Kastje van Camiel komt er toch wel

25 maart 2010 om 08:20

Gisteren heb ik in de RAI kennisgemaakt met een systeem voor in de auto dat de bestuurder helpt bij de navigatie en bijvoorbeeld het lezen van de weg. Zie het als een zeer uitgebreid navigatiesysteem dat bovendien nog zaken als de dodehoekwaarschuwing BLIS en het Pedestrian Safety-systeem van Volvo of de verkeersbordenlezer Opel Eye met elkaar combineert. Eind 2013 moet een Europese standaard klaar zijn voor dit systeem, zodat het een paar jaar later door de gehele EU kan worden gebruikt en overal in de basis de zelfde functies heeft. Het doel is de veiligheid te verbeteren en de CO2-uitstoot te verminderen. Kortom: de Europese Unie heeft het beste met ons voor.

Maar toch: een systeem dat door geheel Europa wordt gebruikt en allerlei intelligente software herbergt: dat doet me ergens aan denken. "Is het ook mogelijk om kilometerkosten in rekening te brengen of tol te betalen via dit Europese systeem?", vraag ik aan de ontwikkelingsjongens en vertel ze van de Nederlandse perikelen rond de kilometerbeprijzing. Daarop volgt een veelbetekenende glimlach. Ja hoor. Ook 'road charging' behoort tot de mogelijkheden.

Welke applicaties het Europese standaardsysteem uiteindelijk allemaal krijgt is nog niet duidelijk. Ook weten de ontwikkelaars nog niet of het systeem aan een kenteken wordt gekoppeld. In elk geval mag elk land zelf weten hoe het systeem naast de standaardfuncties wordt aangevuld. Ook vraag ik naar een alcoholslot. Dat is toch ook een mooie manier om dodelijke ongevallen te voorkomen. "Ik kan me voorstellen dat ze dat in Scandinavische landen zullen invoeren," vertelt de ontwikkelaar. "Maar in landen als Italië en Frankrijk, waar een glas wijn bij de lunch tot de cultuur behoort, zullen ze nooit een alcoholslot brengen." Wedden dat er in een land waar autobelastingen heffen tot de cultuur behoort, die kilometerbeprijzing er via dit Europese standaardsysteem evengoed komt? Tolpoortjes zijn niet nodig.

Al van jongs af aan ben ik autogek en verslind ik autoblaadjes. Ik wist dus ook al vroeg wat ik wilde worden: het werken bij een titel als AutoWeek lag voor de hand. Mijn eerste klus bij AutoWeek was het bemensen van de nieuwsdesk. Saillant detail: het allereerste bericht dat ik ooit schreef, was de aankondiging van de prijzen van de CityRover – een auto die achteraf nooit is gekomen. Toch was het helemaal in mijn straatje want ik heb een voorkeur voor auto’s die buiten het normale vallen en een bijzonder verhaal hebben. Sinds enige jaren ben ik occasionredacteur en werp ik mijn op als Beschermheer van de Roestplek. Moderne auto’s vind ik weldegelijk interessant maar een auto die al een tijdje ‘geleefd’ heeft, zegt me een stuk meer. Mijn eerste auto was een Citroën ID19B uit 1969. De nieuwste auto die ik ooit kocht, is uit 2002 en de kans is maar heel klein dat ik ooit een auto van later datum aanschaf.

19 Bekijk reacties