Volvo V70 2.5T Momentum (2005)

autoreview

15 februari 2023 om 19:45

Uitvoering	V70 2.5T Momentum
Versnellingen	5, Automaat
Bouwjaar	2005
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	300.030 km
KM-stand laatst	300.215 km

Verstandige vijfpitter

300.215 km
15 februari 2023

Wegens een carrièreswitch en het oppakken van een bijbehorende studie moest/mocht ik mijn BMW van de zaak weer inleveren. Hoewel een moderne auto bijtellen zeker zijn voordelen heeft, miste ik het bezit van een eigen auto toch behoorlijk dus ik heb totaal geen moeite met deze wijziging. Tot voor kort had ik nog een leuke Jaguar als hobby-object in de garage staan maar wegens een verhuizing naar een huis met kleinere garage heb ik de laatste ook verkocht. Voor mij dus een mooie kans om het nuttige met het aangename te verenigen!

Zo begon de zoektocht dus. Mijn eerste gedachte ging weer naar een Jaguar XJ, met de 4.2 V8 had ik goede ervaringen en hier zou ik zo weer voor gegaan zijn als ik nog bij een bedrijf had gewerkt waar ik altijd een ruime auto kon lenen als ik deze nodig had. Helaas geen XJ meer dus. Een andere droom van mij is altijd een L322 Range Rover geweest, ‘t liefst met de TDV8. Helaas heeft onze overheid (volkomen onterecht) een hekel aan diesels en het rijden met een 4.2 Supercharged is bij 20.000 kilometer per jaar ook niet te doen. Na deze twee auto’s van het lijstje afgeschreven te hebben, besloten om toch maar naar een verstandige station te gaan kijken. Mijn droomauto komt na mijn studie wel.

Eerste ingeving was om dan maar weer een 240 aan te schaffen, geen gedoe en heerlijk simpele techniek. Toch maar besloten om gezien het aantal kilometers wat ik ga rijden voor wat jongers met meer comfort te gaan. Mijn shortlist bestond uit de V50 2.4, C200 en E200 Combi, V70 nieuw model 2.0 en de “Classic” V70 2.4. Tijdens het speuren op marktplaats kwam al snel naar boven dat Volvo toch weer mijn voorkeur heeft, en dan met name de V70 met 2.4. Op internet las ik goede verhalen over de betrouwbaarheid, de performance was voldoende en het verbruik scheen ook goed te doen te zijn. Ik richtte mijn focus dus verder op dit model. Totdat…

…er een groene 2.5T met beige lederen interieur en houtinleg voorbij kwam. Helemaal mijn uitvoering. Verder exact 300.000 kilometer, net wat meer dan wat ik in eerste instantie zou willen, maar goed bijgehouden en dat zegt meer. Die moest ik hebben! Na wat berichten heen en weer, met de verkoper overeen gekomen dat hij de auto vast zou houden tot na mijn verhuizing, zodat ik de auto een kleine twee weken later op kom komen halen.

Bij het ophalen stond er voor leeftijd en kilometers een erg leuke V70, natuurlijk wel een krasje en deukje hier en daar, sommige wel omschreven en sommige niet want Marktplaats, maar de gemiddelde auto van 18 jaar oud staat er denk ik slechter bij. Veel zal er met polijsten wel uit gaan, de rest zie ik maar als charme. De laatste eigenaar heeft goed voor de auto gezorgd en dat straalt er toch wel vanaf.

Goed, even een rondje rijden. Bij het omdraaien van de fysieke contactsleutel (wát een verademing!) komt de vijfcilinder tot leven, met een bescheiden brom laat hij weten klaar te zijn om op pad te gaan. Automaat in D en rijden. De robuustheid die voor mij onmiskenbaar Volvo is, is meteen voelbaar. Alles voelt stevig en betrouwbaar aan. Het geneuzel over de Geartronic heb ik nooit helemaal begrepen en ook dit exemplaar schakelt (mede door de bakspoeling 10.000 kilometer geleden) prima. Natuurlijk, bij fors accelereren moet ‘ie even nadenken maar dat moet de bak in mijn vorige, moderne 118i ook. Het is geen bochtenridder maar toch ligt hij prima op de weg. Gekke dingen zijn tijdens het rijden niet merkbaar, hooguit de schokbrekers voor die niet meer helemaal nieuw zijn maar dat vind ik voor nu nog niet storend. Na de proefrit ben ik overtuigd en de Volvo mag mee naar huis.

De V70 heeft altijd een speciaal plekje in mijn hart gehad. Toen ik in 2005 als kind samen met mijn vader voor het eerst naar de AutoRai ging, waren de stands van Land Rover en Volvo favoriet. Ik kan me nog levendig de geur, het gevoel van het leer en de talloze knopjes van de V70 herkennen. Lange tijd was de V70 favoriet; modelauto’s werden gespaard en de configurator kende ik ook van A tot Z. Hard deed ik mijn best om mijn vader ook zo’n auto aan te smeren, dat is me echter nooit gelukt. Leuk om nu, achttien jaar later, eindelijk een V70 in mijn bezit te hebben en ook nog eens een exemplaar uit 2005.

Inmiddels ben ik zo’n 200 kilometer verder. De rit naar huis was zalig, op de snelweg tussen de 110 en 140 is de auto enorm op zijn gemak. Het verbruik bij 100 zit op 7L/100KM, bij 130 op 9L/100KM. Geen zuinigheidswonder maar dat was ook geenszins de verwachting, op lange afstanden waar ik van plan ben hem voor te gaan gebruiken zal het reuze meevallen. Momenteel staat het gemiddelde op 9,4L/100KM waarbij ik vooral langere afstanden heb gereden en ik wel mijn best gedaan heb om zuinig te rijden. Benieuwd wat dit op de lange termijn gaat doen. Naast de rit van circa 75 kilometer naar huis heb ik hem ingezet als verhuiswagen; wat grote bloempotten en spullen uit mijn huis weggebracht en ook een set 17 inch Jaguar winterwielen gaat er zonder moeite in. Zeer prettig.

Wat staat er op de planning? Weinig eigenlijk, wel laat ik hem even polijsten zodat hij er weer helemaal fris bij staat. Ik wil zelf nog even het interieur opfrissen, ziet er netjes uit maar het leer wordt denk ik nóg mooier van wat liefde. Het laatste onderhoud is in november geweest dus dat is voorlopig nog niet nodig, wel staat er in april een reisje naar Engeland op de planning en daarvoor wil ik hem nog wel even laten nazien voor de zekerheid. De distributie is nog niet per se nodig, maar mocht hier twijfel over zijn laat ik dat ook meteen doen. Verder eerst maar eens rijden en kijken hoe hij bevalt, het lijkt me in de basis een goede auto dus meer is ook niet nodig.

4,3