Gereden: Porsche 911 Carrera 4
32
Vierwielaandrijving is in ons land niet bepaald een bittere noodzaak, maar toch kiest het overgrote deel van de Porsche 911-kopers voor de integraal aangedreven versie. Heeft dat eigenlijk nog wel een toegevoegde waarde, nu de 911 allang geen listig beest meer is? We gaan op stap met de 991 Carrera 4.
Bij de vorige generatie 911 koos een bijna onvoorstelbare 90 procent voor vierwielaandrijving, we kunnen dus wel stellen dat de komst van de nieuwe Carrera 4-versies op basis van de 991 belangrijk nieuws is. Qua uiterlijk zijn de verschillen ten opzichte van de achterwielaangedreven versies overigens minimaal, je herkent de Carrera 4 net als voorheen aan een doorlopende lichtband tussen de achterlichten en bredere heupen. De achterkant is door de grotere wielkasten 44 millimeter breder geworden, terwijl ook de bijbehorende grotere spoorbreedte en de bredere banden bijdragen aan een wat stoerder uiterlijk.
De vierwielaandrijving van generatie 991 is in feite een doorontwikkeling van het systeem dat op de 997 Turbo is te vinden en dat kan in slechts 100 milliseconden maximaal 100 procent aan de voor- of achteras doorgeven voor een maximale tractie. De 4S is in principe achterwielaangedreven, waardoor de auto op droog wegdek feitelijk net zo rijdt als de Carrera 2. Pas als je het tempo flink opschroeft en het grensbereik gaat opzoeken, voel je de extra stabiliteit die het systeem verschaft. Maar daarvoor moet je heel diep gaan, in feite is de vierwielaandrijving alleen op nat wegdek of sneeuw van toegevoegde waarde.
Bijna saai
De Carrera 4 volgt zo onverstoorbaar zijn koers dat het bijna saai wordt. Als je hem uitdaagt, is hij nog wel te verleiden tot een speels toefje overstuur, maar als je niet met het mes tussen de tanden rijdt, volgt hij snaarstrak de ingeslagen koers en krijg je voorspelbaar onderstuur voordat de achterkant ook maar in de búúrt komt van tractieverlies. Ten opzichte van vorige generatie is de 991 een klein beetje opgeschoven in de richting van een GT. Als je dempers in de standaard setting laat staan, is het veercomfort bijvoorbeeld verrassend goed. Hij laat zich niet snel van de wijs brengen door wegoneffenheden, hoe hard je ook rijdt. Maar gelukkig heeft hij ook een heel ander gezicht. In de sportstand krijgt de 911 weer zijn opwindende karakter terug. De vering is dan een stuk straffer, waardoor de carrosserie op wat slechtere wegen een stuk meer in beweging is. Maar dat is zeker niet onoverkomelijk en de wegligging wordt er merkbaar verder door verbeterd.
Lees de complete eerste rijtest met de Porsche 911 Carrera 4 binnenkort in AutoWeek.
Had je deze auto's al gezien?
Lees ook
Porsche 911 GT2 RS: lichtgewicht aan de turbotop
Test: Porsche 911 Carrera S – Net dat schepje erbovenop, gewoon lekker
Deze unieke Porsche ontstond in de breinen van een student, een Porsche-ingenieur en een modelbouwer
De vijf duurste occasions met drie ton op de klok
