Onvoorstelbaar, die verbrandingsmotor

Staat u er ooit wel eens bij stil wat een hoogstaand stuk techniek de verbrandingsmotor van een auto eigenlijk is? Na de opdracht via de contactsleutel of de startknop wordt er een proces in gang gezet, waarna de machine als vanzelfsprekend aanslaat. Maar realiseer je eens wat er allemaal gebeurt, daar binnenin dat blok aluminium of gietijzer. Bijvoorbeeld na een nachtje strenge vorst. De materialen zijn ijs- en ijskoud. Niets meer dan een oliefilmpje moet ervoor zorgen dat de zuigerveren soepel langs de cilinderwanden glijden. De steenkoude cilinderkop krijgt van het ene moment op het andere te maken met temperaturen die oplopen tot 500 graden, de kleppen worden zelfs nog heter. Het is dat het allemaal functioneert, anders zou je niet geloven dat het kan. Want je hebt daarnaast ook nog eens te maken met het uitzetten van de verschillende metaalsoorten. En toch gaat het allemaal goed. En dan niet een paar weken, maanden of jaren. Nee, zelfs een tien jaar oude auto met vijf ton op de klok blijft trouw zijn dienst bewijzen, zo bewijst de praktijk meermaals. Ongelooflijk. En probeer je tijdens het rijden op de snelweg de activiteiten in de machinekamer eens voor te stellen. De zuigers die met duizelingwekkende snelheid op en neer gaan, al die kleppen die razendsnel en duizenden keren openen en sluiten, de krukas die 2.500 keer minuut rondgaat. Inderdaad: vijfentwintighonderd keer! Per minuut. Na een uur is dat 150.000 keer. En dan heb je het nog maar over een uurtje. Het is niet eens te berekenen hoe vaak dat een autoleven lang is. En het blijft doorgaans gewoon heel, mits met beleid behandeld en goed onderhouden. Kortom, heb respect voor de motor!