Test: Tesla Model S Plaid

Een nieuwe Tesla Model S dus?

Nee, meer een facelift. De koets aan de buitenkant is qua formaat ongewijzigd, wel zien we nieuwe bumpers en spoilers voor en achter. Ook is al het chroom van de koets verwijderd. De wijzigingen aan de binnenkant zijn groter.

Ja, ja, maar eerst even de snelheid. Want de Model S Plaid is snel toch?

Dat kun je wel zeggen. Wie dacht dat hij alles al kent omdat hij een keer mee reed in de P100D of een Model S Performance met Ludicrous mode, vergeet het maar. Dit is snel op een compleet nieuw niveau. De auto heeft drie elektromotoren van ruim 400 pk per stuk. Het systeemvermogen komt daarmee op 1.020 pk (meer kan de accu niet leveren), goed voor een papieren 0-100 tijd van 2,1 seconden. Daarmee trek je elke Porsche 911 Turbo S en zelfs een Bugatti Chiron eruit bij het stoplicht. Of nou ja, dan moet het licht wel lang op rood staan eerst. Sowieso moet je accu boven de 60 procent zitten, liefst nog voller. Dan moet je vervolgens eerst de accu’s opwarmen door voor 'drag-strip'-modus te kiezen en dat kan zomaar een half uur duren. Zonder die modus kwamen wij op iets meer dan 3,0 tellen en dan weet een 911 Turbo S je toch nog te verschalken op de sprint. En met warme accu’s ben je er nog niet. Rem in, vol gas, en vervolgens moet je alsnog 5 tot 10 tellen wachten. Zo moet de neus nog volledig zakken voor maximale grip op de vooras en dat duurt even. Als de auto klaar is zie je het in je scherm en krijgt je rempedaal een duwtje. Laat de rem los en je kan passagiers laten gillen. In je scherm een soort hyperspace beeld en voordat je knippert rijd je al 100 km/h. Wij kregen in de koude januarimaand met een zo goed als droog wegdek en een accu die 70 procent vol was een tijd van 2,48 seconden op de klok. Dat is procentueel gezien nog ver van de fabrieksopgave, maar evengoed een record voor onze meetbox. Met een Porsche 911Turbo S (992) klokten we 2,74, met een Porsche Taycan Turbo S 2,82. Beide op een prettig warme zomerdag met ongetwijfeld meer grip.

Maar een EV haakt af bij hogere snelheden toch?

Een EV, ja. Een Tesla Model S Plaid? Nee. Van 100 naar 200 doet de auto in 4,35 tellen. Dus 0-200 in 6,84 tellen. De genoemde Porsche meet daar 8,5. De 80-120 gaat in 1,13 seconden. De 911 Turbo S doet 1,53. Het lijken kleine verschillen, maar procentueel gezien is het gigantisch. De Tesla is echt ziekelijk snel en je moet een Chiron Sport hebben om hem soort van bij te benen. En  niet alleen het vermogen is belangrijk, maar ook het feit dat de Plaid drie motoren heeft. Een gelijk vermogen met ‘maar’ twee elektromotoren had de auto langzamer gemaakt, omdat de vooras bij wegrijden simpelweg niet al zijn kracht kwijt kan. En waar vierwielaangedreven benzinekanonnen als de Lamborghini Aventador en de Nissan GT-R meer vermogen naar achteren kunnen sturen, kan een elektrische auto dat niet. Het vermogen dat voor zit, blijft voor. Daarom is de elektrische Lucid Air Dream Edition met zijn 1.126 pk langzamer dan deze Tesla. Hij heeft ‘maar’ twee motoren en de 600 pk van de vooras kan zijn vermogen niet volledig kwijt bij de sprint. Maar dankzij de drie motoren kan de Tesla elke pk die hij heeft in ieder geval richting het asfalt.

Met dik 1.000 pk verwacht ik ook een hoge topsnelheid!

Het is geen Veyron, maar Tesla belooft 322 km/h. Alleen daarvoor moet je hardware updates hebben, namelijk keramische remmen. Die komen pas later beschikbaar. Tot dat moment moet hij 280 km/h halen, maar wij piekten op 270 km/h. De auto leek in een begrenzer te lopen. Bleek achteraf dat we trackmodus hadden moeten aanzetten voor extra 10 km/h. Het tempo waarmee je naar 270 flitst is evengoed bizar, check de video. Maar ja, wat wil je met ruim 1.000 pk.

Even bijkomen in de cockpit dan

Dat kan, die is fors vernieuwd. Niet alleen bij de Plaid, maar ook bij de Long Range. Het verticale scherm maakte plaats voor een horizontale variant en de materialen gingen er fors op vooruit. Dat mocht ook wel natuurlijk. In tegenstelling tot in de Model 3 is hier ook een scherm met info recht voor je neus. Het blijft een Amerikaanse auto, dus we hebben wel bekerhouders, maar verder een beetje weinig aflekplek. De achterpassagiers hebben nu hun eigen multimediascherm gekregen, waarop je bijvoorbeeld Netflix of Disney+ kunt kijken. Handig voor kinderen. Volwassenen zijn wellicht minder te spreken over de zithoek, want die is door de hoge bodem helaas erg onprettig. Een EV-euvel, maar hier nog meer dan gemiddeld. De kofferbak is zeer groot met 792 liter en bovendien erg toegankelijk door de vijfde deur. De bediening van het multimediasysteem lijkt op dat van bestaande Tesla’s die hetzelfde operating system hebben, dankzij hun over-the-air-updates. Wel is de hardware sneller, want nieuwer. Het werkt prettig, logisch en feilloos. Wel apart, schakelen (en de P-stand) gaat nu ook via het touchscreen, er is geen pookje meer. Mocht het scherm uitvallen, zitten er ook knoppen bovenaan de middentunnel. De rest van de bediening zit op het yoke-stuur.

De cockpit is flink verbeterd.

Oh ja dat stuur. Knightrider! Is het wat?

Nee. Nee, echt niet. Het is twee dagen leuk dat mensen die instappen het gaaf vinden om te zien, maar dan is de lol eraf. Dat alle knoppen op het stuur zitten, daar wen je nog wel aan. Dat weten we uit Ferrari’s, Radicals en Ariels. Maar het overpakken bij parkeren, steken en rotondes gaat gewoon niet en daaraan wen je niet. Daarbij is er 0,0 praktisch toegevoegde waarde. Het is enkel de gimmick. Niet doen, is ons advies. Gelukkig is een ‘ouderwets’ rond stuur een kosteloze optie.

De ruimte is er, maar je voeten staan veel te hoog.

Zeker erg duur allemaal, zo’n Tesla Model S Plaid?

Ja en nee. €140.000 is geen fooi, maar voor een auto met meer dan 1.000 pk eigenlijk een koopje. De vermogensinflatie raakt duidelijk een nieuwe lat. Het kan ook minder snel met de Long Range voor €115.000. Dan krijg je 685 pk, ook best veel vermogen toch? De accu is voor beide modellen gelijk. Tesla wil niet zeggen hoeveel, maar het is zo’n 100 kWh. De Plaid komt wel iets minder ver: 628 kilometer tegen 650 voor de Long Range. Laden kan tot 250 kW. Voor zijn formaat en vermogen is de nieuwe Model S nog altijd vrij zuinig. Zonder moeite kwamen we met de Plaid in de kou op 20,9 kWh/100 km. Gebruik je het vermogen vaak, dan wordt het heel rap minder natuurlijk.

Hoe rijdt deze Model S overigens?

Uitstekend. Het onderstel is redelijk dynamisch en met het hoge vermogen rijdt het geheel als een strakke sportsedan. De luchtvering voegt comfort toe en bovendien kan je op lagere snelheden de auto hoger zetten. Prettig bij drempels of enge parkeergarages. Op hoger tempo krijg je niet de zekerheid van een Audi RS6 of E63 AMG, maar ondanks de snelheid gaat hij nooit met je aan de haal. We missen wel wat feedback in het stuur, wat echt sportief en voor leuk rijden een beetje tegenwerkt. Maar dan beoordelen we hem echt als sportwagen en dat is hij niet, ondanks zijn bizarre prestaties. Als GT slaagt hij met vlag en wimpel. Een vleugje gas en je rijdt alles eruit. Bochten of niet. Hij is ook beduidend stiller dan een Model 3, het voelt allemaal erg volwassen aan.

Het yoke-stuur voegt niets toe en is onprettig in gebruik.

Wat voor concurrenten zijn er?

De Model S heeft het rijk niet langer alleen in het segment van elektrische limo’s. Naast de Porsche Taycan is er ook de BMW i7 en Mercedes heeft de EQE en de EQS. Met hun interieur en luxe doen die auto’s het nog wel wat beter dan de Tesla, maar als het gaat om verbruik en range en laden niet per se. Tesla's sterke kant is zijn software, de Duitsers hebben betere afwerking en bouwkwaliteit. De verschillen zijn fors, dus er valt echt iets te kiezen. De harde prijsverlagingen van Tesla bevoordelen helaas alleen de 3 en de Y, want met €115.000 is de Model S Longe Range, die nu al te bestellen is, toch een vrij dure auto. En er zijn een aantal andere nieuwkomers! Nio heeft de ET7, die aantrekkelijk geprijsd is, en het Amerikaanse Lucid is nu in Nederland met zijn Air. Die verslaat Tesla op zijn eigen terrein: actieradius, verbruik en snelladen. Tesla heeft nog wel zijn superchargenetwerk, wat een niet te onderschatten unique selling point is. Helemaal omdat je niet veel voor de stroom betaalt: het tarief voor Tesla-rijders is alweer gezakt naar 33 cent /kWh. Toch fijn.