenheid. In vergelijking met de Panda rijdt dit een stuk sportiever. Uiteraard merk je wel dat je 130 PK ipv 60 PK onder het rechter pedaal hebt, maar ook de wegligging en de verdere bediening (koppeling en besturing) van de auto zijn een stuk strakker en zwaarder. Deze auto daagt je als het ware uit om een bocht eens wat sneller te nemen, bochtige trajecten zijn een feest met deze auto doordat hij in de bochten mooi strak blijft rijden en geen last heeft van overhellen of zo. Mocht je iets te hard gaan dan is het liften van het gaspedaal voldoende om de auto weer in het goede spoor te krijgen. Aanvankelijk moest ik wel wennen aan de remmen, deze leken in eerste instantie niet veel te doen. Echter al snel bleek dat deze juist prima te doseren zijn en bij hogere snelheden juist veel gevoel in het pedaal bieden waardoor je op de millimeter precies kunt remmen. Ook de besturing is een stuk zwaarder dan ik gewend was, maar is wel zeer direct en precies. Als ik nu weer overstap in een andere auto dan moet ik in het begin elke keer weer wennen aan het feit dat de bediening een stuk minder communicatief is en alles nogal vaag en licht aanvoelt!
Het verbruik lijkt mee te vallen, hoewel dit afhankelijk is van de mate van enthousiasme waarmee het gaspedaal bediend wordt. Als ik inga op het uitdagende karakter van de auto dan haal ik ongeveer 1 op 11, maar het is me ook al eens gelukt om een tank met 1 op 13,5 leeg te rijden. Vergeleken met de Panda waar ik meestal ook maar 1 op 14 mee reed vind ik dit niet slecht voor een sportieve auto met 1.8 motor.
Comfort:
Ondanks het sportieve karakter biedt de auto genoeg comfort, al op de eerste dag dat ik hem in bezit had heb ik een rit van 450 kilometer gemaakt zonder een centje pijn. De sportstoelen bieden overal genoeg steun en op de snelweg biedt de vering genoeg comfort. Tot 130/140 is het ook prima rijden op de snelweg met het dak open zonder windschot. Met de zijramen omhoog blijft de wind goed uit de cabine, je voelt de wind alleen iets aan je rug ’trekken’ desondanks toch een windstop aangeschaft om ook op koudere dagen van het open rijden te kunnen genieten. Wat verder het comfort dient is de eenvoudige bediening, alles zit goed onder handbereik en je hand valt als het ware vanzelf op het korte pookje. Onder het rijden heb ik al snel de neiging om de rechter arm lekker relaxt op de middenarmsteun te leggen en zo vanuit de pols te schakelen.
Verder is de auto voor een spider behoorlijk stevig, je hoort weinig rammels of kraakjes en de auto voelt als geheel stevig aan.
Dagelijks gebruik:
De auto wordt als tweede auto dagelijks gebruikt voor woon-werkverkeer en is daar praktisch genoeg voor. In de kofferbak is genoeg ruimte voor de aktetas en de wekelijkse boodschappen gaan er ook wel in. Het blijft wel elke keer uitkijken bij het sluiten van het kofferdeksel, deze komt nogal fragiel over en een beschadiging in de lak is zo gemaakt door een ring. Jammer genoeg biedt het interieur minder bergruimte, omdat er een tweede airbag in de auto zit is het dashboardkastje komen te vervallen. Het kastje in de middenconsole wat overblijft biedt weinig ruimte, er past nog geen CDdoosje in. En dan blijft er nog een kaartenvakje aan de bestuurderskant over als bergplaats voor de kleinigheden die je mee de auto in neemt.
Met het dak dicht neemt de overzichtelijkheid bij het achteruitrijden wel af en ook ontstaat er dan een blinde hoek aan de rechterzijkant. Dit is echter een kwestie van wennen, de buitenspiegels zijn groot genoeg en zo in te stellen dat er toch voldoende overzicht over de auto is.
Maar deze auto is natuurlijk vooral bedoeld om lekker open van te genieten, de bediening van het dak is simpel en licht zodat je ook snel het dak opent als het weer het toelaat. De afdekplaat maakt er met het dak open vervolgens een mooi plaatje van. Handig is ook het feit dat er een waarschuwingssignaal klinkt als de afdekplaat niet goed gesloten is, dit gebeurt ook als het kofferdeksel niet goed dicht zit. Dit wil namelijk nog wel eens voorkomen omdat je het deksel voorzichtig dichtdrukt.
Update
16 december 2007 89.000 kilometer
Inmiddels een kleine 10.000 kilometer gereden sinds we de barchetta in ons bezit hebben. Dit zijn probleemloze en vooral heel plezierige kilometers geweest tot nu toe!
Ondertussen wel de stoelen laten opvullen omdat op langere ritten bleek dat met name de bestuurdersstoel wel wat doorgezeten was en de schuine zitpositie die dit opleverde op den duur vermoeiend wordt.
De kachel doet goed zijn best en is zeker berekend op temperaturen rond het vriespunt, een hardtop staat dan ook nog niet op het wensenlijstje. We hebben zelfs nog open gereden bij een temperatuur van 10 graden, met het windscherm erop en de kachel vol aan is dit prima te doen! Bij lagere temperaturen durven we de kap niet omlaag te doen omdat het plexiglas achterruitje dan stug aanvoelt er we bang zijn dat deze kan breken als hij wordt dubbelgevouwen.
Update 20 januari ’08 90.200 kilometer
Inmiddels Xenon laten monteren, wat een verschil met halogeen! Om het zo origineel mogelijk te houden is er gekozen voor een set met 6000 K, dit is wit met een hele lichte blauwe gloed. Helaas was 4000 K (is witter) niet leverbaar. Eindelijk worden de bermen verlicht en zie ik een lichtbundel voor de neus en heb ik niet meer het gevoel “op de tast” in het donker te rijden. Voor het mooie zijn er meteen witte LEDlampjes voor het stadslicht gemonteerd. Het geheel geeft een wit lichtbeeld met een lichtblauwe zweem.
Update 25 april ’08 94.000 kilometer
Ons bootje bevalt nog steeds prima, de winter is weer voorbij en we rijden alweer enige weken lekker met de kap open rond! Dank zij het windscherm waardoor de warmte van de kachel in de auto blijft en hinderlijke wervelingen van de wind uit blijven is het bij 2 graden boven nul met het zonnetje erbij heerlijk open toeren. Zaak is dan wel om de achterruit voordat het dak geopend wordt even met een föhn te verwarmen om breken van het acrylglas te voorkomen. Inmiddels ook alweer twee ritten met de barchettaclub meegemaakt, 16 maart de opening van het cabrioseizoen in Lelystad en afgelopen weekend genoten van de bloesem in de Betuwe. De vakantie is inmiddels ook geboekt, de barchetta mag mee naar Italië om te gaan toeren door de Dolomieten (Stelviopas!) en via Veneto zal de reis eindigen aan de Bloemenriviera.
Update 13 augustus ’08 101.000 kilometer
In mei hebben we met de barchetta meegedaan aan de 4-landenrit, vanuit Eindhoven ging de rit via België naar Luxemburg en vervolgens via Duitsland weer terug naar Nederland. Dit alles over secundaire wegen. Een erg leuke ervaring om hier aan mee te doen, helemaal toen bleek dat we van de ruim 400 deelnemers als 120ste zijn geëindigd! Het doel is namelijk om de rit met een gemiddelde snelheid van 40KM/H af te leggen. Hier hebben we niet echt op gelet. Misschien onnodig om te zeggen dat het een plezier was om met de barchetta over de smalle en bochtige wegen te rijden. Het sportief afgestemde onderstel kwam onder deze omstandigheden goed tot zijn recht. Maar ook in het dagelijkse gebruik bevalt “ze “ nog altijd prima en krijg ik regelmatig positieve reacties als ik met de barchetta ergens kom voorrijden. Inmiddels is de auto helemaal overgespoten omdat de rode lak kleurverschillen vertoonde en ook niet helemaal vrij was van krassen. Nu staat ze er dus weer helemaal strak bij! Eind volgende week wordt de boeg van ons bootje richting Italië gericht en gaat ze mee naar haar geboorteland. Dit wordt vast weer genieten van lekker sturen over de bergpassen en toeren langs de boulevards in de barchetta. Tijdens de 4 landenrit kwam een probleem met de handrem aan het licht en afgelopen zondag tijdens een toertocht in Friesland nog een bruikbare tip gehad van een medebarchettist, zie ook bij problemen.
Update 17 augustus ’08 102.000 kilometer
Vandaag de auto helemaal schoongemaakt en opnieuw in de was gezet (5 stappen plan van Meguiars) zodat ze helemaal tiptop is voor de rit naar en door Italië. Een bezoek aan de fabrieken van Lamborghini en Ferrari staat in de planning, het zou leuk zijn als het lukt om de barchetta met een Italiaans raspaard op de foto te zetten!
Update 3 september ’08 105.000 kilometer
Net terug van een rondreis door Noord Italië van een kleine 3.000 kilometer en de barchetta heeft het prima gedaan. Natuurlijk is het wat minder comfortabel reizen dan in een gesloten auto doordat je de geluiden om je heen beter hoort, maar het was zeker geen afzien. De stoelen bieden ook meerdere uren achter elkaar genoeg steun om weer fit uit de auto te stappen. Op de heenreis door Duitsland wel met gesloten dak gereden, dit was op de Autobahn met bijbehorende snelheden toch wel prettiger. Maar eenmaal in Italië de tolwegen zoveel mogelijk gemeden en genoten van het open toeren over de regionale wegen. Ook de Stelviopas gereden, daar bleek de motor krachtig genoeg om ons vlot door de haarspeldbochten te trekken en ook de precieze besturing en het stevige onderstel kwamen hier goed van pas. Een hoogtepunt op de reis beleefden we in Modena bij een bezoek aan de Lamborghini fabriek, in verband met tv-opnamen stond de Reventon voor het pand! Hebben deze in actie kunnen zien en horen! Uiteraard ook even de kans waargenomen om de barchetta met deze bijzondere auto op de foto te zetten! Het viel ons verder op dat er in Italië zelf weinig barchetta’s rondreden, we hebben er alleen 1 zien staan bij de Fiat fabriek in Turijn (Lingotto).
Met wat passen en meten is ook alle bagage van twee personen voor 10 dagen in de kofferbak gegaan en hebben we de ruimte voor het dak niet hoeven te gebruiken als opbergplaats waardoor we onderweg van hotel naar hotel heerlijk open hebben kunnen rijden.
Update 29-01-09, 111.000 kilometer
Auto doet het nog altijd prima, wel vanaf december last gekregen van een gonzend geluid van achteren, zie ook bij problemen.
PROBLEMEN
- 111.000 km
Een vreemd probleem, de originele radio heb ik dmv een speciaal dashboardmasker laten vervangen door mijn eigen Sony MP 3 speler. Het rare was echter dat er dan een storing aan de rechterkant optrad in de speakers. Ook andere radio’s gaven dit effect, alleen een Medion van de Aldi deed het samen met de originele radio wel goed. Na onderzoek door de jongens van het inbouwstation waar we goede ervaringen mee hebben bleek dat de rechter speaker contact maakte met het metaal van de carrosserie wat bij de sterkere radio’s tot sluiting leidde. Dit euvel was dus simpel (en gratis, waarvoor hulde!) door hen op te lossen waardoor ik nu weer geniet van prima geluid door de Infinity speakers.
Verder hield de auto de eerste kilometers nogal in bij bepaalde toerentallen, waarschijnlijk te wijten aan het feit dat de auto door de vorige eigenaar niet zo intensief werd gebruikt en een poos heeft stilgestaan. Ook zat er wat onbalans in de banden. Deze problemen zijn door de dealer naar behoren opgelost en de auto rijdt nu weer als een zonnetje.
Verder hebben er zich geen problemen voor gedaan, we hopen uiteraard dat dit zo blijft!
update 16 december 2007 89.000 kilometer
Tijdens de huidige donkere maanden valt wel op dat de koplampen weinig licht geven. De standaard H1 lampen zijn al vervangen voor Phillips Night Guide lampen, maar nog altijd is de opbrengst niet optimaal. Zijn ons inmiddels aan het oriënteren op Xenon conversiesets. Dat vervangen van de lampen valt trouwens nog niet mee omdat de units moeilijk bereikbaar zijn en er weerbarstige veertjes in de unit zitten die je dus niet moet laten losschieten!
Update 25 april ’08 94.000 kilometer
Op een gegeven moment viel me op dat de barchetta wat zwabberig door de bochten ging en ook verkeersdrempels etc werden moeizaam genomen. Ook maakte de auto nogal eens een zijstap als er over een hobbel gereden werd. Een bezoek aan de dealer bevestigde het vermoeden dat de schokdempers achter aan vervanging toe waren.
De achterklep en motorkap lieten zich moeilijk sluiten, het kwam regelmatig voor dat op de plaats van bestemming aangekomen de achterklep weer in een kierstand open bleek te staan. Ook de motorkap wilde nogal eens uit de vergrendeling schieten als deze open was geweest.
Verder hadden we al langer last van vocht in de achterlichten en was het motorblok wat vochtig (zweten). Aangezien we in mei een 4-landenrit gaan maken waarbij België, Duitslang en Luxemburg aangedaan zal worden en de barchetta ook nog een rit naar Italië voor de kiezen zal krijgen was dit alles reden genoeg om de auto wat eerder dan gepland een grote beurt te laten geven.
Grote beurt
Bij bovengenoemde beurt is ook meteen de distributieriem vervangen, hierbij is meteen de nokkenasversteller gecontroleerd. Een bekend probleem bij dit type motor met variabele kleptiming is slijtage aan de nokkenasversteller wat zich uit in een barchetta die klinkt als een auto met dieselmotor. Vervanging bleek echter niet nodig te zijn. De vochtige achterlichten zijn droog gemaakt en door de dealer gekit, 1 unit was gescheurd deze is vervangen door een nieuw exemplaar. In verband met het vochtige motorblok is de klapdekselpakking vervangen. Tevens bleek de motor inwendig behoorlijk vervuild te zijn, waarschijnlijk ten gevolge van het lang stilstaan bij de vorige eigenaar. Daarom is er een Motor Forte Flush behandeling uitgevoerd. Ook de remvloeistof is vervangen. De kabels van motorkap en kofferdeksel zijn gesmeerd. Voor de rest was er sprake van normaal onderhoud.
Het effect van de grote beurt is goed merkbaar, de auto heeft nog nooit zo strak op de weg gelegen en is nu ook een stuk comfortabeler op klinkerwegen en verkeersdrempels. Ze is nu ook een stuk makkelijker in de hand te houden op minder gladde snelwegen omdat de zijsprongetjes tot het verleden behoren. Blijkbaar zijn de achterschokdempers nooit helemaal 100% geweest. Ook loopt de motor mooier en lijkt hij beter aan het gas te hangen. Bijkomend voordeel is dat de laatste twee tankbeurten een lager verbruik laten zien (1 op 12,8 en 1 op 13,5!). De beurt was niet goedkoop maar wel de moeite waard gezien het effect wat deze heeft gehad. We gaan nu met een gerust hart de langere tochten maken die op de planning staan.
De barchetta is voor de beurt twee dagen bij de dealer geweest, in deze periode een splinter nieuwe Bravo T-jet 120 meegekregen als leenauto, prima service dus en meteen een goede gelegenheid om eens met deze Italiaanse schone kennis te maken. Ik was aangenaam verrast door de kracht van de 1.4 turbomotor in deze toch best forse auto. Samen met het stevige onderstel en de precieze directe besturing maakt dit de Bravo tot een sportief te rijden auto die er ook nog eens super uitziet!
Update 13 augustus ’08 101.000 kilometer
In de bergen in Duitsland bleek bij het parkeren op een berghelling dat de handrem niet goed werkte, dit tot de grote schrik van een kennis die onze achterbumper wel erg snel op de neus van zijn Limited Edition barchetta af zag komen. Onderzoek bij de dealer wees uit dat de handremkabels vervangen moesten worden.
In de afgelopen periode zijn we bij vlagen geconfronteerd met het afslaan van de motor bij weinig toeren. Bijvoorbeeld bij het terugschakelen naar de tweede versnelling voor een bocht of als je de auto laat uitrollen voor het stoplicht. Dit is een euvel wat soms weken niet voorvalt en dan in ene een aantal keren achter elkaar voorkomt. Ik zocht de oorzaak in andere benzine, vochtig weer etc. Afgelopen zondag was het weer raak tijdens een toertocht met 5 andere barchetta’s door Friesland. Volgens een andere deelnemer is een vervuilde stationair-regelaar de boosdoener van dit euvel. Een afspraak met de dealer om dit schoon te maken is inmiddels gemaakt, moet natuurlijk niet in Italië voorkomen met een stel haastige Italianen achter je!
Update 17 augustus ’08 102.000 kilometer
Afgelopen vrijdag bij de dealer geweest voor het schoonmaken van de stationairregelmotor. Deze was niet zo erg vervuild, maar het gasklephuis des te meer. Verder vertelde de monteur dat dit type motor (welke ook in de Stilo geleverd is) bekend staat om een onregelmatige stationairloop. Even de boardcomputer resetten door de accu los te koppelen en de min een poosje tegen de pluspool te houden zou de oplossing zijn. En inderdaad, momenteel regelt het stationair toerental keurig af op 750 toeren en is de motor niet meer afgeslagen. Hopelijk blijft dit zo. Verder nog even de banden laten balanceren omdat er nog een kleine onbalans bij 100km/h in zat.
Update 3 september ’08 105.000 kilometer
Eenmaal zijn we op de vakantiereis geconfronteerd met een haperende versnellingsbak, dit deed zich voor nadat door een lange file de motortemperatuurmeter aardig was opgelopen en we de motor even uit hadden gezet voor een tankstop en een kleine pauze. Hierna lieten de versnellingen zich moeilijk in leggen. Verder in de file de motor steeds maar laten draaien en toen heeft dit euvel zich niet meer voorgedaan. Maar even in de gaten houden!
Update 29-01-09, 111.000 kilometer
Vanaf december kwam er een gonzend geluid van rechtsachter. Mijn eigen vermoeden was een versleten wiellager. Omdat mijn Fiat dealer niet naast de deur zit en het een drukke periode was ben ik met dit euvel naar een fastfitter gegaan. Na onderzoek en een proefrit kwam deze tot de conclusie dat niet het wiellager de oorzaak van het gegons was maar de banden. Deze zouden "gecupt" zijn. Hier schijnen Pirelli's snel last van te hebben en dit komt veel voor bij lichte auto's met wat meer vermogen??
Afijn, nieuwe Pirelli's laten monteren en inderdaad, het gegons was een stuk minder, maar nog niet helemaal over! Dus in januari toch maar eens naar Vledder gereden en de eigen dealer bevestigde mijn vermoeden dat het wiellager versleten was. Leer van deze ervaring: er gaat niets boven de merkdealer! Waarschijnlijk had ik me de nieuwe banden kunnen besparen. Maar goed, het rijd nu in ieder geval weer lekker rustig.
Update
- 130.000 km
Nog altijd rijden we met veel plezier en zonder problemen met de barchetta. Inmiddels staat er al weer ruim 130k op de teller. In het afgelopen jaar hebben zich geen noemenswaardige problemen met de auto voor gedaan. Na een tip van een kennis hebben we een open luchtfilter gemonteerd en sindsdien loopt de motor een stuk mooier. Hij hapert niet meer en is na de montage van het filter ook nooit meer afgeslagen. Bijkomend voordeel: de barchetta maakt nu een heel stoer laag brommend geluid bij optrekken vanuit lage toeren, en reageert nog iets vinniger op het gaspedaal. Ook lijkt het verbruik iets gedaald te zijn door het luchtfilter.
Om het geluid nog verder te verbeteren is er ook een Remus sportuitlaat onder gekomen. Deze geeft stationair een mooi laag en donker geluid, bij hogere snelheden blijft het geluidsniveau wel beschaafd en dringt het zich ook niet op bij langere snelwegritten.
Als laatste in november de originele PVCkap welke er nog steeds opzat! laten vervangen door een nieuwe stoffen kap. De originele kap was nog wel waterdicht maar werd wel hard minder. Het kunstof begon af te brokkelen en de rubbers die op de carrosserie aansluiten begonnen ook steeds verder af te scheuren. Nu staat de barchetta er weer helemaal strak en fris bij. Sinds november heeft "ze" ook een Italiaans familielid erbij gekregen, de Opel is ingeruild voor een rode Panda 100HP. Beide italiaanse "bellezza's" gaan nu dus geregeld samen even een rondje toeren wat vaak ontaard in een potje scheuren. Dan moet je met de barchetta toch nog goed je best doen om de Panda voor te blijven. Niet dat de barchetta traag is maar de Panda is door de compactere afmetingen (en de tuning naar ongeveer 120PK ;-)) verrassend snel op bochtige wegen! Maar meer daar over in de review van die auto.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.