Porsche Macan

We hebben power genoeg, maar niet iedereen lijkt daarvan overtuigd. Terwijl de 3,6-liter V6 met twee turbo's die voor ons onder de motorkap ligt 400 pk levert, benutten we die paarden nu maar ten dele. De BMW 3-serie vóór ons is nog niet onder de indruk. Voor een 911 was hij waarschijnlijk wél aan de kant gegaan, maar voor deze SUV niet. Hij kent het model waarschijnlijk nog niet, en hij herkent er vermoedelijk ook geen Porsche in. Zijn 190 km/h vindt hij duidelijk snel zat, en dat hoge ding achter hem zal niet veel harder kunnen, toch?

Toch wel. De onbegrensde top van de Macan Turbo is 266 km/h, en op de teller hebben we die cijfers inderdaad zien verschijnen. Deze auto is dus serieus snel. Als de BMW uiteindelijk toch besluit naar rechts te gaan, denderen we hem voorbij in een tempo dat de man zal hebben verbaasd. Porsche wil er geen misverstand over laten bestaan: de Macan is 'de sportwagen onder de midi-SUV's'. Nu is de concurrentie op dat specifieke vlak ook bijzonder beperkt; een dikke BMW X3 komt er qua dynamiek nog het dichtst bij in de buurt.

Géén slappe hap

Dat doet niets af aan de prestaties van de Macan. De instap-benzineversie is vooralsnog de Macan S. Die heeft een 3,0-liter V6 biturbo met 340 pk. Goed voor de sprint van 0-100 km/h in 5,4 seconden. Dat er ook een Macan S als diesel (258 pk, 580 Nm) verkrijgbaar is, doet geen afbreuk aan die specificaties. Porsche laat er geen twijfels over bestaan: deze auto is geen slappe hap. Daarvoor zijn er wel een paar belangrijke technische zaken aangepakt. Als donor-auto gebruikt Porsche een Audi Q5. Dat wil zeggen, het platform is hetzelfde, maar ruim de helft van de onderdelen wordt door Porsche zelf gemaakt. De belangrijkste wijziging is dat de vierwielaandrijving (waarmee de Macan standaard wordt geleverd, zowel nu als in toekomst, belooft Porsche) is aangepast.

De Q5 maakt gebruik van een permanent 4WD-systeem met differentiëlen, waarbij de standaardverdeling 40-60 procent is. Dat systeem ligt ook in dikke Audi's als de RS6 of de S7. Porsche gebruikt in de Macan echter het systeem van de Carrera 4S. Dat stuurt in principe alle kracht naar de achterwielen en vervolgens kan via een koppeling maximaal de helft van het vermogen naar de voorwielen. Hierdoor heb je in de basis een achterwielaangedreven auto.

Daarom heeft de Macan achter ook bredere banden dan vóór, terwijl de Q5 vier dezelfde banden heeft. Dit alles merk je heel duidelijk tijdens het rijden. Zelfs al ben je nog maar een minuut onderweg, dan voel je al hoe goed de balans in de auto is. Zodra je maar een klein beetje gas bij geeft, merk je hoeveel controle je hebt. De besturing is elektrisch bekrachtigd, maar net als in de nieuwe 911 is het resultaat fabelachtig. Licht, maar direct en met veel gevoel. Het stuur zelf is bijna identiek aan dat van de 918. De zitpositie is laag. Het doet wat denken aan de Infiniti FX, waarin je eveneens tussen de wielen wordt gezet. Komen er bochten in beeld, dan is de auto verbluffend.

Porsche stuurde ons vrolijk het circuit op om te kijken wat de grenzen van de auto zijn. Een foefje dat ze al eerder uithaalden met de Cayenne GTS. Net als toen zijn de rijeigenschappen onwerkelijk. De besturing is scherp, het gevoel is goed en ondanks de 1.900 kilo van deze Macan Turbo merk je relatief weinig van een lompe massa die doorduwt. Dit is een nieuwe wereld voor een SUV. Zelfs een BMW X5 M of Cayenne GTS rijdt niet zoals deze Macan. Ga je echt pushen, dan kun je puur op vermogen de kont om krijgen en driften(!) met de auto. Nu is dat niet iets wat je echt ambieert met deze auto, maar het geeft aan hoe de balans van de Macan in elkaar steekt. Denk trouwens niet dat het comfort te lijden heeft onder zijn sportieve inborst. Nu had ons testmodel 19-inch M/S-banden, dus met 21 inch wordt het waarschijnlijk wel iets harder. Maar de optionele luchtvering doet dan ook een duit in het zakje. Een comfortstand heeft geen enkele Porsche; je kunt slechts kiezen tussen een Sport- en Sport-plusstand. Maar ook dan is het voor passagiers prima uit te houden. Te meer omdat het interieur van Porsche-niveau is. Het leer, de afwerking, de knoppen op de middentunnel: het ziet er zonder uitzondering machtig mooi uit. Je voelt en ziet de kwaliteit. Wel lijdt de ergonomie onder de veelvoud aan knoppen; Audi en BMW doen dat iets beter hun MMI en iDrive.

De relatief bescheiden buitenmaten hebben wel gevolgen voor de ruimte achterin. Zeker de beenruimte is wat mager, maar concurrenten in dit segment scoren op dat vlak ook niet goed.

Geen 911-rijders

Bovendien staat passagiersruimte bij Porsche-kopers over het algemeen niet hoog op de prioriteitenlijst. Maar het is natuurlijk niet de 911-rijder die Porsche met deze auto op het oogt heeft. Hoogstens diens vrouw.

Een andere belangrijke doelgroep bestaat uit mensen die nu nog een Range Rover Evoque of een BMW X3 op hun verlanglijst hebben. Die eerste auto kan de Macan van repliek dienen met een fabelachtig interieur, die tweede met zijn uitstekende rijeigenschappen. Want zelfs de X3, tot voor kort de best rijdende auto in dit segment, moet een knieval maken voor Porsches compacte SUV. Daar komt bij dat de aandrijflijn (met standaard PDK-automaat met dubbele koppeling; een handbak komt er niet) magnifiek is.

Alles is op het niveau dat je van een Porsche verwacht. Dan rest de vraag of de auto wel imposant genoeg is. Een Cayenne, niet de mooiste auto van het land, is in elk geval nog ontzagwekkend. Net als een Panamera. Dat is een Macan puur door zijn uitstraling niet, daarvoor is hij te klein. En dat kan weer gevaarlijk zijn voor het Porsche-imago. Maar dat zijn woorden die velen ook uitspraken bij de komst van de Cayenne. En bij de komst van een dieselmotor. Intussen is de Macan een briljant goede auto, groeit het merk elk jaar nog steeds en is de 911 GT3 de beste sportcoupé in zijn klasse. Wie klaagt? Wij niet.